الوقت: طی یک ماه اخیر موج وسیعی از درگیری میان شاخه شهری حزب کارگران کردستان و ارتش، پلیس و نیروهای امنیتی ترکیه در شهرهای کردنشین جنوب شرقی این کشور آغاز شده است. حکومت ترکیه در واکنش به جنگ‌های شهری موجود در بسیاری از شهرهای کردنشین از جمله دیاربکر، سلوپی، جزیره، شرناک و... با اعلام قوانین منع رفت و آمد، بهره‌گیری از سلاح‌های نظامی سنگین برای مقابله با نیروهای نظامی وابسته به پ‌ک‌ک و سرکوب اعتراضات مدنی شهروندان این مناطق که نسبت به دامنه وسیع درگیری‌ها معترض هستند، زندگی شهروندان کرد ترکیه را وارد مرحله دشواری نموده است. به‌گونه‌ای که در شرایط کنونی زندگی شهروندان کرد در نتیجه تندروی‌های هر دو طرف منازعه به حالت نمیه‌تعلیق در آمده است و تا کنون شهروندان زیادی در نتیجه حملات شدید ارتش جان باخته‌اند.
طی 10 روز اخیر بیانیه‌ای از سوی شخصیت‌های آکادمیک و روزنامه‌نگاران ترکیه در محکوم کردن جنایات‌های حکومت در مناطق کردنشین منتشر شد که بیش از هزار نفر آن را امضا کرده بودند. در واکنش به این بیانیه اردوغان موجی گسترده از بازداشت‌ها و حملات را بر علیه آکادمیسین‌ها و ژورنالیست‌ها آغاز نموده است. اردوغان در کنفرانسی خبری این اشخاص را طرفداران پ‌ک‌ک، تاریک‌بین، ناجوانمرد و ظالم خطاب می‌کند که بهتر است روانه کوهستان‌ها شوند و عضویت پ‌ک‌ک را بپذیرند. رئیس جمهور ترکیه ادامه می‌دهد که نه تنها عملیات نهادهای نظامی – امنیتی ترکیه در مناطق جنوب شرقی متوقف نخواهد شد؛ بلکه بر گستره‌ی حملات هم افزوده می‌شود. این اظهارات اردوغان می‌تواند نشانگر این موضوع باشد که او اعتنایی به رسانه‌ها و افکار عمومی ندارد و همچنان شهرت ترکیه به عنوان زندان روزنامه‌نگاران برای دولت‌مردان این کشور اهمیتی ندارد.
همچنین، کمال کلیچدار اغلو رئیس حزب جمهوریخواه خلق (CHP) و صلاح‌الدین دمیرتاش رهبر مشترک حزب دموکراتیک خلق‌ها (HDP) در اظهارات اخیر خود، رجب طیب اردوغان رئیس جمهور ترکیه را دیکتاتور خطاب می‌کنند. دمیرتاش با محکوم کردن سیاست‌های حکومت در مناطق کردنشین اقدامات نهادهای نظامی ترکیه را قتل عام و جنایت در حق انسان‌ها معرفی می‌کند و نسبت به وقوع فاجعه انسانی هشدار می‌دهد. در مقابل اردوغان در واکنش به گفته‌های آنان اعلام نموده که در دادگاه بر علیه خطاب قراردادن وی به‌عنوان دیکتاتور شکایت خواهد کرد. در مجموع، مواضع اردوغان بسیار شبیه به برخی از دیکتاتورهای تاریخ است. بدین معنی که هر آن کس که با او نباشد، دشمن و خائن منافع ملت است، فقط با این تفاوت که سازوکار حذف مخالفان تحت تاثیر بازتاب جهانی رسانه‌ها نمی‌تواند همانند دهه‌های پیشین باشد.
