غرب و متحدانش امیدوار هستند از راه های غیرقانونی و با توسل به بهانه های واهی توازن نظامی در سوریه را به نفع خود تغییر دهند. تقویت تروریست های باقی مانده، هدف قرار دادن زیربناهای نظامی ارتش، رایزنی برای حفظ حضور شبه نظامیان در مرزهای جنوبی سوریه و تلاش برای خارج کردن نیروهای جبهه مقاومت مهمترین برنامه های آنها در این کشور محسوب می شود.
الوقت- 7 آوریل (18 فروردین) سال جاری میلادی خبر حمله شیمیایی به شهرک دوما در غوطه شرقی دمشق، تیتر یک رسانه های جهان شد و تصاویری از اعزام غیرنظامیان هدف این حمله به بیمارستان های این منطقه در خروجی رسانه ها قرار گرفت.
به دنبال این مساله غرب در موضع گیری سریع، دولت سوریه را مسئول حمله شیمیایی به دوما اعلام کرد. این در حالی بود که جز تصاویری که چندان هم گویای تاثیر حمله شیمیایی بر مجروحین نبود، سند دیگری برای اثبات این ادعا وجود نداشت.
تلاش برای بزرگ نمایی حمله ای که هیچ نهاد بین المللی و شواهد متقنی دخالت دولت سوریه را در آن ثابت نمی کرد، از سوی رسانه های وابسته به غرب و متحدان منطقه ای آنها آغاز شد. این در حالی بود که پیش از این رویداد، وزارت دفاع روسیه هشدار داده بود گروه های تروریستی جیش الاسلام و ارتش آزاد قصد دارند در راستای تحریک احساسات جامعه بین المللی و ایجاد مفری برای گریز از حملات پیشروانه ارتش سوریه، با استفاده از گاز شیمیایی به دوما حمله کنند.
اهمیت حفظ این شهرک به دلیل نزدیکی به شهر دمشق برای هر دو طرف جنبه استراتژیک داشت. بیرون راندن تروریست ها از غوطه شرقی و آخرین پایگاهشان یعنی شهرک دوما، امکان حمله مستقیم به پایتخت سوریه را از بین می برد. از سویی تروریست ها برای ورود به مرکز دمشق و ایجاد فشار در راستای از بین بردن تمرکز ارتش برای مبارزه با تروریستها در دیگر مناطق، درنظر داشتند به هر قیمتی غوطه شرقی و دوما را در اختیار داشته باشند. اما پیشروی های ارتش در روزهای منتهی به خبر حمله شیمیایی به دوما تحمیل شدیدترین خسارات به استحکامات نظامی جیش الاسلام و همکاری ساکنین این شهرک با ارتش در خصوص مواضع و محل قرار گیری تجهیزات نظامی تروریست ها، آخرین امید شبه نظامیان را بر باد داده بود.
از این رو تنها هفت روز پس از انتشار این خبر، جنگنده های آمریکا، فرانسه و انگلیس مواضع دولت سوریه را هدف قرار دادند. در این حمله موشکی سه نقطه در سوریه اعم از یک مرکز تحقیقاتی در نزدیکی دمشق و زرادخانه شیمیایی ارتش سوریه در حُمص هدف قرار گرفت. در مقابل واکنش پدافند هوایی سوریه به این حملات نیز قابل تحسین بود. بنا بر اعلام ستاد مشترک ارتش روسیه، از مجموع 103 موشک شلیک شده از سوی متجاوزان، پدافند هوایی سوریه 71 موشک را رهگیری کرد.
نکته قابل توجه در این مساله تکرار نقض حاکمیت ملی سوریه به بهانه ای مشابه در سال 2017 از سوی بنیان گذاران سازمان ملل و مدعیان حقوق بین الملل بود.در سال گذشته میلادی پس از اعلام خبر حمله شیمیایی به خان شیخون، دونالد ترامپ پیش از اتمام بررسی ها و تحقیقات، دستور حمله هوایی به فرودگاه الشعیرات را صادر کرد. در این تجاوز نظامی 59 موشک کروز از ناوهای آمریکایی مستقر در دریای مدیترانه به این فرودگاه پرتاب شد، فرودگاهی که ادعا می شد جنگنده های سوری از آنجا برای حمله به خان شیخون پرواز کرده اند.
