بیش از سه ماه از محاصره کشمیر می‌گذرد و ساکنان این منطقه همچنان در بدترین شرایط با نقض حقوق اولیه انسانی خود از سوی نظامیان هندی روبرو هستند.
به گزارش الوقت، به تازگی سازمان همکاری اسلامی خواستار پایان نقض حقوق بشر توسط هند در کشمیر شد.
گزارش‌ها حاکی از آن است که کمیته حقوق بشر این سازمان ضمن برگزاری یک نشست ویژه تاکید کرد: آینده کشمیر باید به دست مردم و مسلمانان این منطقه تعیین شود و هند حق ندارد برای میلیون مسلمان تصمیم گیری کند.
نمایندگان این سازمان تاکید کردند: مردم کشمیر از 5 اوت (119 روز پیش) در خانه خود حبس شده‌اند و نظامیان در سراسر منطقه حکومت نظامی برقرار کرده‌اند این یک اقدام زننده است و هند باید هر چه سریع تر حکومت نظامی منطقه را به پایان برساند.
همچنین این سازمان استفاده وسیع از تفنگ‌های ساچمه‌ای و گاز اشک آور توسط نظامیان هندی را در منطقه محکوم کرده و تاکید کرد: گلوله‌های ساچمه‌ای تا کنون باعث نابینا شده ده‌ها هزار نفر شده است.
تشدید بحران کشمیر
ایالت جامو و کشمیر هم اکنون شکل یک منطقه نظامی را به خود گرفته و تمام نقاط آن زیر محاصره شدید نظامیان هندی قرار دارد.
از سه ماه و اندی پیش به این سو حکم لغو خودمختاری ایالت جامو و کشمیر از سوی دولت هند اعلام شد. امیت شاه وزیر داخله هند گفته است که این حکم از سوی دولت امضا شده و بر اساس آن، ماده 370 قانون اساسی تغییر خواهد کرد.
با تغییر این ماده از قانون اساسی هند، ایالت جامو و کشمیر هند که اکثریت جمعیت آن را مسلمین تشکیل می دهند؛ دیگر خودمختار نیست و نخست وزیر و مجلس اعلا نخواهد داشت.
تقریبا تمام مردم این منطقه در برابر این تصمیم هند معترض هستند؛ اما چهره نظامی این ایالت اجازه هیچ نوع گردهمایی، تظاهرات و اعتراض را به مردم نمی دهد.
هند هم اکنون ده هزار سرباز جدید را به این منطقه فرستاده و کانال ارتباطی تلفن و اینترنت کشمیر را دچار اختلال کرده است.
پس از استقلال هند از بریتانیا و جدا شدن پاکستان از این کشور در سال ۱۹۴۷، دو طرف، روی مالکیت کامل بر کشمیر بر طبل جنگ کوبیدند و در حال حاضر “خط کنترل” به عنوان مرز غیررسمی دو کشور شناخته می‌شود. با این حال طی این سال‌ها کشمیر توانسته بود خودمختاری خود را حفظ کند، اما حال هند با لغو خودمختاری به دنبال الحاق کامل کشمیر به عنوان یکی از استان‌های خود است.
تبدیل کشمیر به کرانه باختری دوم
قانون شماره 370 کشمیر، وضعیت نیمه خودمختار کشمیر و حقوق انحصاری سرزمین آن را تضمین می کند، اما از تاریخ 31 اکتبر این قانون توسط دولت هند لغو شده است.
به این ترتیب به نظر می‌رسد که پروژه مهاجرتی – استعماری برای خدمت به جاه طلبی‌های هندوهای افراطی برای تغییر ساختار جمعیتی منطقه مسلمان نشین کشمیر شروع شده است.
طی چند سال گذشته نیز هند اقدام به احداث برخی شهرک‌های ویژه هندوها در مناطقی از کشمیر نموده بود.
شهرک‌های هندو نشین باعث شده تا کشمیری‌ها از اینکه مبادا میهن آنها نیز به کرانه باختری که تحت اشغال اسرائیل است تبدیل شود، احساس نگرانی کنند.
تغییر مصنوعی ساختار جمعیت کشمیر به نفع هند، به طور دقیق همان هدفی است که هندوهای افراطی در برابر کشمیر دنبال می‌کنند و حال با لغو خودمختاری کشمیر انتظار می‌رود روند هندوسازی کشمیر با سرعت بیشتری دنبال شود.
اهمیت تغییر بافت جمعیتی کشمیر برای هند از آنجاست که کشمیر تنها منطقه با جمعیت اکثریت مسلمان در هند محسوب می‌شود و در صورت تغییر بافت جمعیتی این منطقه، دیگر در هیچ منطقه ای از هند مسلمانان از نظر جمعیتی در اکثریت نخواهند بود و این مسئله تاثیر بسزایی در آینده سیاسی و بافت اجتماعی هند خواهد داشت.
در حال حاضر با لغو خودمختاری کشمیر، این منطقه دیگر قانون اساسی جداگانه نخواهد داشت و مثل سایر ایالت‌های هند باید از قانون اساسی دولت تبعیت کند. همچنین همه قوانین هند در کشمیر تحت حاکمیت هند اجرا خواهد شد و شهروندان هندی از همه ایالت‌ها می‌توانند در کشمیر خانه و ملک بخرند.
