الوقت- بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی در روز شنبه 28 فروردین در اقدامی تامل برانگیز ، مکان برگزاری جلسه هفتگی کابینه رژیم صهیونیستی را – که روزهای یکشنبه برگزار می گردد- جولان اشغالی اعلام کرد و اظهار داشت که عقب نشینی این رژیم نه در حال حاضر و نه در آینده از جولان ، به هیچ‌وجه مطرح نیست. نتانیاهو در دیدار اخیرش با جان کری وزیر امور خارجه آمریکا این تصمیم را علنی کرده بود و عنوان داشته که این بحث از محوری ترین موضوعاتی است که در سفر آینده‌اش به مسکو با پوتین خواهد داشت . وی در روز 29 فروردین در جلسه کابینه مجدداََ بر این ادعا تاکید کرده و با بیان این جمله که«دنیا باید بعد از 50 سال، حکومت اسرائیل بر بلندیهای جولان را به رسمیت بشناسد. » از جامعه جهانی خواست تاجولان را به عنوان بخشی از خاک رژیم صهیونیستی به رسمیت بشناسند. پیش از نیز در روز 23 فروردین نتانیاهو با سفر به جولان به جهت بازدید از یگان های نظامی این رژیم ، اظهار داشته بود که جولان بخش جدایی نا پذیر این رژیم خواهد بود.
جولان واقع در جنوب غربی سوریه، حوزه‌های سرزمینی منطقه شامات یعنی سوریه، لبنان، فلسطین و اردن را به یكدیگر متصل کرده و 35 هزار كیلومتر مربع وسعت دارد. در پنجم ژوئن سال 1967م رژیم صهیونیستی طی یك عملیات غافلگیرانه علیه كشورهای عربی، منطقة جولان سوریه را به اشغال خود درآورد.در جنگ سال 1973 سوریه توانست 664 كیلومتر مربع آن را آزاد كند و مابقی در اشغال اسرائیل باقی ماند. اما تا کنون جامعه جهانی جولان اشغالی را به عنوان بخشی از رژیم صهیونیستی به رسمیت نشناخته است. این منطقه دارای منابع غنی آبی است و از نظر جغرافیای نظامی بر دمشق مسلط است و اگر به طور کامل در اختیار رژیم صهیونیستی باشد می تواند تا حدی برضعف "عمقق استراتژیک" خود فائق آید. در همین رابطه اسحاق رابین نخست وزیر معدوم رژیم صهیونیستی بر این با ور بود که از دست دادن جولان به معنای از دست رفتن امنیت رژیم صهیونیستی خواهد بود.
با توجه به دلایل مذکور این رژیم از همان ابتدای تاسیسش تعلق ژئوپلتیکی ویژه ای به جولان داشته است و دغدغه تبدیل جولان به عنوان قطعه جدایی ناپذیر از جغرافیای سیاسی رژیم صهیونیستی، همواره برای مقامات رژیم صهیونیستی حائز اهمیت بوده است .اما بعد از 49 سال از اشغال جولان این اولین باری است که جلسه کابینه رژیم صهیونیستی در آن برگزار می شود و مقامات این رژیم طی چند روز متوالی مواضعی بسیار محکم برای حفظ جولان اتخاذ می کنند که این امر این نشان دهنده نگرانی قابل تاملی است که به تازگی برای رژیم صهیونیستی به وجود آمده است. وب سایت صهیونیستی «دبکا فایل» که به وابسته بودن به نهاد های امنیتی رژیم صهیونیستی شهره است علت این نگرانی رژیم صهیونیستی را توافق پشت پرده واشنگتن و مسکو برای برگرداندن جولان به سوریه در فرآیند مذاکرات ژنو و تشکیل دولت جدید سوریه اعلام می دارد.
دبکا فایل در گزارش خود اینگونه بیان می کند: «منابع اطلاعاتی دبکا فایل در مسکو گزارش دادند که مقامات رده بالای اسرائیل و فرماندهان ارشد نظامی شگفت زده شده اند- زمانی که آن ها در آخر هفته متوجه شدند باراک اوباما و ولادیمیر پوتین برای بازگرداندن بلندی های جولان به سوریه با یکدیگر به توافق رسیده اند. طبق گزارش هایی، وزرای خارجه آمریکا و روسیه با موافقت پوتین و اوباما یک بند پیشنهادی در کنفرانس ژنو برای بازگشت بلندی های جولان به سوریه به عنوان بخشی از فرایند پایان دادن به جنگ داخلی در این کشور را مطرح کرده اند ».
