پایگاه تحلیلی الوقت - در آخرین ساعات عصر روز سه شنبه گذشته، نیروهای ویژه پلیس نیویورک در آمریکا با هجوم به دانشگاه کلمبیا، دانشجویان معترض حامی فلسطینی را بازداشت کردند. از چند ساعت قبل از یورش پلیس، مسئولان دانشگاه کلمبیا در بیانیه‌ای از دانشجویان خواسته بودند که به جاهای امن بروند و پس از یورش پلیس و خشونت نیروهای امنیتی علیه معترضان دانشجو، دانشگاه کلمبیا با صدور بیانیه‌ای مسئولیت فراخوانی پلیس را برعهده گرفت و از پلیس خواست تا فعلا در دانشگاه بماند.
سرکوب دانشجویان معترض حامی فلسطین در دیگر دانشگاه‌های آمریکا نیز جریان دارد و تا کنون تعداد بازداشت‌ها به بیش از 1300نفر رسیده است. اگرچه اعتراضات دانشجویی برای نخستین بار نیست که در آمریکا رخ می دهد، اما بکارگیری این میزان خشونت علیه دانشجویان معترض در دانشگاه‌های آمریکا تقریبا کم سابقه است. علاوه بر مسئولان دانشگاه‌ها، دیگر مقامات آمریکایی از جمله «جو بایدن»، رئیس جمهور و همچنین اعضای کنگره نیز برخورد خشونت بار پلیس با معترضان دانشجو در دانشگاه‌ها را توجیه کرده و خواستار پایان دادن به تحصن و اعتراضات دانشجویان حامی فلسطین شده‌اند. اعتراضاتی که از دو هفته پیش شدت گرفته است و تا کنون به بیش از 80 دانشگاه آمریکا کشیده شده است. حتی دادستان آمریکا نیز از پلیس این کشور برای مقابله با دانشجویان معترض حمایت کرده و خواستار شدت عمل در برابر اعتراضات حامیان فلسطین در دانشگاه‌ها شده است.
دانشجویان چه می خواهند؟
دانشجویان معترضی که در دانشگاه کلمبیا و حدود 80 دانشگاه دیگر دست به تظاهرات زده‌اند، یک خواسته مشترک دارند و آن پایان دادن به جنگ علیه غزه است. جنگ علیه غزه تا کنون طی بیش از 200 روز گذشته بیش از 110 هزار کشته و زخمی برجای گذاشته است. باریکه غزه با بیش از 2 میلیون نفر جمعیت به تلی از آوار تبدیل شده و بزرگترین فاجعه انسانی در این منطقه رقم خورده است. افکارعمومی جهانی اکنون علیه جنگ به پا خواسته و خواستار توقف جنگ است. در این شرایط دانشگاه‌ها نیز بخشی از واکنش اعتراض آمیز جهانی علیه جنگ غزه است.
اعتراضات حمایت از فلسطین فقط به دانشگاه‌های آمریکا محدود نیست، بلکه در دانشگاه‌های فرانسه و انگلیس نیز اعتراضات مشابهی شکل گرفته است، اما شدیدترین برخورد با دانشجویان در آمریکا صورت گرفته است. دانشجویان در برخی دانشگاه‌های آمریکا نه تنها خواستار توقف جنگ، بلکه فراتر از آن خواستار قطع رابطه مالی و علمی میان دانشگاه‌های آمریکا با اسرائیل هستند. موضوعی که در اعتراضات دانشگاه کلمبیا روی آن تاکید بسیاری شده و از همین رو، شدت عمل پلیس نیز در دانشگاه کلمبیا علیه معترضان بیشتر از دیگر دانشگاه‌ها دیده می شود.
از جنبش دانشجویی ضد جنگ ویتنام تا جنبش دانشجویی ضدجنگ غزه
گسترش و فراگیری جنبش دانشجویی که امروز برای حمایت از فلسطین در دانشگاه‌های آمریکا جریان دارد باعث شده تا بسیاری این جنبش دانشجویی را با جنبش دانشجویی ضدجنگ ویتنام در سال 1968 مقایسه کنند. شباهت های زیادی بین جنبش اعتراضی در سال 1968 علیه جنگ ویتنام و اعتراض جهانی که امروز علیه جنگ غزه برگزار می شود، وجود دارد.
علاوه بر آن که هر دو جنبش اعتراضی ضد جنگ(جنگ ویتنام و غزه) دارای گستره بسیاری در آمریکا و حتی خارج از آمریکا هستند، همچنین هر دو جنبش اعتراضی در زمانی اتفاق افتاده است که یک رئیس جمهور آمریکا که به حزب دموکرات تعلق دارد، از جنگ حمایت می‌کند.
