به گزارش الوقت، سخنگوی سازمان انرژی اتمی از وقوع یک حادثه در یکی از سوله‌های در دست احداث در محوطه باز سایت نطنز خبر داد.
بهروز کمالوندی در این باره اظهار کرد: بامداد امروز پنج شنبه به دنبال وقوع حادثه‌ای که چگونگی آن در دست بررسی است یکی از سوله‌های در دست احداث در محوطه باز سایت نطنز دچار آسیب شد.
وی افزود: این رخداد هیچ‌گونه تلفات جانی نداشته و لطمه‌ای به فعالیت‌های جاری این مجموعه نیز وارد نکرده است.
کمالوندی گفت: از نظر احتمال ایجاد آلودگی نیز با توجه به غیر فعال بودن مجموعه ذکر شده جای هیچ‌گونه نگرانی نیست و هم اکنون تیم‌های کارشناسی سازمان در محل وقوع حادثه حاضر و مشغول بررسی علل این واقعه می باشند.
موضوع استفاده از انرژی هسته‌ای در سال ۱۳۳۰ در ایران مطرح شد و ۶ سال بعد یعنی در سال ۱۳۳۶ ایران به عضویت آژانس بین‌المللی انرژی اتمی درآمد و ۱۰ سال بعد در سال ۱۳۴۶ پادمان را پذیرفت و متعاقب آن به فاصله هفت سال بعد یعنی در سال ۱۳۵۳ سازمان انرژی اتمی در ایران تاسیس شد. در پی جنگ تحمیلی عراق علیه ایران روند فعالیت در این زمینه متوقف و پس از پایان جنگ در سال ۱۳۶۹ و ۱۳۷۰ فعالیت در عرصه تحقیق و توسعه آغاز شد و در سال‌های ۱۳۷۶ و ۱۳۷۷ ایران به اولین مهارت‌های پایدار کردن سانتریفیوژ دست یافت و ۷۹-۷۸ توانست به توانایی تکنولوژیک راه‌اندازی زنجیره سانتریفیوژ دست پیدا کند و اولین فعالیت‌های اجرایی در نطنز در زمینه بتن ریزی و خاک ریزی در سال ۷۹ آغاز و اولین مراحل نصب سانتریفیوژها نیز در سال ۱۳۸۱ شروع شد. در پی تبلیغات منفی گروهک تروریستی منافقین و متعاقب بیانیه سعدآباد ایران به مدت دو سال (۸۴-۸۲) فعالیت غنی سازی را به حالت تعلیق درآورد و بعد از فک پلمب دو ساله فعالیت‌ها مجددا از سر گرفته شد و در ۲۰ فروردین ۱۳۸۵ گازدهی به نخستین زنجیره صنعتی در نطنز آغاز شد. ایران متعاقب آن در سال ۱۳۸۹ نیز اقدام به غنی سازی ۲۰ درصد در دو زنجیره کرد و در سال ۱۳۹۰ نیز اولین مجتمع سوخت تولید شد.
پس از توافق برجام (برنامه جامع اقدام مشترک) بین ایران و گروه ۱+۵ (آلمان، آمریکا، روسیه، چین، انگلیس و فرانسه) به همراه اتحادیه اروپا در تیر ماه ۱۳۹۴ جمهوری اسلامی محدودیت‌هایی را برای چندین سال قبول کرد از جمله کاهش تعداد سانتریفیوژها تا یک دوره زمانی مشخص و بازطراحی راکتور آب سنگین اراک.