بنا به ادعای این وب سایت صهیونیستی، رویکرد کنونی ایالات متحده و روسیه نسبت به بلندی های جولان، دنباله رویکرد این دو کشور برای حمایت از استقلال کردهای سوریه در شمال این کشور علی رغم مخالفت های آنکارا است. این وب سایت در ادامه مطلب خود با استناد به گزارشات منابع امنیتی صهیونیستی بیان می دارد:
« رفتار جدید نظامی- دیپلماتیک اوباما و پوتین در سوریه شروع شده است. کنار رفتن بشار اسد از قدرت و همچنین حل و فصل تدریجی مسئله بلندی های جولان در یک فرایند یک ساله از جمله توافقات میان روسیه و آمریکا است. اسرائیل نیز باید در پایان این فرایند از بلندی های جولان عقب نشینی کند».
رفتار رژیم صهیونیستی در گذشته نشان داده که در زمینه بی اهمیت ترین مسائلی که به محیط امنیتی آن مربوط می شود پروپاگاندا وسیع رسانه ای ایجاد می کند که نمونه آن حضور جبهه النصره در مرزهای جولان است که به اعتقاد بعضی از کارشناسان این گروه با رژیم صهیونیستی در ارتباط بوده و یک حائل امنیتی برای این رژیم ایجاد کرده است. در همین راستا نیز تحلیل گران صهیونیست بازگشت جولان به سوریه را ورود محور مقاومت به محیط امنیتی خارج نزدیک خود می دانند که یک مسئله بزرگ امنیتی برای این رژیم محسوب می شود. از همین رو می توان نتیجه گرفت مواضع جدید و سرسخت مقامات رژیم صهیونیستی در احساس خطر ملموس آنها از نزدیک شدن محور مقاومت به محیط امنیتی آنها است و نمی‌توان آن را اقدامی غیر منتظره تلقی کرد اما چیزی که در اینجا غیر منتظره بود عدم هرگونه اهتمام مسئولان حکومتی و رسانه‌های عربی به این قلدری بود. که این مسئله مورد انتقاد برخی روزنامه نگاران مستقل عربی از جمله عبدالباری عطوان شده است. ایشان در این باره بر این نکته تاکید داشته اند که «نتانیاهو وقاحت و تحقیر را به جایی رساند که حضور سوریه در بلندیهای جولان را «اشغالگری» 19 ساله توصیف کرد. نمی‌دانیم که آیا مسئولان عرب برای تبریک و تهنیت به این اقدام و سخنان نتانیاهو با او تماس گرفته‌اند یا نه؛ چرا که این مسئولان عرب «هم پیمان» و عضوی اصیل در ائتلاف جدید خود با صهیونیست‌ها شده‌اند و در هر حال، اگر چنین کاری انجام دهند، تعجب نخواهیم کرد.
به خوبی درک می‌کنیم که سوریه با خطر تقسیم و گسست تحت عناوین مختلف که بارزترین آن «فدرالیسم» است، قرار دارد و هدف از این تقسیم نیز از بین بردن نقش این کشور به عنوان یک قدرت منطقه‌ای در برابر اشغالگران اسرائیلی است. همانطور می‌دانیم که برخی از عناصر وابسته به معارضان سوری، (رژیم) اشغالگر اسرائیل را هم پیمان و دوست خودشان می‌دانند و برخی نیز به تل آویو وعده می‌دهند که اگر به نفع آنها برای سرنگون کردن نظام سوریه وارد عمل شود، جولان را به عنوان هدیه به اسرائیل پیش کش خواهند کرد. به هیچ وجه این تصویر دردناک از ذهن ما پاک نمی‌شود که نتانیاهو به بیمارستان‌های اسرائیل می‌رود و از زخمی‌های جناح معارضان مسلح (مخالف نظام سوریه) عیادت می‌کند. اما با وجود همه اینها، سوریه در نهایت همان سوریه باقی خواهد ماند و بار دیگر بهبود خواهد یافت و نقش تمدنی بیش از هشت هزار ساله خود را از سرخواهد گرفت که در طول آن، بسیاری از متجاوزان شکست خوردند.»
علی آذری
کارشناس مسائل سوریه
