الوقت- دولت بحرین به یكباره تصمیم به تشدید برخورد با مخالفان گرفت و دادگاه اداری این كشور بنا به دستور وزیر دادگستری جمعیت الوفاق را منحل و دفاتر و اموال منقول و غیرمنقول آن را مصادره كرد و وزیر كار بحرین نیز دستور انحلال دو جمعیت خیریه «الرساله» و «التوعیه الاسلامیه» وابسته به آیتالله شیخ عیسی قاسم مرجع دینی بحرین را صادر كرد و مسئولان آن را برای بازجویی فراخواند. اولین سؤالی كه در این زمینه مطرح است اینكه چرا دولت بحرین در این مقطع زمانی به تشدید اقدامات سركوبگرانه دست زده است آن هم در حالی كه هیچ نیازی برای این اقدامات احساس نمیشد؟! بررسی شرایط منطقه نشان میدهد گویا دولت دستنشانده بحرین در این زمینه نیز همانند موارد گذشته دستور اربابان سعودی خود را اجرا كرده است.
هیچ تردیدی نیست كه دستور اصلی برای قلع و قمعهای جدید از سوی عربستان صادر شده است و به نظر میرسد عربستان همان كاری كه با شیخ نمر كرد اكنون میخواهد آن را به وسیله دولت دستنشانده خود در بحرین بر سر علمای مذهبی و دینی این كشور بیاورد. به نظر میرسد دو عامل در ایجاد چنین وسوسهای در مسئولان آلسعود و آلخلیفه مؤثر بوده است: نخست ترمیم و بازتعریف روابط میان عربستان و امریكاست كه بعد از چند ماه افتوخیز وارد مرحله جدیدی میشود و از معادله سابق «نفت در برابر امنیت» به سمت پیریزی روابط و همكاریهای گسترده اقتصادی چرخش پیدا میكند و در این راستا محمد بن سلمان به عنوان بانی طرح تحول اقتصادی 2030به امریكا سفر كرده است، از این رو هر چند سخنگوی وزارت امور خارجه امریكا از اقدامات سركوبگرانه جدید دولت بحرین علیه مخالفان مسالمتجو ابراز ناخرسندی كرده اما به نظر میرسد بین تشدید این اقدامات و بازتعریف روابط عربستان و امریكا ارتباط معناداری وجود دارد و در واقع دولت دستنشانده عربستان در بحرین با اطمینان خاطر از امریكا به قلع و قمع مخالفان مسالمتجوی خود دست زده است.
عامل دیگری كه به نظر میرسد باعث برخورد جسارتآمیز جدید دولت بحرین شده خارج كردن عربستان از لیست سیاه دولتهای كودككش سازمان ملل است كه به اذعان بان كی مون دبیر كل این سازمان تحت فشارهای عربستان صورت گرفته است. رژیم آلخلیفه تصور میكند خیالش از سوی سازمان ملل و نهادهای تابعه آن نیز جمع است و از این دید مشخص میشود كه چگونه تسلیم سازمان ملل در برابر فشارهای مالی عربستان باعث جسورتر شدن این كشور و همپیمانان آن در نقض گسترده حقوق بشر شده است.
با اینحال به نظر میرسد دولت بحرین با تشدید اقدامات سركوبگرانه علیه مخالفان و بستن كامل باب گفتوگو با مخالفان مسالمتجو خود را وارد تونل تاریك خواهد كرد چرا كه امكان دارد این حس و تصور در هواداران الوفاق ایجاد شود كه از این پس چارهای جز توسل به زور برای احقاق حقوق خود پیش رو ندارند، البته ممكن است هواداران جمعیت الوفاق كماكان پایبندی خود را به شیوههای مسالمتآمیز گذشته حفظ كنند اما از شواهد و قرائن موجود چنین برمیآید كه رژیم حاكم به عمد میكوشد این گروه را به سمت استفاده از شیوههای غیرمسالمتآمیز سوق دهد تا بهانه لازم برای حذف فیزیكی آنها را بهدست آورد. اما از آنجا كه اقدامات سركوبگرانه جدید انقلاب نیمهتمام بحرین را بار دیگر از حاشیه به متن آورده و در سیبل افكار عمومی بینالمللی و جامعه جهانی قرار داده، بنابراین میتوان انتظار داشت كه از این پس اعتراضهای جهانی علیه دولت اقلیت و تمامیتخواه بحرین افزایش یابد چرا كه هر چند امكان دارد عربستان دهان برخی از دولتها و سازمانها را ببندد اما هرگز نمیتواند وجدانهای بیدار جامعه بشری را بخرد.
احمد كاظمزاده