الوقت- متداول است که در پایان هر سال مجله آمریکایی تایم و سایر نشریات مانند فایننشال تایمز انگلیس، «چهره سال» جهان را، چه برای اقدامات و تأثیرات خوب و یا بد آن، انتخاب می کنند.
از سال 1927، مجله تایم مدعی است که شخص سال را مطابق با ارزش‌های انسانی و معیارهای بشردوستانه انتخاب می‌کند و در این میان کم نبوده اند انتخاب‌هایی که منتقدان از وجود غرض‌ورزی‌های سیاسی به نفع منافع و دیدگاه‌های غرب در آنها گلایه داشته‌اند چنانکه بیشتر اوقات شخصیت‌های آمریکایی و غربی انتخاب می‌شوند.
امسال، این انتخاب از میان فهرست کوتاهی انجام شد که شامل سه نام بود: کامالا هریس، که در رقابت های انتخاباتی ریاست جمهوری آمریکا شکست خورد، و نام سوم، بنیامین نتانیاهو، جنایتکار جنگی و عامل نسل کشی علیه فلسطینیان در غزه بود.
اما در رای نهایی، دونالد ترامپ برنده شخصیت سال شد در حالی که در دوره ریاست جمهوری قبلی خود (2017-2021) جز اینکه به آتش پوپولیسم ملی گرای افراطی دمید و بی اعتنایی آمریکا به قوانین بین‌المللی را به صورت آشکارتری برملا کرد، هیچ کاری برای جهان انجام نداد.
«سام جیکوبز»سردبیر مجله تایم، در توضیح علت این انتخاب بر همین مولفه‌های منفی شخصیتی و دیدگاه‌های سیاسی و اجتماعی او تأکید کرده از جمله :« اعمال تعرفه بر واردات، اخراج میلیون ها نفر (از جامعه مهاجران) و تهدید مطبوعات» و اینکه او «رابرت کندی جونیور» ضد واکسن را به مسئولیت واکسیناسیون در دولت فدرال قرار داده است».
با این حال عجیب آن است که با حکم بازداشت دادگاه کیفری بین المللی علیه نام بنیامین نتانیاهو و یوآو گالان، نخست وزیر و ت وزیر دفاع رژیم صهیونیستی به جرم جنایت جنگی و نسل‌کشی در غزه، بر اساس هر معیاری چهره‌های منفورتری برای انتخاب بوده‌اند.
وقتی از غزه صحبت می کنیم، در مورد برجسته ترین و مهم ترین مظاهر «مقاومت فلسطین» در قرن حاضر صحبت می‌کنیم. آنجا در ویرانه های غزه، جایی که اسرائیل بیش از پنجاه هزار نفر از مردم را در جنگ برای نابودی فلسطینیان کشت و 10 برابر این تعداد را نیز مجروح و صدها هزار نفر را در سخت‌ترین شرایط زندگی بویژه محاصره غذایی و دارویی به آوارگی کشیده است و حتی با نابودی بیش از سه چهارم ساختمان‌ها، این باریکه را به ویرانه تبدیل کرده است. تاریخ به احترام ارواح شهدایی که از درجه شهادت نیز فراتر رفته‌اند، سر تعظیم فرود خواهد آورد. تاریخ در برابر استواری مردم فلسطین در برابر نظامیان وحشی صهیونیستی سر تعظیم فرود خواهد آورد که نتوانست با تمامی این جنایات اراده آنها را در هم بشکند.
غزه، با این استواری وصف‌ناپذیر در مقابل همه آنچه که بر سرش آمده، شایسته است که شخصیت سال 2024 باشد. غزه بازدارندگی رژیم صهیونیستی را تضعیف کرد، جنگ را برای اولین بار به داخل خاک رژیم کشاند، جهانیان را با مظلومیت تاریخی فلسطین همسو کرد و با افزایش پذیرش بین‌المللی مسیر را برای ایجاد یک کشور مستقل فلسطینی با وجود تمام کارشکنی‌های آمریکا هموار نمود.
استواری غزه نمود بارز استواری مردم فلسطین است. این استواری بسیار بیشتر از مناقشه سیاسی یا ایدئولوژیک با حماس یا دیگر سازمان‌های مقاومت است. خون فلسطینی یکی و غیر قابل تقسیم بوده و طبقه بندی سیاسی و ایدئولوژیک را نمی پذیرد. سرزمین فلسطین اشغالی یکی است و هر فلسطینی زنده مسئولیت حفاظت از آن و تضمین حاکمیت بر آن را دارد.
مردم فلسطین در غزه، کرانه باختری و بیت المقدس الگویی الهام بخش برای همه مردم جهان در دفاع از حق و آزادی و قربانی کردن باارزش‌ترین چیزها برای حفظ ارزش‌های انسانی اصیل ارائه کرده‌اند.
