به گزارش الوقت، دفتر مبارزه با مواد مخدر سازمان ملل می‌گوید از زمان به قدرت رسیدن دوباره طالبان کشت خشخاش در افغانستان در سال جاری بیش از ۳۰ درصد افزایش یافته و درآمد محصولات آن هم سه برابر شده است.
دفتر مبارزه با مواد مخدر و جرایم سازمان ملل متحد (UNODC) در تازه‌ترین گزارش خود که امروز سه‌شنبه منتشر شد گفته که قیمت تریاک و دیگر انواع مواد مخدر هم پس از ممنوعیت کشت خشخاش توسط رهبری طالبان در ماه آوریل افزایش یافته است.
این نهاد سازمان ملل که مقر آن در شهر وین اتریش است، گفته است که محصولات کشت خشخاش در سال ۲۰۲۲ «سودآورترین در سال‌های اخیر» بوده است.
بنا به گزارش تازه، درآمد کشاورزان از فروش تریاک نیز از ۴۲۵ میلیون دلار در سال ۲۰۲۱ میلادی به ۱.۴ میلیارد دلار در سال ۲۰۲۲ رسیده که سه برابر شدن آن را نشان می‌دهد.
اگرچه این سازمان می‌گوید برداشت امسال تا حد زیادی از فرمان رهبر طالبان «مستثنی» شده است.
به گزارش بی.بی.سی، سازمان ملل می‌گوید میزان مزارع زیر کشت تریاک در افغانستان با ۳۲ درصد افزایش به ۲۳۳هزار هکتار (۵۸۰ هزار جریب) در سال گذشته رسیده است که گسترده‌ترین مساحت کشت شده از اولین گزارش در سال ۱۹۹۴ است.
زمین زیر کشت تنها در سال‌های ۲۰۱۸ و ۲۰۱۹ بیشتر بوده است.
بر اساس گزارش سازمان ملل، افغانستان تقریباً انحصار تریاک و هروئین جهان را دارد که ۸۰ تا ۹۰ درصد تولید جهانی را تشکیل می‌دهد.
در ۱۴ فروردین سال جاری خورشیدی فرمانی منسوب به هبت‌الله آخوندزاده، رهبر طالبان نشر شد که در آن کشت، تولید و خرید و فروش مواد مخدر در افغانستان «منع» شد و گفته شد با متخلفان براساس «شریعت اسلامی» برخورد خواهد شد.
در فرمان رهبر طالبان آمده بود «از تاریخ صدور این فرمان کشت کوکنار (خشخاش) در تمام کشور به طور کامل ممنوع است و هیچ‌کسی پس از این نمی‌تواند برای کشت این گیاه تلاش نماید.»
همچنین گفته شده کسی که پس از این خشخاش بکارد «کشت او از بین برده می‌شود و با متخلفین براساس شریعت اسلامی برخورد صورت می‌گیرد.»
رهبر طالبان همچنین مصرف و خرید و فروش انواع مواد مخدر و مشروبات الکلی را در سراسر افغانستان نیز منع کرده است.
بر اساس آخرین آمار وزارت بهداشت افغانستان در سال گذشته، پیش از به قدرت رسیدن طالبان، شمار معتادان در این کشور به ۲.۵ میلیون نفر می‌رسد که نزدیک به ۸۵۰ هزار آن زنان هستند.
طالبان پیش از قدرت، مناطق اصلی کشت خشخاش در افغانستان را کنترل می‌کردند و صدها میلیون دلار از قاچاق و تجارت آن بدست می‌آوردند.
حکومت وقت افغانستان نیز از بیم پیوستن کشاورزان به شورش طالبان با سم‌پاشی هوایی مزارع کوکنار مخالفت می‌کرد.
