الوقت- پس از چندین بار شکست تلاش کشورهای مختلف برای تصویب قطعنامه در شورای امنیت و سازمان ملل درباره توقف حملات رژیم صهیونیستی به غزه و برقراری آتشبس بالاخره روز جمعه مجمع عمومی سازمان ملل پیش نویس قطعنامه عربی برای توقف خشونت در نوار غزه را به تصویب رساند. این قطعنامه خواستار «آتش بس فوری، دائمی و پایدار بشردوستانه منجر به توقف خصومتها» شده و از همه طرفها میخواهد که فوراً به آن عمل کنند.
قطعنامه مجمع عمومی در حمایت از فلسطین با ۱۲۰ رای موافق، ۱۴ رای مخالف و ۴۵ رای ممتنع تصویب شد. این قطعنامه به شدت هر گونه تلاش برای انتقال اجباری غیرنظامیان فلسطینی را رد کرد. این بیانیه خواستار لغو دستور صادر شده از سوی رژیم صهیونیستی به غیرنظامیان فلسطینی و کارمندان سازمان ملل و همچنین پرسنل نهادهای بشردوستانه و پزشکی برای تخلیه تمام مناطق شمال غزه و انتقال به جنوب نوار غزه شد.
این قطعنامه همچنین خواستار آزادی فوری و بدون قید و شرط همه غیرنظامیان بازداشت شده و خواستار امنیت، رفاه و رفتار انسانی با آنها مطابق با قوانین بینالمللی شد.
این بیانیه بر نیاز فوری به ایجاد مکانیسمی برای تضمین حفاظت از جمعیت غیرنظامی فلسطین و مکانیسم اطلاع رسانی بشردوستانه به منظور اطمینان از حفاظت از نیروهای سازمان ملل و کلیه امکانات بشردوستانه و اطمینان از حرکت بدون مانع کاروانهای کمکرسانی تاکید کرد. مجمع عمومی در این قطعنامه، نگرانی عمیق خود را در مورد وضعیت فاجعه بار انسانی در غزه و عواقب عظیم آن بر جمعیت غیرنظامی که بیشتر آنها کودکان هستند، ابراز کرد.
انزوای اسرائیل در جهان
اگرچه قطعنامه مجمع عمومی سازمان ملل الزام آور نیست اما میزان ارای مثبت کشورها در این گونه قطعنامهها میتواند بر روابط اعضای ملل متحد با طرف مخاصمه تاثیر منفی بگذارد. تصویب قطعنامه با 120 رای مثبت علیه جنایات رژیم صهیونیستی تاکنون بیسابقه بود و نشان میدهد که این رژیم بیش از پیش در نظام بینالمللی منفور و منزوی شده است.
هر چند رژیم صهیونیستی در 75 سال گذشته توانسته بسیاری از سرزمینهای فلسطین را به ضرب و زور اشغال کند اما در نظام بینالملل نتوانسته برای خود مشروعیتی کسب کند و به موازات توسعه اشغالگری، منزویتر شده است. این موضوع را پیشتر دیوید بن گوریون، اولین نخست وزیر رژیم صهیونیستی در سال 1971 مطرح کرده بود. به گزارش روزنامه العربی الجدید، بن گوریون در آن زمان گفته بود:«ما مردمی هستیم که در انزوا زندگی میکنیم. همسایگان ما که از نظر جغرافیایی و حتی از نظر نژاد و زبان به ما نزدیک هستند، متاسفانه بدترین دشمنان ما هستند». «گلدا مایر» نخست وزیر سابق صهیونیستی هم به این مسئله اعتراف کرده و در خاطراتش نوشته است:«ما اینجا خانواده نداریم و هیچ کس در دین، زبان ما یا گذشته ما شریک نیست و به نظر میرسد که تمام دنیا علیه ما جمع شدهاند».
اکنون این اعترافات رهبران سابق صهیونیستی به واقعیت تبدیل شده است و صدور قطعنامهها ضد صهیونیستی نشان داد که یک روند عمیق و رو به رشد در صحنه بینالمللی وجود دارد که در تضاد کامل با رژیم آپارتاید اسرائیل و سیاستهای تروریسمی این رژیم علیه غیرنظامیان فلسطینی قرار دارد.
در طول دهههای گذشته، انزجار و نفرت از رژیم صهیونیستی تنها به کشورهای حامی ملت فلسطین محدود میشد، اما قطعنامه اخیر نشان داد روند همبستگی با فلسطینیها و گرایش به انتقاد از صهیونیستها گسترش یافته و کشورهایی که پیش از این به مواضع مماشات جویانه خود در قبال اسرائیل معروف بودند، اکنون تغییر موضع داده و در جبهه حمایت از فلسطینیان قرار گرفتهاند و رویدادهای اخیر و رایگیری در مجمع عمومی نشان دهنده این واقعیت است.
