الوقت- در حالی که اوضاع امنیتی و نظامی در بخش‌های مختلف سرزمینهای اشغالی و کرانه باختری برای صهونیست‌ها بحرانی و پر تنش دنبال می‌شود، تهدید مقامات افراطی کابینه تندرو صهیونیستی مبنی بر ترور رهبران گروههای مقاومت فلسطینی برگ جدیدی از تنش را در روزهای اخیر گشوده است.
پس از شکست‌های میدانی اخیر ارتش رژیم صهیونیستی چند نظامی سابق این رژیم خواستار ترور «صالح العاروری» نایب رئیس دفتر سیاسی حماس به عنوان «استراتژیست ارشد» این جنبش شده‌اند. ایتان دانگوت، ژنرال بازنشسته صهیونیست معتقد است که صالح العاروری خطرناکترین فرد از نظر صهیونیستها است. میکا کوبی، از افسران سابق سازمان اطلاعات و امنیت داخلی رژیم صهیونیستی (شاباک) که مدتی تحرکات این رهبر مقاومت فلسطین را زیر نظر داشته است در این باره گفت که العاروری باید اولین هدف ترور باشد. همچنین نتایج یک تحقیق که در آن زندگی نامه صالح العاروری را بررسی کرده، او را یک "استراتژیست ارشد" توصیف شده است. لذا ترور این فرد تاثیرگذار برای صهیونیستها پیروزی بزرگی به شمار می‌رود اما عملیاتی کردن این طرح زمانبر و کار سختی است.
سیاست ترور فرماندهان مقاومت از دیرباز از سوی صهیونیستها مطرح شده است و دو سال پیش هم مقامات تل‌آویو از جمله بنی گانتس، وزیر جنگ سابق این رژیم در راستای سیاست تضعیف حماس، خواستار ترور «یحیی السنوار» از رهبران این جنبش در نوار غزه شده بودند اما در عرصه عمل موفقیتی حاصل نشده است.
رژیم صهیونیستی به دنبال آن است تا با گزینه ترور رهبران برجسته نظامی و سیاسی و وارد کردن شوک به جریان مقاومت فلسطین، روند قدرتگیری گروههای مقاومت را کند و ابتکار عمل از دست رفته‌اش را در عرصه میدانی مجدداً به دست گیرد و جلوی عملیاتهای آنها در سرزمینهای اشغالی را بگیرد اما روند تحولات به گونه‌ای است که با تهدید متقابل گروههای فلسطینی، توسل جستن به این طرح خطرناک می‌تواند برای اسرائیل گران تمام شود.
پاسخ کوبنده مقاومت
رهبران مقاومت که هر روز تندروهای صهیونیستی را تهدید می‌کنند که اگر دست از پا خطا کنند، تمام سرزمینهای اشغالی را موشک‌باران خواهند کرد، درباره اجرای پروژه ترور هم به صهیونیستها هشدار دادند تا این فکر احمقانه را از سرشان بیرون کنند.
حازم قاسم، سخنگوی حماس در این باره گفت:«تهدیدات دشمن صهیونیستی برای فعال کردن سیاست ترور رهبران حماس، تلاشی ناموفق برای بهبود وجهه خود پس از تشدید انقلاب مردمی ملت ما علیه آن و تعدد جبهه‌های مقاومت است. دست دشمن برای انجام اقدامات تروریستی باز نیست و پاسخ مقاومت به هرگونه حماقت آن بزرگتر و گسترده‌تر از چیزی خواهد بود که این رژیم تصور می‌کند. ما به مبارزه علیه رژیم اشغالگر ادامه می‌دهیم و هیچگاه از این تهدیدها باکی نداریم».
«جبهه خلق برای آزادی فلسطین» هم تاکید کرد که تهدیدات دشمن ملت فلسطین را به گزینه مقاومت پایبندتر خواهد کرد و این تهدیدات برگرفته از خوی جنایتکارانه دشمن صهیونیستی علیه ملت فلسطین و تلاشی در جهت فرار از بحران‌های داخلی خود است.
«جنبش احرار» هم تاکید کرد که این تهدیدات نه ملت فلسطین را می‌ترساند و نه تأثیری بر استراتژی تقویت مقاومت دارد، و پاسخ و واکنش مقامت فراتر از حد تصور و گمان اشغالگران خواهد بود.
از سوی دیگر، سخنگوی نظامی گردان‌های مجاهدین هم تاکید کرد که مقاومت فلسطین هرگز در برابر جنایت ترور فلسطینیان ساکت نمی‌نشیند و دشمن اشغالگر بهای سنگینی پرداخت خواهد کرد.