اتهامات غرب در خصوص استفاده دولت سوریه از تسلیحات شیمیایی علیه غیرنظامیان در شرایطی مطرح می شد که در تحولات میدانی ارتش این کشور موفقیت های چشمگیری کسب کرده بود. لذا دور از ذهن بود که دمشق در این بازه های زمانی مایل به تهییج افکار عمومی جهان علیه خود باشد. از سویی، طبق اعلام رسمی نهادهای بین المللی مرتبط با منع استفاده از تسلیحات شیمیایی، دولت دمشق برای تخلیه زرادخانه های خود از این قبیل سلاح ها همکاری های موثری داشته است. تا جایی که سازمان منع گسترش تسلیحات شیمیایی در ژوئن 2014 به طور رسمی اعلام کرد آخرین محموله از تسلیحات شیمیایی دولت سوریه از خاک این کشور خارج شد.
در همین حال سه روز پس از تجاوز نظامی غرب به سوریه در ماجرای دوما، نیروهای روسی یک انبار حاوی مواد مورد نیاز برای ساخت تسلیحات شیمیایی در این شهرک کشف کردند. منطقه ای که تا پیش از ادعا حمله شیمیایی 7 آوریل، در کنترل تروریست ها بود و لذا این شائبه را قوت بخشید که آنها برای اتهام زنی به دولت بشاراسد از این انبار عیله غیرنظامیان استفاده کرده اند.
در ادامه همین روند، دو روز قبل کارشناسان سازمان منع گسترش تسلیحات شیمیایی پس از بررسی نهایی 100 نمونه جمع آوری شده از هفت نقطه دوما در گزارش اولیه خود اعلام کردند نتایج به دست آمده نشان میدهد اثری از گاز اعصاب و فسفر در نمونههای جمع آوری شده از محل حمله وجود ندارد اما احتمالا از ماده شیمیایی کلر در این منطقه استفاده شده که در این مورد نیز اشاره ای به عامل بکارگیرنده نشده است. با این وجود آنها تاکید کردند تحقیقات کماکان ادامه دارد. این در حالی است که دولتهای روسیه و ایران همواره بر مستقل نبودن گزارشات این سازمان و غالب بودن جنبههای سیاسی گزارش بر ابعاد فنی آن تاکید داشتهاند. بنابراین با در نظر گرفتن این واقعیت باید گفت تمامی تلاش ها برای مدرک سازی علیه دولت سوریه بی نتیجه بوده و این گزارش با دستان خالی تنظیم شده بود، موضوعی که سه دولت غربی متجاوز از آن باخبر بودند بنابراین حاضر به منتظر ماندن برای اعلام نتایج تحقیقات نشدند.
براین اساس عملیات نظامی شتابزده ایالات متحده و متحدان غربی، را می توان در رسته اقدامات ایذایی علیه دولت سوریه طبقه بندی کرد که هدف آن جلوگیری از حذف عناصر تروریستی است.
در همین راستا علی رغم داعیه رهایی بخشی آمریکا، دولت این کشور برنامه ای برای بازسازی تخریب هایی که توسط خود یا عواملش در سوریه ایجاد شده ندارد. طبق گزارش وزارت امور خارجه ایالات متحده بازسازی سوریه دست کم 200 تا 300 میلیارد دلار هزینه دارد و این کشور رسما اعلام کرده تا زمان حضور ایران و روسیه، هیچ کمکی در این رابطه نخواهد کرد. در ادامه همین رویکرد، چندی قبل کاخ سفید به وزارت خارجه دستور داد کمک مالی بیش از 200 میلیون دلاری برای بازسازی سوریه را مسدود کند.
غرب و متحدانش امیدوار هستند از راه های غیرقانونی و با توسل به بهانه های واهی توازن نظامی در سوریه را به نفع خود تغییر دهند. تقویت تروریست های باقی مانده، هدف قرار دادن زیربناهای نظامی ارتش، رایزنی برای حفظ حضور شبه نظامیان در مرزهای جنوبی سوریه و تلاش برای خارج کردن نیروهای جبهه مقاومت مهمترین برنامه های آنها در این کشور محسوب می شود.