جنایتهای تلآویو در غزه به قدری فاجعه بار است که حتی کشورهای غربی از جمله انگلیس، آلمان و کانادا هم که علنا از اشغالگران حمایت کردهاند، حاضر نشدند به این قطعنامه رای منفی بدهند و رای ممتنع دادند و فرانسه در اقدامی نادر رای مثبت هم داد. از بین 14 کشوری که رای منفی به قطعنامه دادند، اکثرشان کشورهای «زیر پونِز» بودند که تحت فشار و تطمیع آمریکا مجبور به حمایت از صهیونیستها شدهاند.
صدور قطعنامه در مجمع عمومی نشان داد که مقصر اصلی ناتوانی شورای امنیت برای جلوگیری از تداوم جنایات رژیم علیه غیرنظامیان در غزه، وتوی آمریکا بوده است. شورای امنیت سازمان ملل از زمان آغاز درگیریها میان گروههای مقاومت فلسطین و اسرائیل در هفتم اکتبر، تاکنون نتوانستهاند هیچ قطعنامهای برای برقراری آتش بس فوری به تصویب برسانند و آمریکا پیش نویس قطعنامههای ارائه شده توسط روسیه و برزیل را به این بهانه که در آنها منافع صهیونیستها به طور کامل لحاظ نشده، وتو کرده است.
شکست غرب در کسب آبرو برای تلآویو
همزمان با پیشنویس قطعنامه پیشنهادی کشورهای عربی، در طرف مقابل آمریکا و متحدانش که از تبعات سیاسی و پیام رای قاطع مجمع عمومی در حمایت از فلسطین احساس خطر کرده بودند برای جبران این شکست و افزودنبندی در حمایت از رژیم صهیونیستی پیشنویس قطعنامه دیگری را ارائه دادند.
در این رابطه، کانادا با حمایت آمریکا اصلاحیهای را برای قطعنامه پیشنهادی اعراب ارائه کرد و خواستار محکومیت «حملات ترویستی حماس و گروگانگیری» شد، اما این طرح تنها ۸۸ رای موافق کسب کرد و با ۵۵ رای مخالف و ۲۳ رای ممتنع مواجه شد. این اصلاحیه برای آنکه تصویب شود باید دوسوم آرای ۱۹۳ عضو مجمع عمومی را کسب میکرد که در این طرح ناکام ماند.
آمریکا به خوبی میدانست که نمیتواند نظر کشورها را علیه جنایات اسرائیل برگرداند، ولی با این حال، دست به قمار سیاسی زد تا حداقل تاثیرگذاری قطعنامه اعراب را کاهش دهد اما باز هم موفقیتی کسب نکرد. بیشتر کشورها همانند گذشته با سیاستهای آمریکا در سازمان ملل همسو نیستند و این مسئله به جایگاه رو به افول واشینگتن در جهان برمیگردد که در دو سال گذشته، قافیه بازی را در برابر رقبایی مانند روسیه و چین باخته است. الآن هم آمریکا که رسما به لحاظ مالی و تسلیحاتی از رژیم صهیونیستی حمایت میکند، شریک جرم این رژیم در کشتار مردم بیدفاع غزه، به ویژه کودکان و زنان به شمار میرود که قربانیان اصلی این جنایت هستند.
موضعگیری اعضای سازمان ملل در حمایت از مردم فلسطین، نشان داد که حمایتهای گسترده آمریکا هم نمیتواند جلوی موجی که علیه جنایات شنیع اسرائیل در جهان به راه افتاده است را بگیرد و هر کشوری که از جنایات صهیونیستها در غزه و کرانه باختری حمایت کند، همانند تلآویو اعتبار و وجهه خود را از دست خواهد داد. الآن هم نوک حمله اعتراضات جهانی در حمایت از فلسطین، بیشتر به سمت دولتمردان کاخ سفید است که با چراغ سبز به صهیونیستها، مجوز کشتار مردم غزه را صادر کردهاند.
درحالی که رژیم صهیونیستی با حمایت مطلق غرب، ماشین کشتار خود در غزه را به پیش میبرد اما تداوم این جنایتها، انزوای بیشتر این رژیم در جهان را تسریع خواهد کرد و سبب میشود تا صهیونیستها بیش از پیش در پشت حصارهای امنیتی سرزمینهای اشغالی فرو بروند.