کارنامه سیاه تل‌آویو در تروریسم دولتی
رژیم صهیونیستی که فرماندهان مقاومت را تهدید جدی برای امنیت خود می‌داند، از همان ابتدا سیاست ترور رهبران مبارز را در راس برنامه‌های کاری خود قرار داد و در این باره کارنامه سیاهی به نام خود ثبت کرده است.
در چند دهه اخیر تعدادی از رهبران بانفوذ مقاومت فلسطین توسط موساد ترور شده‌اند که از جمله آنها می‌توان به ترور«خلیل الوزیر» شخصیت دوم در جنبش آزادی بخش فلسطین اشاره کرد که در سال 1988 در خانه خود در تونس کشته شد. به گفته رسانه‌های صهیونیستی 24 عضو موساد از ساحل تونس به منزل الوزیر حمله کرده و وی را کشتند.
«فتحی شقاقی» بنیانگذار جنبش جهاد اسلامی هم یکی از رهبران فلسطینی بود که در سال ۱۹۹۵ توسط موساد ترور شد. همچنین، در سال 2004 «شیخ احمد یاسین» بنیانگذار حماس از سوی موساد ترور شد که واکنش‌های بین‌المللی گسترده‌ای را برانگیخت. «عبدالعزیز رنتیسی» که پس از احمد یاسین ریاست حماس را برعهده گرفت، یک ماه بعد از ریاست خود توسط دستگاه‌های امنیتی اسرائیل ترور شد.
«عزالدین الشیخ خلیل» از اعضای حماس هم سال 2004 در انفجار خودرو در دمشق کشته شد و حماس اسرائیل را عامل این انفجار دانست. «محمود المبحوح»، یکی از رهبران حماس بود که در سال ۲۰۱۰ در دبی کشته شد و رئیس پلیس دوبی در این رابطه اعلام کرد که بازرسی‌ها نشان می‌دهد موساد در این ترور دست داشته است. «محمد الزواری» یکی از فرماندهان حماس و ناظر پروژه پهپادهای ابابیل بود که در جنگ 2014 در نوار غزه نقش مهمی داشتند و حماس، رژیم صهیونیستی را به ترور الزواری در تونس متهم کرد.
«عمر النایف» یکی از اعضای جبهه مردمی برای آزادی فلسطین بود که در سال 2016 در سفارت فلسطین در بلغارستان کشته شد و این گروه اسرائیل را به ترور النایف متهم کرد.
اسرائیل هرگز انجام چنین عملیات‌هایی را برعهده نگرفته و هرچند آنها را تکذیب نیز نکرده است. رژیم صهیونیستی برای ترور رهبران مقاومت از ابزارهای مختلف استفاده می‌کند اما بزرگترین آن استفاده از سلاحهای بیولوژیک و مسموم کردن افراد است.
با وجود بکارگیری سیاست تروریسم دولتی از سوی رژیم صهیونیستی در دهه‌های اخیر که با هدف تضعیف گروههای مقاومت انجام می‌شود، اما این اقدامات منزجرانه نتیجه عکس داده است و فلسطینی‌ها روز به روز قدرتمندتر می‌شوند و اکنون مبارزان فلسطینی به کابوسی مرگبار برای تل‌آویو نشینان تبدیل شده‌اند.
بازدارندگی مقاومت
اگرچه رژیم صهیونیستی تا چند سال پیش به لطف سلاحهای قدرتمند خود دست برتر را در برابر فلسطینی‌ها داشت و با استفاده از ترور می‌توانست دشمنانش را از سر راه بردارد، چرا که می‌دانست فلسطینی ها توان مقابله به مثل را ندارند، اما اکنون گروههای مقاومت به سطحی از بازدارندگی نظامی دست پیدا کرده‌اند که کار را برای صهیونیستها سخت کرده است. عملیاتهای مقاومتی روزانه فلسطینی‌ها در سرزمینهای اشغالی و ورود کرانه باختری به فاز مسلحانه در یکسال گذشته، ارتش اسرائیل را به ستوه آورده است که توان رویارویی با مبارزان فلسطینی را ندارد.
فلسطینی‌ها به تجربه ثابت کرده‌اند که در همه حوزه‌ها درحال پیشرفت هستند و اگر صهیونیستها بخواهند سیاست ترور را سرلوحه کارشان قرار دهند، آنها نیز در آینده به گزینه پاسخ متقابل متوسل خواهند شد و ابزارهای لازم را هم در اختیار دارند و با حمایت‌هایی که از سوی همه گروههای مقاومت منطقه می‌شوند، می‌توانند ضربات مهلکی را به دشمن وارد کنند. یکی از گزینه‌های سهل و آسان فلسطینی‌ها بهره‌برداری از اعتراضات داخلی در سرزمینهای اشغالی است که جوانان فلسطینی به راحتی می‌توانند وارد تجمعات صهیونیستها شده و مقامات سابق صهیونیستی که لیدری اعتراضات را برعهده دارند، هدف بگیرند و این کار سختی برای فلسطنی‌ها نیست.
