در آستانه سفر ولیعهد عربستان به انگلیس، رسانه ها از فروش پنهانی سلاح به عربستان از سوی انگلیس و همچنین امضای قراردادی به ارزش ۱۰۰ میلیارد دلار بین ۲ کشور خبر داده‌اند.
فروش حجم گسترده از سلاح به عربستان از سوی انگلیسیها همزمان با ادامه جنگ سه ساله علیه یمن باعث شده تا رسانه‌ها با حساسیت بیشتری موضوع روابط تسلیحاتی لندن و ریاض را مورد توجه قرار دهند. در این ارتباط گفتگویی را با آقای دکتر سعدالله زارعی، کارشناس ارشد مسائل منطقه داشتیم و ابعاد روابط تسلیحاتی انگلیس و عربستان را مورد بررسی قرار دادیم.
در این گفتگو دکتر زارعی در ارتباط با افشای قرارداد تسلیحاتی میان انگلیس و عربستان گفت: مسئله فروش سلاح از انگلیس به عربستان موضوعی مخفی نبوده است و در سفر اخیر نخست وزیر و وزیر دفاع انگلیس که به عربستان داشتند قراردادهای قابل ملاحظه‌ای میان عربستان و انگلیس امضا شد که رقم بیش از 4 میلیارد دلار را شامل می‌شد دولت انگلیس نیز بطور رسمی امضا این قرارداد نظامی با عربستان را تائید کرد. بنابراین انتقال سلاح از سوی انگلیس به عربستان موضوعی مخفی نبوده است. اما این که این موضوع بصورت خبردر انگلیس مطرح و به آن توجه می‌شود، این نشان می‌دهد که ممکن است سلاح‌های غیرمتعارف نیز که کنوانسیون‌های بین المللی فروش آن را ممنوع کرده‌اند، در این قراردادها باشد. سلاح‌هایی که قدرت تخریب بالایی دارند، دارای تاثیرات بلند مدت هستند و در زمره تسلیحات کشتار جمعی به شمار می‌رود و آثار بسیار زیادی بر غیرنظامیان خواهند داشت. لذا باید گفت که این مسئله ممکن است از یک اقدام غیرانسانی جدید علیه مردم یمن خبر دهد.
کارشناس مسائل غرب آسیا همچنین ادامه داد که مسئله دوم این که وقتی در آستانه سفر ولیعهد عربستان که مسئول جنگ یمن است این موضوع رسانه‌ای می‌شود و این سفر در زمانی اتفاق می‌افتد که مقامات انگلیسی بطور رسمی اعلام کرده بودند که جنگ علیه یمن راه حل نظامی ندارد و نیاز به راه حل سیاسی برای حل بحران می‌باشیم، این نشان دهنده این است که جنگ به بن بست رسیده و جمع بندی انگلیسیها این است که جنگ نمی‌تواند اهداف مورد نظر سعودی‌ها را محقق سازد. در این فضا وقتی صحبت از سلاح‌های کشتار جمعی و جدید مطرح می‌شود، این نشان می‌دهد که احتمالا انگلیسیها و سعودی‌ها به یک توافق رسیده‌اند که با یک ضربه سنگین علیه یمن جنگ را به پایان رسانند. یعنی در این جا هم صحبت از تسلیحات غیرمتعارف است و هم همزمان صحبت از پایان دادن به جنگ مطرح می باشد. لذا این مسئله تداعی کننده اقداماتی است که اسرائیلی‌ها در جنگ انجام می‌دهند. اسرائیلی‌ها وقتی نمی‌توانند در حالت عادی جنگ را پایان دهند و یا نمی‌توانند پیروز شوند، تلاش می‌کنند تا جنگ با جنایت پایان یابد مثل ماجرای حمله به مدرسه قانا در جنگ 33 روزه علیه جنوب لبنان که جنایت سنگین علیه کودکان و زنان انجام شد و در نهایت قطعنامه 1701 توسط شورای امنیت صادر شد و جنگ را پایان داد. همین ماجرا را در جریان جنگ 22 روزه رژیم صهیونیستی علیه غزه نیز شاهد بودیم و در آن جا با حمله ناجوانمردانه در مدرسه آنروا در غزه که محل نگهداری زنان و کودکان و آوارگان تحت نظارت سازمان ملل بود، اسرائیلی‌ها جنایت علیه مردم انجام دادند و پس از این جنایت جنگ متوقف شد. در این جا هم این نگرانی وجود دارد که ممکن است انگلیسیها و سعودی‌ها در حال تدارک یک پرونده و اقدام جنایت آمیز علیه یمن باشند.
