به گزارش الوقت به نقل از الجزیره، هیات امدادرسان سازمان ملل در افغانستان (یوناما) در بیانیهای اعلام کرد، در شش ماهه نخست سال جاری میلادی، آمارهای اولیه نشان میدهد که بیش از ۸۰۰ غیرنظامی در حملات عمدی علیه غیرنظامیان کشته و زخمی شدهاند که این امر، این نگرانی را به وجود آورده که چنین خشونتی برای خارج کردن مسیر مذاکرات صلح میان دولت و طالبان است.
در حالیکه خشونت در پی توافق صلح بین آمریکا و طالبان در فوریه و آتش بس سه روزه در ماه مه کاهش داشت، اما حملات از آن زمان در سراسر افغانستان رشد چشمگیری داشته است.
این هیات کمک رسان همچنین ادامه داد، طالبان مسئول نیمی از این تلفات است.
نیروهای طالبان و افغانستان به صورت منظم در سراسر ولایات این کشور درگیر هستند اما در هفتههای گذشته این حملات بیشتر علیه رهبران مذهبی، دادستانها، نمازگزاران، خبرنگاران، نیروهای حقوق بشر و امدادگران بوده است.
دبورا لیونز، رئیس این هیات کمک رسان گفت: یک کار عظیم و تصمیمات شجاعانهای صورت گرفته است که افغانها بتوانند در آستانه مذاکرات بی سابقه در داخل افغانستان به نقطه عطفی برسند. افرادی هستند که نمیخواهند پایان این جنگ را ببینند. اصلا مهم نیست که آنها چه روشهایی را برای منحرف کردن این روند صلح در پیش میگیرند، آنها نمیتوانند به موفقیت برسند.
این هیات کمک رسان همچنین به مقامهای طالبان و افغان تاکید کرد تا غیرنظامیان را هدف قرار ندهند و به دنبال کاهش تنش و درگیری پیش از مذاکرات پیش رو باشند.
روایت طالبان و کسانی که تلاش می ورزند توافقنامه میان طالبان و ایالات متحده را هم چنان یک دستاورد مهم حفظ کنند از افزایش خشونت ها این است که در پشت این حملات داعش قرار دارد و در بسیاری از موارد که به نحوی در حملات انتحاری و تروریستی بی سابقه بوده است، داعش مسولیت آن ها را به عهده گرفته است. حمله بر شفاخانه صدبستر زنانه در غرب کابل، حمله تروریستی خونین بر تشییع جنازه در ننگرهار و ترور علمای مشهور افغانستان هم چون کشته شدن داکتر ایاز نیازی و مولوی مفلح را داعش متقبل شده است.
روایت دولت و بسیاری از تحلیل گران سیاسی اما این است که در پشت همه این اقدامات تروریستی طالبان قرار دارند و البته مجری اصلی آن ها شبکه حقانی است. این روایت اگر چه از لحن و فحوای کلمات اعلامیه های مطبوعاتی و سخنان رهبری حکووت به وضوح فهمیده می شود ولی متاسفانه حکومت برای ثابت کردن این واقعیت هیچ کاری تا کنون نکرده و مستندات و شواهد کافی برای مردم ارایه نکرده است. از همین رو اکنون سرنوشت صلح و مذاکرات بین الافغانی و امیدهای خلق شده پس از توافقنامه قطر در هاله ای ای از ابهام قرار گرفته است و این روند دیگر منبع هیچ الهام و نویدی به نظر نمی رسد.