در ماه‌های اخیر مقامات صهیونیستی بارها به از دست دادن بازدارندگی خود در برابر گروههای فلسطینی اعتراف کرده‌اند، چرا که این روزها این رژیم تا بن دندان مسلح اسرائیل نیست که تصمیم می‌گیرد چه زمانی جنگ شود بلکه این فلسطینی‌ها هستند که سرنوشت جنگ را تعیین می‌کنند. در سایه همین بازدارندگی است که بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل بی‌گدار به آب نمی‌زند و سعی دارد تا جانب احتیاط را رعایت کند. به همین دلیل بود که نتانیاهو پس از درخواست ترور رهبران حماس، از وزرای کابینه‌اش و در رأس آنها ایتامار بن گویر، وزیر تندرو امنیت داخلی این رژیم خواست که صحبتی درباره ترور فلسطینی‌ها به زبان نیاورند.
نتانیاهو به این مسئله پی برده است که بکارگیری چنین سیاستی در شرایط کنونی، می‌تواند به ضرر کابنیه او تمام شود. نتانیاهو دو هفته پیش هم که گروههای فلسطینی از جنوب لبنان، غزه و سوریه سرزمینهای اشغالی را هدف قرار دادند، جرأت نکرد تا وارد درگیری با فلسطینیان شود و از آنها خواست که اگر حملاتشان را متوقف کنند، تل‌آویو هم اقدام مشابهی را انجام خواهد داد. صهیونیستها می‌دانند که ورود مجدد به درگیری با فلسطینی‌ها تبعات ناگواری برای سرزمینهای اشغالی دارد و این بار نه از غزه بلکه از همه جهات صهیونیستها مورد هدف قرار خواهند گرفت.
از طرفی، تلاش صهیونیستها برای ترور فرماندهان مقاومت دیگر مثل گذشته امکان پذیر نیست. چرا که گروههای مقاومت مانند همه حوزه‌ها در اجرای پروتکل‌های امنیتی ضدترور و جاسوسی نیز پیشرفت‌های چشمگیری داشته‌اند و رهبران مقاومت از سوی حلقه‌های امنیتی قدرتمندی محافظت می‌شوند و در تیررس صهیونیستها قرار ندارند و برای ترور آنها باید از مسیرهای صعب‌العبور رد شوند.
هر چند رژیم صهیونیستی در بیش از یک دهه گذشته، 5 جنگ را با گروههای مقاومت در غزه به راه انداخته است اما مدت زمان زیادی نتواسنت در برابر فلسطینی‌ها مقاومت کند و پس از چند روز مجبور به تسلیم شد وهر چه زمان می‌گذرد مدت این جنگها کوتاهتر می‌شود و نشان می‌دهد که اشغالگران دیگر نمی‌توانند با گزینه نظامی به مصاف فلسطینی‌ها بروند. لذا سعی دارند با استفاده از سیاست ترور، این گروهها را تضعیف کنند اما این اقدام هم بیهوده است، زیرا گروههای مقاومت ثابت کرده‌اند که قائم بالشخص نیستند که با ترور راس آن متلاشی شوند بلکه افراد دیگری هستند که بلافاصله جایگزین فرماندهان سابق می‌شوند و مبارزه با دشمن صهیونیستی را ادامه می‌دهند. همانگونه که ترور فرماند گروه «عرین الاسود» در کرانه باختری، این گروه را از مسیر مبارزاتی خود بازنداشت بلکه دامنه عملیاتهای آن علیه شهرک‌نشینان شدت گرفت.
در طول 75 سال درگیری نظامی رژیم صهیونیستی با فلسطینی‌ها و اعراب، موفقیت این رژیم در میدان نبرد تا حد زیادی به حمایت نظامی، لجستیکی و مالی متحدان غربی و عدم اتحاد دشمنان عرب آن بستگی داشت و به صهیونیستها این امکان را می‌داد تا در چندین جبهه پیروز شوند اما اکنون شرایط فرق کرده است و فضای داخلی و بیرونی برای تندروهای صهیونیستی مناسب نیست و به همین دلیل مقامات تل‌آویو دست به عصاتر عمل می‌کنند تا از تشدید تنش‌ها جلوگیری کنند.
بازگشت پروژه ترور روی میز تل‌آویو، اقدامی خطرناک است که در صورت اجرایی شدن آن نه تنها امنیت شهرک‌نشینان تامین نخواهد شدد بلکه با پاسخ قاطع مقاومت، سرزمینهای اشغالی ناامن‌تر از قبل خواهد شد.