آقای زارعی در ارتباط با تاثیر قراردادهای تسلیحاتی میان عربستان و انگلیس در جنگ یمن نیز اظهار داشت که این روابط تغییر ماهوی در روند جنگ ایجاد نمی‌کند و نمی‌تواند برای سعودی‌ها پیروزی به شمار رود. از سوی دیگر اگر جنایتی اتفاق افتد، باز هم پایتخت شهرها و سواحل دریای سرخ در اختیار مردم یمن باقی خواهد ماند و انصارالله در موقعیت خود حفظ خواهد شد. منتهی به نظر می‌آید که سعودی‌ها با قرارداد جدید تسلیحاتی تلاش می‌کنند که مسئولیت پیامدهای اخلاقی جنگ را با انگلیسیها تقسیم کنند تا بعد از جنگ کسی نتواند علیه عربستان کاری انجام دهد چون هرکاری علیه عربستان می‌تواند علیه انگلیس نیز دنبال شود. لذا در این جا بن سلمان از قرارداد تسلحاتی- که به احتمال زیاد تسلیحات غیرمتعارف نیز خواهد بود- نفعی که می برد این است که مسئولیت اخلاقی را تقسیم می‌کند و مانع پیگیری نهادهای حقوق بشری در خصوص جنایات سعودی‌ها خواهد شد.
ایشان همچنین در خصوص ماهیت پنهانی این گونه قراردادها میان انگلیس و عربستان عنوان کردند این که صحبت از صادرات مخفیانه می‌شود، با توجه به این که انگلیس و عربستان قرارداد تسلیحاتی با هم دارند، آن هم در ارقام بسیار بالا مثلا در یک سفر قرارداد بیش از 4 میلیارد دلاری را امضا می‌کنند، این ارقام بالای قراردادها جز به معنای معامله تسلیحاتی غیرمتعارف و دارای تجهیزات کشتار جمعی نیست. از سوی دیگر رابطه عربستان و انگلیس یک رابطه دیرپا و در واقع رابطه یک کشور استعمارگر با یک کشور مستعمره است. اگرچه انگلیسیها ضعیف شدند و جای خود را به آمریکایی‌ها دادند، اما کماکان مقامات سعودی خود را فرزندان انگلیس به حساب می‌آورند چون بطور کلی با توطئه انگلیس بود که عربستان سعودی در سال 1931 شکل گرفت. آل سعود در آن مقطع فقط در یک بخشی از عربستان بنام منطقه نجد ساکن بودند و بعد با توطئه انگلیسیها در واقع این پهنای بزرگ عربستان در اختیار رژیم و پادشاه سعودی قرار گرفت. لذا رابطه عربستان و انگلیس یک رابطه جدید نیست و این رابطه بصورت استعمارگر و مستعمره از قدیم وجود داشته است.
زارعی در بخش پایانی تحلیل خود نیز به تاثیر روابط تسلیحاتی عربستان و انگلیس و تأثیر جنگ یمن بر بریتانیا پرداخت و اظهار داشت که انگلیسیها باید شرمنده باشند از این که کشورشان پشتیبان جنگ علیه مردم بی پناه است. وقتی جنگ علیه یک ملت فقیر و در حال محاصره باشد، این مسئله تبعات اخلاقی و حقوقی بسیار زیادی خواهد داشت و بطور طبیعی خشم ملت‌های مسلمان و غیر مسلمان را علیه انگلیس تحریک می‌کند. اگر انگلیسیها 4 میلیارد دلار سود اقتصادی کسب خواهند کرد، اما با ده‌ها میلیارد بیشتر ضرر مالی ناشی از خشم مسلمانان روبرو خواهد شد و این موضوع باعث می‌شود که جهان اسلام تحت تاثیر قرار گیرد. از سوی دیگر از آن جا که موقعیت کابینه فعلی چندان مستحکم نیست و حزب کارگر مخالفت‌های گسترده‌ای را علیه حزب حاکم محافظه کار دنبال می‌کند، لذا افشای قراردادهای تسلیحاتی سنگین میان انگلیس و عربستان می‌تواند دستاویزی برای فشار مخالفین علیه شخص نخست وزیر باشد.
