الوقت- با وجود اینکه طی دهه اخیر پیشرفت هایی در ارتباط با تقابل علیه تروریسم حاصل شده است؛ اما در عین حال تکنولوژی هم اجازه می دهد تا تروریست ها ایدئولوژی های افراطی خود را به ورای مرزها فرستاده و هوادارانی را جذب کنند. در واقع چالش واقعی برای مقامات امنیتی زمانی هویدا می شود که افکار رادیکال تروریست ها به عمل تبدیل شود. تشخیص افکار رادیکال که قرار است به عملیات ترویستی منجر شود، بسیار دشوار است. مگر اینکه با دیگری به اشتراک گذاشته شود. از طرفی بیان افکار هم کافی نیست به ویژه در جوامعی که پذیرای مهاجرانی از سراسر دنیا و پلورالیسم فکری است. یکی از روندهای تروریستی جدیدکه به سختی قابل تشخیص است و در عین حال کارا و موثر، انجام اقدامات تروریستی توسط هواداران گمنام گروههای تروریستی تحت عنوان "گرگ های تنها" است.
برای درک بهتر عملکرد "گرگ های تنها" می توان به کتاب جفری سیمون با عنوان" تروریسم گرگ تنها: فهم این تهدید فزاینده" نظر داشت. سیمون در واقع به نوعی از تروریسم اشاره می کند که با تروریسم سازمان یافته دهه های 80 ،90 و حتی دهه آغازین 2000 متفاوت است. در واقع او گرگ های تنها را فرد یا افرادی می داند که بدون پشتیبانی مالی و لجستیکی دیگران عمل می کنند. آنها به تنهایی اقدام می کنند و از این رو شناسایی و دستگیری آنها بسیار دشوار است. یکی از تاکیدات سیمون این است که اینترنت یک عامل تغییر دهنده بازی است چراکه فرصت های بی شماری را برای گرگ های تنها جهت یادگیری تاکتیک ها و اهداف تروریستی و همینطور خواندن صفحات و شبکه ها، توئیت ها و وبلاگ های افراطی ایجاد می کند. او گرگ های تنها را در مقایسه با سایر تروریست ها خلاق تر می دارند. آنها در عین اینکه بسیار خطرناک هستند، با ابتکار عمل بیش تری اقدام می کنند. هیچ گروه تصمیم سازی برای آنها وجود ندارد بنابراین آنها می توانند بر اساس هر سناریویی که می خواهند عمل کنند. مضاف برآنکه هیچ محدودیتی در سطح خشونت هم برای آنها وجود ندارد چراکه آنها نگران دلزدگی هوادارن خود نیستند. آنها بعد از هر عملیاتی نگران سرکوب شدن سایر اعضا توسط حکومت نیستند. از طرفی تصویر "گرگ تنها" حوزه ای که این افراد روند افراط گرایی را با هم قطاران خود طی می کنند مبهم است، یعنی زیست جهانی که یک فرد افراط گرا در آن پرورش می یابد و گروه دوستان، خانواده و ارتباطات مجازی آن را در برمی گیرد.
گرگ های تنها در حال حاضر هم به لحظ تعداد و هم میزان ویرانی روند صعودی را طی می کنند. اینکه آنها اساساً به دنبال تایید بالادستی ها نیستند و مجبور به پیروی از خط فکری گروه تصمیم گیری نیستند به آنها امکان انجام اقداماتی را داده است که در گذشته اصلا صورت نگرفته است. به اعتقاد سیمون گرگ های تنها مشکلاتی را هم دارند از جمله ممکن است با مشکلات روحی دست به گریبان باشند و یا مشکلات مالی و یا پایبند به یک ایدئولوژی خاص باشند و بر اساس آن اقدامات خود را توجیه کنند. در واقع گرگ های تنها این ادعا را دنبال می کنند که در هر جا و هر زمان می توانند دست به اقدامات مورد نظر بزنند چراکه مسئولان امنیتی نمی توانند تک تک افراد را تحت نظر بگیرند. در حالیکه ممکن است بسیاری از گرگ های تنها برای عضویت در یک گروه با مشکل مواجه باشند، اما تنها با عضویت در شبکه های اجتماعی امکان ایجاد این حس عضویت را ایجاد می کنند. به عبارتی در حالی که آنها در گذشته تنها تر بودند اما اکنون با امکانات مجازی فرصت همزادپنداری و یا تعلق به گروهی دارند حتی اگر با هیچ فرد خاصی همکاری نکنند. از طرفی برای همان گروه هم اقدامات آنها مناسب است، چراکه این عمل نوعی تبلیغ بدون هیچ ریسک و یا هزینه ای را به دنبال دارد. به طور مثال هنوز کاملاً مشخص نیست که عامل حادثه تیراندازی اورلاندو با داعش چه نوع ارتباطی داشته است ، اما داعش از تبعات تبلیغاتی جهانی آن بهره می برد و از این روی در نبرد رسانه ای یک گام جلوتر قرار دارد. به عبارتی در حالی که داعش طی ماه های گذشته شکست های قابل توجهی در عراق و سوریه از جمله در الرمادی، نبل و الزهرا و پالمیرا داشته است، از چنین فرصت هایی می تواند استفاده کند تا همچنان در تیتر رسانه های جهان بماند و به نحوی به بدترین قتل عام تروریستی تاریخ آمریکا ارتباط یابد. حدود دو ماه پیش یکی از سخنگویان داعش اعلام کرد در ماه رمضان دنیا باید منتظر حملات شدید تری باشد. شاید بتوان این اظهارات را همچون ایمیل های تبلیغاتی دید که تمام طرفداران خود را مورد خطاب قرار داد. درواقع تهدیدات آنها منحصر به فرد هم هست. گروه های افراطی نیازی به تشکیل اردوگاه برای هواداران خود ندارند، توییتر نیز به راحتی ابزار پیام رسانی سرکردگان را در اختیار پیروان قرار داده است. از این رو شاید یکی سخت ترین مدل های مقابله با گروه های تروریستی از نوع برای مقابله با "گرگ های تنها" باشد.