به گزارش الوقت به نقل از نشنال اینترست، «جف لامیر» یکی از اعضای وزارت دفاع آمریکا در گزارشی حضور و نقش چند ساله آمریکا در بحران سوریه را بررسی کرده و در این زمینه هشدار داده که مداخله نظامی واشنگتن در سوریه ممکن است کم هزینه به نظر برسد، اما این حضور خطرناک‌تر و پرهزینه‌تر از همیشه است.
ترجمه این گزارش در ادامه می‌آید:
نیروهای آمریکایی پس از توقفی در پی حملات ترکیه به نیروهای کُرد تحتِ حمایت ایالات متحده آمریکا، عملیات خود را از سر می‌گیرند. این تمایل به وضعیت موجود، خطراتی را که تداوم حضور ایالات متحده در سوریه به طور فزاینده‌ای خطرناک کرده است، نادیده می‌گیرد.
تصمیم واشنگتن برای حمایت از شورشیان سوری در آغاز جنگ داخلی سوریه فاجعه آمیز بود و باعث ظهور داعش و سایر گروه‌های شبه نظامی شد. کشتار متعاقب آن مداخله بیشتری را به همراه داشت و با شکست داعش، توجیه آمریکایی‌ها برای ماندن در سوریه به طور فزاینده‌ای بهم ریخت. اکنون منطق انحرافی که برای توجیه استقرار نیروهای آمریکایی در سوریه استفاده می‌شود، حفاظت از همان نیروهای آمریکایی است. چرخه‌ای که در آن واشنگتن برای هر راه حل مشکلی ایجاد کرده است، به اندازه کافی طولانی شده است.
در حالی که راهبرد واشنگتن ثابت است، وضعیت پویاتر و متزلزل‌تر از همیشه است. حملات راکتی اخیر ترکیه به نیروهای کُرد در فاصله ۱۳۰ یاردی نیروهای آمریکایی بوده است. ترکیه متحدان کرد واشنگتن را تروریست می بیند و انفجارهای اخیر در استانبول احتمال تهاجم زمینی دیگر ترکیه به سوریه را افزایش داد.
ترکیه یکی از اعضای ناتو است و درخواست سوئد و فنلاند برای پیوستن به ناتو را به دلیل نگرانی‌هایش درباره شبه‌نظامیان کُرد متوقف کرده است. بعید است که ایالات متحده از درگیری بیشتر در درگیری که از دهه ۱۹۷۰ ادامه دارد، چیزی به دست آورد. علاوه بر این، با توجه به اینکه آنکارا تهدید تروریسم را جدی می‌گیرد، خصومت با ترکیه احتمالاً انسجام ناتو را تضعیف می‌کند.
در هفته‌های گذشته، داعش برای سومین بار رهبر خود را از دست داد. سه سال از شکست سرزمینی داعش می‌گذرد، این گروه تا حدی ریشه‌کن شده است همانطور که هویت رهبر و جانشین وی ناشناخته مانده است. متحدان کرد واشنگتن عملیات علیه داعش را به طور کامل متوقف کرده‌اند. چرا واشنگتن باید حاضر باشد صدها سرباز آمریکایی را برای مبارزه با دشمنی که اساساً در خطر انقراض است به خطر بیندازد؟
حتی قبل از حملات اخیر ترکیه در سوریه، دلایل زیادی برای عقب‌نشینی وجود داشت. شبه نظامیان تحت حمایت ایران به طور منظم نیروهای آمریکایی را در داخل سوریه و عراق هدف قرار می‌دهند. ایالات متحده آمریکا مجبور نیست این خطر را بپذیرد. این شبه نظامیان تا زمانی که نیروهای آمریکایی سوریه را ترک کنند به مبارزه با آنها ادامه خواهند داد. عقب نشینی تصدیق می‌کند که یک دهه تاکتیک‌های بی‌ثمر، سودی به همراه نداشته است. وظیفه واشنگتن در قبال مردم آمریکاست، نه مأموریتی با اهداف مشکوک و بد تصور.
سوریه یکی از منافع اصلی ایالات متحده آمریکا نیست. در واقع سوریه در حاشیه منطقه‌ای قرار دارد که ایالات متحده آمریکا در استراتژی دفاع ملی خود بر آن تأکید نداشته است. اشغال سوریه ممکن است کم هزینه به نظر برسد، اما واقعاً اینطور نیست. اولاً در حالی که ۹۰۰ سرباز در سوریه نیروی کوچکی به نظر می‌رسند، این امر دارایی‌های مورد نیاز برای تأمین پایداری و پشتیبانی را پنهان می‌کند. هزینه پایین همچنین خطر تشدید تنش با ایران را که می‌تواند برای نیروهای آمریکایی در سراسر خلیج فارس ویرانگر باشد، کم نمی‌کند. ده‌ها هزار نیروی آمریکایی در عراق، کویت، امارات متحده عربی، عربستان سعودی و قطر به طور بالقوه در تیررس پهپادها و موشک‌های بالستیک ایران قرار دارند.
واشنگتن به خرج کردن خون و پول برای یک درگیری بی‌پایان ادامه می‌دهد، جنگی که زندگی میلیون‌ها غیرنظامی را مختل کرده است. تداوم این مأموریت ممکن است از نظر سیاسی آسان باشد، اما برای جلوگیری از تغییر الگوی شکست خورده دهه گذشته بوی بزدلی اخلاقی می‌دهد. تلفات مداخله نادرست در سوریه فراتر از میدان جنگ است. مادران، پدران و فرزندان سنگینی اعزام‌های بی پایان و ترس از دست دادن عزیزان خود را تحمل می‌کنند. وقت آن است که واشنگتن به این درد دل پایان دهد و نیروهای ما را از سوریه به خانه بازگرداند.
با نزدیک شدن هرچه بیشتر به زمان پایان بحران سوریه، به‌نظر می‌رسد عقربه‌های ساعت‌ها بیش از هر زمان دیگری برای خروج نظامیان آمریکایی در حال کوک شدن است. در سال‌های بعد از 2014 نیروهای آمریکایی با بهره‌گیری از شبه‌نظامیان وابسته به حزب اتحادیه دموکراتیک (PYD) بر بخش‌هایی از شمال سوریه کنترل پیدا کردند و پایگاه‌های نظامی جدید را در این مناطق تأسیس کردند، در این میان نکته قابل توجه برای آمریکایی‌ها این بود که آنها برای سربازان خود و دیگر نیروهای موسوم به «ائتلاف بین‌المللی ضدداعش» نوعی حصار امنیتی قائل بودند.
هرچند طی سال‌های اخیر، نیروهای نظامی آمریکایی حمایت نیابتی از نیروهای دموکراتیک سوریه (SDF) را ادامه داده‌اند اما روند جدید تحولات در مرزهای سوریه نشانگر آن است که نظامیان این کشور، طی ماه‌های گذشته وضعیتی متفاوت از تهدیدات امنیتی و مقاومت گروه‌های سوری را تجربه کرده‌اند و احتمالاً این روند طی ماه‌های آینده نیز گسترش بیشتری پیدا خواهد کرد. در گذشته تصور چنین بود که تحت هر شرایطی نظامیان آمریکایی و ائتلاف از تهدیدات و حملات مصون هستند اما در میانه تحولات جدید، به‌ویژه بعد از حملات هوایی تروریست‌های آمریکایی به نیروهای مقاومت در منطقه ابوکمال، واقع در مرزهای میان عراق و سوریه، شاهد چرخشی بزرگ در معادلات هستیم.