هدف فلسطینیان آزادسازی زمین و پاکسازی آن از حضور بیگانگان است. مقاومت فلسطین فراتر از حد و مرز تعصبات سیاسی و ایدئولوژیک است. دستگاه تبلیغاتی اسرائیل با تمام قوا تلاش می کند تا روایت تاریخی«مقاومت» در غزه را تحریف کرده و روایتی نادرست ارائه دهد تا هدف شوم خود یعنی «اهریمن سازی از پایداری فلسطینی ها را محقق کند.
روایت اسرائیل و دستگاه تبلیغاتی جریان اصلی، جعل حقایق تاریخی مبتنی بر پنج روایت نادرست است. اول اینکه می‌کوشند تا به جهان بقبولانند که تاریخ درگیری از 7 اکتبر 2023 آغاز شد و همه چیزهای قبل از آن از جمله حملات گسترده اسرائیل به اردوگاه ها و شهرهای فلسطینی در کرانه باختری و محاصره غیرانسانی غزه و شهرک‌سازی‌های پی در پی در تابستان همان سال را نادیده گرفت.
روایت دوم ادعا می کند که اسرائیل یک نیروی اشغالگر در سرزمین فلسطین اشغالی نیست و این سرزمین مناطق مورد مناقشه بین اسرائیلی ها و فلسطینی ها است و ادعا می کند که "سرزمین اسرائیل" یک هدیه تاریخی از طرف "خدا" به همه یهودیان جهان است!
روایت سوم ادعا می کند که اسرائیل برای دفاع از خود علیه فلسطینی ها جنگ به راه انداخته است و این را حق قانونی خود می داند، در حالی که حمله به لبنان و تصرف خاک سوریه در همین مدت ماهیت توسعه‌طلبی رژیم را نمایان کرد.
روایت چهارم ادعا می کند که فلسطینی ها تروریست هستند و تمام جهان را تهدید می کنند، و اسرائیل بار جنگ را به نمایندگی از جهان را به دوش می کشد و برای آن سزاوار تشکر است! اعترضات گستره بین‌المللی برای توقف جنگ غزه و قطعنامه‌های سازمان ملل و تصویب حکم بازداشت نتانیاهو و گالانت در دادگاه بین‌المللی پاسخ این ادعای گذب است.
روایت پنجم و نهایی ادعا می کند که اسرائیل به دلیل فرهنگ ریشه دار «یهود ستیزی» در جهان با بی عدالتی تاریخی مواجه است. بر این اساس، همه کسانی را که از سیاست تجاوزکارانه علیه فلسطینی ها حمایت نمی کنند به «یهودستیزی» متهم می کند و بویژه با استفاده از نفوذ سیاسی و تبلیغاتی در کشورهای غربی می‌کوشد تا آنها از شغل خود اخراج یا از تحصیل در مدارس و دانشگاه ها باز دارد.
این در حالی است که گفتمان سیاسی نژادپرستانه رژیم صهیونیستی که فلسطینیان را به عنوان «حیوانات انسانی» توصیف می‌کند کاملا عیان شده است.
ایالات متحده، متحدانش و همدستانش شبانه روز شروع به کار کردند تا این ایده را ترویج کنند که اسرائیل قربانی است و حق دارد از خود دفاع کند، حتی اگر این امر خارج از محدوده حقوق بین الملل بوده و به نقض فاحش قوانین بین المللی بیانجامد. علاوه بر این، رسانه‌های رسمی کشورهای غربی در پوشش خبری اخبار واقعی اقدامات وحشیانه نظامیان صهیونیست در غزه با محدودیت‌های شدیدی مواجه شدند. اسرائیل فقط اجازه پوشش خبری از داخل اراضی اشغالی خود را داد و از ورود خبرنگاران خارجی به غزه و سپس کرانه باختری اشغالی جلوگیری کرد. هفته‌ها بعد، رژیم با کشتن هدفمند خبرنگاران نشان داد که همین پوشش محدود خبری را نیز تاب نمی‌آورد.
پوشش خبری محدود و سانسور شده جنگ نیز عمدتاً به مسئله آزادی اسرای اسرائیلی تغییر کرده است، در حالی که مقامات صهیونیستی از پذیرش توقف جنگ در ازای آزادی اسرا خودداری می کنند.
پس از شروع تحولات سوریه نیز موضوع تعمداً در کانون گفتمان رسانه‌ای عربی و غربی قرار گرفت و تلاش شده تا اخبار غزه به حاشیه برده شود گویی جنگ غزه که ده ها هزار کشته که بیشتر آنها کودک و زن بودند، رخ نداده است.
این بی‌توجهی رسانه‌های جریان اصلی، که متاثر از نفوذ مستقیم و غیرمستقیم صهیونیسم مذهبی افراطی در جهان است، نشانه آشکار ترس از نماد شدن غزه سرافراز و مقاوم است که با وجود زخم‌های عمیق همانند قهرمان خود یحیی سنوار تسلیم ناپذیر و پابرجاست. مقاومت تا پایان اشغالگری و دستیابی مردم فلسطین به حق آزادی و تعیین سرنوشت خود یک وظیفه است. از این نظر، غزه شایسته عنوان «شخصیت سال» است.