سکوت سیاسی در برابر ظلم به کشمیر
وضعیت کشمیر این روزها با ادامه محاصره طی بیش از سه ماه گذشته مساعد نیست و علاوه بر تشدید شرایط امنیتی محاصره کشمیر برای ساکنان مسلمان، از سوی دیگر هرگونه اعتراضی به شدت سرکوب شده و نظامیان هندی معترضان را هدف قرار می‌دهند.
به دلیل ایجاد اختلال در راه‌های ارتباطی کشمیر و قطع اینترنت و خطوط تلفن از سوی دولت هند، امکان مشخص شدن آمار دقیق قربانیان و مجروحان در کشمیر که اعتراضاتی را دنبال کرده‌اند، نیست، اما خبرها حاکی از آن است که فقر و کمبود امکانات پزشکی و بهداشتی برای مسلمانان تحت محاصره کشمیر به شدت تشدید شده است.
با وجود این شرایط اما جامعه جهانی دربرابر نقض حقوق بشر در کشمیر تا کنون اقدام قابل توجهی دنبال نکرده است.
- سکوت سازمان ملل و نهادهای بین‌المللی: تردیدی نیست که مسئله نقض حقوق بشر در کشمیر و محاصره این منطقه از سوی دولت هند به معنای نقض کامل قطعنامه‌های سازمان ملل است. در قطعنامه 13 اوت 1327ش ( 1948 ) و ژانویه 1328ش ( 1949) سازمان ملل ، مقرر شد مناطق مسلمان نشین کشمیر جزو پاکستان و نواحی هندونشین جزو هندستان درآید و جهت مشخص شدن میزان تمایل مردم برای پیوستن به هند یا پاکستان به آراء عمومی در یک جو آرام و محیط بی طرفانه مراجعه شود و تا وقتی این کار صورت نگرفته ، سرزمین کشمیر نه جزو هندوستان و نه از آن پاکستان است، ولی با لغو خودمختاری کشمیر و الحاق آن به هند از سوی دولت دهلی نو در عمل قطعنامه سازمان ملل نقض گردید. با این حال تا کنون سازمان ملل اقدام موثری در راستای محکومیت هند و جلوگیری از اقدامات این کشور در کشمیر دنبال نکرده است.
- علاوه براین در موضوع نقض حقوق بشر نیز نه «شورای حقوق بشر سازمان ملل» و نه هیچکدام از مجامع حقوق بشری از جمله «عفو بین الملل» و یا «دیده بان حقوق بشر» واکنشی به نقض گسترده حقوق بشر در کشمیر نداشته و رویه خود را بر سکوت محض در برابر تحوولات کشمیر قرار داده‌اند.
- سکوت دولت‌ها: بخش دیگری از سکوت جامعه جهانی در برابر تحولات کشمیر مرتبط با عدم واکنش موثردولت‌های غربی و اسلامی در برابر تحولات کشمیر است. به استثنای دولت پاکستان که به طور طبیعی تحولات کشمیر را به عنوان بخشی از تحولات داخلی خود دنبال می‌کند، واکنش دیگر دولتهای اسلامی به تحولات کشمیر تنها محدود به ایران و ترکیه بوده است. با این حال دیگر دولتهای اسلامی و از جمله دولتهای عربی قطر، عربستان و یا مصر و... سکوت در برابر کشمیر را در پیش گرفته‌اند و حتی پس از اقدامات اخیر در کشمیر، نخست وزیر هند در تماس با پادشاه عربستان با او گفتگو کرد، اما دو طرف ترجیح دادند در این مذاکرات اشاره‌ای به مسئله کشمیر نشود. مشخص است که مسئله کشمیر برای برخی از کشورهای عربی از جمله عربستان تحت الشعاع روابط سیاسی ریاض با دهلی نو است و در این شرایط سعودی‌ها با وجود ادعای توجه به مسائل جهان اسلام، اما حقوق بشر مسلمانان کشمیر را قربانی روابط سیاسی خود کرده‌اند.
همچنین علاوه بر دولتهای عربی و اسلامی، حتی دولتهای غربی که مدعی دفاع از حقوق بشر دارند، تا کنون واکنش تعیین کننده‌ای به نقض گسترده حقوق بشر در کشمیر نداشته‌اند و دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا نیز اعلام کرده که مسئله کشمیر به روابط هند و پاکستان مربوط است و در آن ورود پیدا نخواهد کرد. آشکارا مشخص است که کشورهای اروپایی و آمریکا نیز به دلیل روابط تجاری و سیاسی خود با هند علاقه‌ای به تنش با دهلی نو ندارند. مضاف بر آن که واشنگتن به جایگاه و رابطه با هند به عنوان رقیبی در برابر چین نگاه می‌کند و از این منظر ترجیح می‌دهد که دهلی نو از واشنگتن فاصله نگیرد.
براین اساس با توجه به تحولات اخیر در کشمیر به نظر می‌رسد امروزه بحران کشمیر که همراه با نقض قطعنامه‌های سازمان ملل صورت گرفته، پیش از هرچیز تحت الشعاع تحولات سیاسی است و همین موضوع باعث شده تا مسلمانان کشمیر بیش از هرچیز قربانی روابط سیاسی باشند.
