به گزارش الوقت، رسانههای دولتی چین گزارش دادند که این کشور جمعه (۱۷ ژوئن) سومین ناو هواپیمابر خود به نام «فوجیان» را به آب انداخت.
این کشتی جنگی که کاملاً در داخل چین طراحی و ساخته شده، گامی دیگر به سوی نوسازی ارتش چین محسوب میشود.
به گزارش رویترز به نقل از رسانههای چینی، این ناو هواپیمابر دارای یک عرشه پرواز تمام طول با سیستم پرتاب منجنیق است.
بر اساس گزارش خبرگزاری «آسوشیتد پرس»، ناو هواپیمابر نسل جدید ۰۰۳ که فوجیان نامگذاری شده، صبحگاه جایگاه خود را در یک کارخانه کشتیسازی در شانگهای ترک کرد و در یک اسکله مجاور پهلو گرفت. طبق این گزارش، راهاندازی این کشتی در حالی انجام شده که چین به دنبال افزایش بُرد و قدرت نیروی دریایی خود است.
طبق این گزارش، در حالی که پکن به دنبال تبدیل نیروی دریایی خود، بزرگترین نیروی دریایی کنونی جهان، به یک نیروی چند حامل است، تصور میشود که این ناوِ مجهز به جدیدترین تسلیحات و فناوری پرتاب هواپیما با ناوهای غربی رقابت میکند.
فوجیان به «شاندونگ» که در اواخر سال ۲۰۱۹ راهاندازی شد و «لیائونینگ» که چین در سال ۱۹۹۸ به صورت دست دوم از اوکراین خرید و در داخل کشور بازسازی کرد، میپیوندد.
وزارت دفاع آمریکا (پنتاگون) در گزارش اخیر خود اعلام کرده که نیروی دریایی چین با دارا بودن ۳۵۵ فروند کشتی و زیردریایی، بزرگترین قدرت دریایی در جهان است.
گفته شده است که نیروی دریایی چین که به عنوان نیروی دریایی ارتش آزادیبخش خلق (PLAN) نیز شناخته میشود، از تعداد ۳۵۵ کشتی و و زیردریایی مذکور، به طور تخمینی دارای تعداد ۱۴۵ فروند شناور جنگی عمده سطحی است.
گزارش مذکور همچنین در ادامه آورده است که نیروی دریایی چین همچنین توانایی خود را برای انجام حملات دقیق دوربرد علیه اهداف زمینی و تقویت جنگ ضد زیردریایی با هدف تقویت بیشتر توانمندیهای جهانی این کشور، آماده میکند.
وزارت دفاع آمریکا پیش بینی کرده است که تعداد مذکور در آینده بیشتر شود و انتظار میرود که ناوگان چین تا سال ۲۰۳۰ به ۴۶۰ فروند کشتی افزایش یابد.
گزارش پنتاگون در ادامه میافزاید که چین علاوه بر اینکه بزرگترین نیروی دریایی جهان را داراست، بزرگترین ارتش دائمی جهان و سومین نیروی هوایی بزرگ در دنیا را نیز در اختیار دارد. همه این موارد افزون بر تواناییهای هستهای این کشور است.
انتشار این گزارش در زمانی صورت میگیرد که آمریکا با دنبال کردن سیاست «ایندوپاسیفیک» خود مبنی بر سیطره بر پهنه گسترده و سرشار از منابع، از هند تا غرب اقیانوس آرام، به دنبال به چالش کشیدن قدرت روزافزون چین است و در این راستا از هر گونه اقدام، از تحریک مناطق جدایی طلب چین گرفته تا امضای قراردادها و پیمانهای تسلیحاتی مانند «آکوس» و «کوآد» با کشورهای این منطقه، فروگذاری نمیکند.