الوقت- مرکز آموزشی مشترک ناتو-گرجستان درحالی شروع به فعالیت میکند که ماشین جنگی گرجستان در ماه آگوست سال 2008 از سوی نیروهای نظامی روسیه در یک تهاجم نابرابر و غیر قانونی ظرف 5 روز از کار افتاد و از آن زمان تاکنون روابط رسمی ودیپلماتیک دوکشور قطع شد.
مسکو به بهانه واهی دخالت نظامی ارتش گرجستان در اوستیای جنوبی که از مناطق متعلق به گرجستان محسوب میشود، مبادرت به این اقدام نظامی نمود و علاوه بر جدا کردن مناطق اوستیای جنوبی و آبخازیا از سرزمین اصلی خود گرجستان و کمک به این منطق دراعلام استقلال، آسیب های فراوان انسانی و سخت افزاری به این کشور وارد ساخت.
این درحالی بود که دولت گرجستان به منظور حفظ تمامیت ارضی این کشور و مقابله با جدایی خواهان آبخازی و اوستیایی مبادرت به اقدام نظامی علیه آنها کرده بود و هیچ ربطی به روسیه نداشت تا وارد این ماجرا شود چرا یک موضوع داخلی برای گرجستان محسوب میشد.
در حالیکه روسیه در طول بیش از دو دهه اخیر پس از فروپاشی شوروی علیه استقلال خواهان چچنی و اینگوشی و داغستانی در درون فدراسیون مبارزه میکند چنین حقی را با اعمال زور از دولت و ملت گرجستان دریغ کرد.
مسکو به منظور حفظ سیادت خود بر مناطق پیرامونی وخارج نزدیک خود که پس از فروپاشی شوروی به عنوان کشورهای مستقل شناخته شده اند و به عضویت سازمان ملل متحد درآمده اند به طرق مختلف و با توسل به نیروی نظامی و اعمال دیگر محدودیتها هدف احیای شبه شوروی را دارد. از آن جمله در کنار مداخله نظامی در گرجستان میتوان به کمک به ارمنستان در اشغال قره باغ کوهستانی و چند شهر دیگر آذربایجان که درمجموع بیست درصد اراضی این کشور را شامل میشود، کمک به جدایی خواهان منطقه دنیستر در ملداوی، ضمیمه کردن شبه جزیره کریمه در اوکراین به خاک روسیه و اعزام نیروی نظامی به مناطق شرق اوکراین در همسایگی این کشور و ارسال تجهیزات نظامی و آذوقه به جدایی طلبان که درمیان حدود شش میلیون نفر روس تبار ساکن دراین مناطق با تحریک روسیه به مبارزه با دولت مرکزی اوکراین مبادرت کرده اند، اشاره نمود .
هر چند که روسیه به دلیل مداخله نظامی در اوکراین و ضمیمه کردن شبه جزیره کریمه متعلق به اوکراین به خاک خود در دوسال اخیر تحت تحریمهای امریکا وغرب قرارگرفته و از این ناحیه نیز آسیب های اقتصادی قابل توجهی دیده است، اما ناتو در پذیرش عضویت گرجستان تعجیل نکرده و با رعایت جانب احتیاط به همکاری با گرجستان ادامه داده است و افتتاح مرکز آموزشی مورد اشاره در طول چند سال اخیر پس از جنگ 2008 روسیه - گرجستان بزرگترین اقدام در همکاری با این کشوراست.
به رغم اینکه سیاستهای مداخله جویانه روسیه در مناطق پیرامونی خود سبب افزایش هزینه های این کشور، زیان دیدن از تحریمهای غرب، از دست دادن فرصتها، افزایش بی اعتمادی ملل منطقه به سیاستهای کرملین و چالش جدی در روابط بین الملل برای این کشور گردیده، مسکو به سیاستهای سلبی ادامه میدهد، این درحالیست که درصورت اعمال سیاستهای ایجابی در خارج نزدیک خود و بسط تعامل سازنده با ابن کشورها و همینطور با ایران میتوانست علاوه برتأمین منافع خود تا حدود قابل توجهی از سیاستهای مداخله جویانه غرب در این مناطق پیشگیری کند.
به نظر میرسد مسکو با پیگیری سیاستهای خود در خاورمیانه و زد وبند با غرب قصد دارد سبب کاهش تحریمها و اغماض غرب وامریکا نسبت به رویکرد مداخله جویانه روسیه در مناطق پیرامونی گردد که بعید بنظر میرسد از افق روشنی برخوردار باشد، بویژه آنکه واشنگتن در چند نوبت روسیه بزرگترین تهدید پس از داعش تلقی کرده است.
افشار سلیمانی