همچنین هر دو جنبش اعتراضی در سال انتخابات ریاست جمهوری اتفاق می افتد. همچنین نکته جالب آن که هم در جریان جنبش دانشجویی ضد جنگ ویتنام و هم در حال حاضر در جنبش دانشجویی ضد جنگ غزه، دانشجویان دانشگاه کلمبیا نیویورک پیشگام هستند و نوعی نقش رهبری اعتراضات ضدجنگ دانشگاه‌های امریکا را برعهده دارند. در اعتراضات دانشگاهی سال 1968، دانشگاه کلمبیا به دلیل ارتباط بین این دانشگاه و صنایع نظامی به یکی از مراکز اصلی اعتراضات ضد جنگ تبدیل شد. دانشجویان پنج ساختمان را اشغال کردند و سپس «هنری کلمن»، رئیس دانشگاه را به مدت سی و شش ساعت گروگان گرفتند. عکس معروفی وجود دارد که در آن دانشجویی در حال سیگار کشیدن در داخل دفتر ریاست دانشگاه نشان داده شده است. در آن زمان پلیس به محوطه دانشگاه فراخوانده شد، صدها دانشجو دستگیر یا مجروح شدند و دانشجویان دست به اعتصاب زدند که در نهایت این اعتصاب و اعتراضات منجر به استعفای رئیس دانشگاه گریسون کرک شد. در حال حاضر نیز همین فضای اعتراضی در دانشگاه کلمبیا علیه جنگ غزه وجود دارد و رئیس دانشگاه نیروهای پلیس را فرخوانده است.
رژیم صهیونیستی، هدف مشترک اعتراضات دانشگاهی آمریکا
شاید نکته مشترکی که شورش های دانشجویی در دانشگاه های کلمبیا، ییل و هاروارد آمریکا را به هم مرتبط می کند، روابط بین دانشگاه های آنها و اسرائیل باشد. در دانشگاه کلمبیا، به دلیل قراردادی که با اسرائیل به ارزش 1.2 میلیارد دلار منعقد شده است، دانشجویان از مدیریت دانشگاه می خواهند که سرمایه گذاری های خود را از غول های فناوری آمازون و گوگل که مرتبط با سرمایه گذاران صهیونیستی هستند، پس بگیرد.
در دانشگاه ییل نیز، دانشجویان از دانشگاه می‌خواهند که با «همه تولیدکنندگان اسلحه که از سلاح‌هایشان در تجاوز علیه فلسطین استفاده می‌شود» قطع ارتباط کنند. دانشگاه ییل همچنین دارای برنامه تبادل دانشجو با هفت دانشگاه اسرائیلی است. دانشگاه هاروارد با سه تا از این دانشگاه ها برنامه دارد و دانشگاه کلمبیا هم با چهار دانشگاه اسرائیلی ارتباط دارد. علاوه بر این‌ها، پلیس در پانزده دانشگاه در سراسر ایالات متحده فراخوانده شده است، و تظاهرات در بیست و دو دانشگاه و کالج دیگر با شدت و گستردگی زیادی برگزار می شود. در واقع اگر هدف جنبش اعتراضی ضد جنگ ویتنام در سال 1968 پنتاگون (وزارت دفاع ایالات متحده) بود، امروز هدف جنبش دانشجویی در آمریکا؛ صهیونیسم و کسانی هستند که اسرائیل را در ایالات متحده، انگلیس و آلمان مسلح می کنند.
هدف اعتراضات دانشجویی فعلی، لابی طرفدار اسرائیل است که فعالان آن سیاستمداران حامی فلسطین را بدنام می کنند و آنها را به یهودی ستیزی متهم می کنند. افراد نزدیک به صهیونیسم در دانشگاه‌های آمریکا، دانشجویان و اساتید همسو با فلسطین را تهید و تعلیق می‌کنند و اجازه گسترش حمایت از فلسطین را نمی دهند، چون آنها از این مسئله ترسیده‌اند که مبادا حامیان مالی اسرائیلی خود را از دست بدهند.
پیامدهای اعتراضات ضدجنگ
جنگ غزه برای اولین بار در تاریخ درگیری فلسطین نشان داد که فلسطینی ها پشت جبهه ای ایستاده اند که حاضر نیست از خواسته های اساسی خود دست بکشند و رهبری جنگ در دست مقاومت فلسطین است. مقاومتی که واقعاً از احترام بیشتری در جهان عرب و حتی غرب برخوردار شده است. در دانشگاه‌های آمریکا معترضان با چفیه و نشانه‌های مجریان عملیات‌های مسلحانه فلسطینی ظاهر می شوند و عکس رهبران مقاومت مانند یحیی السنوار بر روی دیوارهای دانشگاه کلمبیا دیده می شود.
در واقع نسل جدیدی در آمریکا در حال شکل گیری است. نسلی که می داند آمریکا تنها کشوری که می تواند با عقب نشینی از حمایت نظامی، سیاسی و اقتصادی خود از اسرائیل، درگیری و جنگ علیه غزه را متوقف کند.
