الوقت- علیرغم آنکه اردوغان دست به بازی خطرناکی زد و اجرای تئوری مدیریت بی ثباتی می توانست به رقم خوردن حوادثی علیه خود وی و حزب عدالت و توسعه منجر شود، با این حال هم اکنون این حزب موفق شده به پیروزی در انتخابات دست یابد. از این رو به نظر می رسد انتخابات پارلمانی ترکیه دارای پیامدهایی باشد:
1. نتایج انتخابات، نوعی پیروزی شخصی برای رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور و بنیانگذار حزب عدالت و توسعه محسوب می شود که پس از چند هفته درگیری نیروهای دولتی با پیکارجویان کرد، توانست رأی دهندگان را با وعده ثبات به سمت حزب عدالت و توسعه جذب کند. اردوغان نتیجه انتخابات را «رأی به اتحاد و عمل» خواند و از کشورهای دنیا خواست که به رأی مردم ترکیه احترام بگذارند.
2. حزب عدالت و توسعه در انتخاباتی که پنج ماه پیش برگزار شد، نتوانسته بود اکثریت کرسی ها را به دست آورد و از آن زمان ترکیه در بحران سیاسی به سر می برد. حال با تشکیل دولت تک حزبی احتمال می رود که اوضاع سیاسی و اجتماعی و اقتصادی ترکیه تا حد زیادی ثبات پیدا کند. البته همچنان چالش های داخلی ترکیه با کردها و همچنین چالش هاتی خارجی این کشور به ویژه در خصوص سوریه و عراق پا بر جا باقی خواهند ماند.
3. اگر چه حزب عدالت و توسعه با تعداد کرسی هایی که کسب کرده به راحتی می تواند به تنهایی دولت تشکیل دهد و از مجلس رای اعتماد بگیرد، اما به حدنصاب لازم برای تغییر قانون اساسی که یکی از مهمترین اهداف این حزب بود، دست نیافته است. اردوغان و حزب عدالت و توسعه امیدوار بودند با کسب پیروزی در انتخابات مجلس ترکیه بتوانند نظام سیاسی این کشور را از نظام پارلمانی به نظام ریاستی تغییر دهند و به این ترتیب قدرت سیاسی را قبضه نمایند. رئیس جمهور ترکیه معتقد است که ترکیه کنونی از سیستمی برخوردار است که از نظر شکلی به سیستم آنگلوساکسونی و از لحاظ محتوایی به دمکراسی فرانسوی شباهت دارد. به همین خاطر تقسیم بندی قدرت سیاسی در کشور منجر به تداخل در قدرت می شود و همین امر منجر به کاهش روند مثبت تحولات سیاسی شده، حضور مستقیم مردم در روند تحولات مورد توجه قرار نمی گیرد. بر این اساس تحول سیاسی مورد هدف اردوغان و هم حزبی‌هایش در راستای تغییر سیستم کنونی به سمت سیستم استقرار نظام ریاستی بود، اما این امر با توجه به نتایج بدست آمده از انتخابت قابلیت عملی شدن نخواهد داشت.
4. احزاب مخالف رجب طیب اردوغان، که طی دو سال گذشته هزاران نفر از طرفداران خود و ناراضیان دولت را بارها به خیابان‌ها آورده بودند، پس از اعلام نتایج موضعی محافظه‌کارانه گرفتند. واکنش احزاب سیاسی مخالف به نتایج انتخابات نشان می دهد که این احزاب بجای غوغا سالاری و کشاندن هواداران خود به خیابان ها سعی می کنند همچنان از چارچوب های قانونی برای دستیابی به مقاصد خود استفاده کنند.
5. در این انتخابات بخشی از آرای ملی گرایان حزب حرکت ملی و نیز بخشی از آرای محافظه کاران وابسته به حزب دمکراتیک خلق ها به سبد حزب عدالت و توسعه ریخته شد و تنها حزبی که تقریبا همان نتایج پیشی را تکرار کرد، حزب جمهوریخواه خلق بود. این حزب دارای پایگاه مردمی مشخص و استخوان داری است و قشر خاصی از جامعه ترکیه را نمایندگی می کند که عموما سالمندان و طبقه مرفه و سکولار جامعه را تشکیل می دهند و بیشتر در ازمیر، شهرهای کناری دریای اژه و مدیترانه، تا حدی نیز در آنکارا و استانبول زندگی می کنند. بررسی آرای احزاب مختلف ترکیه حکایت از آن دارد که دو قطبی سکولاریسم و اسلام گرایی همچنان پیروان خود را به صورت ثابت حفظ کرده اما دو قطبی هویتی ترکی و کردی در نوسان بوده است.
6. حزب حرکت ملی گرا، به عنوان مهم ترنی نهاد سیاسی ملی گرایان ترکیه، منادی دفاع از هویت ترکی و ملیت ترکی است. با توجه به آنکه حزب حرکت ملی گرا حزبی است که دارای آرمان های ناسیونالیستی و پان ترکیستی می باشد، به همین دلیل نیز معمولا میزان طرفداران این حزب و مناطقی که از آنها رای جمع می کند، کاملا مشخص هستند. به رغم آنکه در انتخابات پارلمانی 7 ژوئن این حزب موفق به جهش در کسب آراء شد و با کسب 3/16 درصد آراء موفق به تصاحب 80 کرسی پارلمان شد، در انتخابات اول نوامبر با کاهش آرا مواجه بود. نتایج انتخابات نشان می دهد که بخشی از آرای این حزب به سبد حزب عدالت و توسعه ریخته شده است. در واقع راهبرد اردوغان برای جلب نظر و رای ملی گراهای افراطی از طریق افزایش تنش و درگیری با کردها مثمر ثمر واقع شده است.
