الوقت- درحالی که بیش از یک سال از نبرد غزه می گذرد و این باریکه با تبعات سنگین جنگ همچون ویرانی ،نسل کشی و قحطی دست و پنجه نرم می کند حالا با پیدا شدن اشیا زیرآوار مانده به ویژه لباس‌ها و عروسک‌های کودکان ابعاد دیگری از تراژدی جنگ در این منطقه نمایان می‌شود که سندی بر نسل کشی رژیم کودک کش صهیونیستی است.
در 14 ماه سپری شده از جنگ هنرمندان غزه همدوش دیگر مردم مقاوم این منطقه تلاش کرده‌اند تا سهمی در مبارزه با اشغالگران داشته باشند و بویژه در حوزه کارهای هنری برای آگاه کردن جهانیان از ظلمی که بر غیرنظامیان می‌گذرد ابتکارات متعددی خلق کرده‌اند.
در همین راستا به دور از روال عادی محافل هنری یعنی سالن های مجلل و نورپردازی خیره کننده، تعدادی از هنرمندان فلسطینی نمایشگاهی هنری در اردوگاه پناهندگان نصیرات در مرکز نوار غزه برگزار کردند.
این نمایشگاه که با عنوان «لباس تنفسی» مظهر تراژدی فلسطینیان و مستندسازی نسل کشی مداوم اسرائیل است که از 7 اکتبر 2023 در غزه در حال وقوع است.
هنرمندان در این محفل هنری از لباس هایی که از زیر آوار خانه های ویران شده توسط ارتش اشغالگر اسرائیل جمع آوری کرده بودند، استفاده کردند و بر روی آن نقاشی‌هایی کشیدند که بیانگر رنج ساکنان نوار غزه است.
داستان عروسک‌ها
روا حجازی، یک طراح عروسک قلاب بافی فلسطینی است. او معتقد است :«با هر عروسکی که با دستان خود می‌سازد، بخشی از روح خود را به جا می گذارد و نه تنها به عروسک، بلکه به [روح] صاحبان آن متصل می شود و به داستان آنها و ارتباط آنها با عروسک‌هایشان راه می‌یابد.
بنابراین هنگامی که یکی از دنبال کنندگان او در شبکه های اجتماعی تصویری از یک عروسک پیا شده از زیر آوار را برای او فرستاد، روا با فکر کردن به سناریوهای غم‌انگیز زیادی که برای کودکان فلسطینی همچون میسا عارف [یک کودک فلسطینی] اتفاق افتاده، احساس وحشت کرد.
روا این هنرمند فلسطینی درباره این تجربه می‌گوید: «احساس شوک، درد و مظلومیت داشتم و نمی‌توانستم بفهمم چه اتفاقی افتاده است و به شهادت کودکان فلسطینی فکر کردم که در نهایت منجر به کشیدن این تصاویر شد، از جمله شهادت میسا.
با این حال پس از آنکه از سوی روزنامه‌نگارانی که آن عروسک را پیدا کرده بودند به روا درباره وضعیت میسا (صاحب عروسک پیدا شده) خبر دادند، اضطراب او پایان یافت. روا گفت: «الحمدلله من بررسی کردم و [فهمیدم] حال او و خانواده اش خوب است و به او قول دادم که یک عروسک برای او (میسا) طراحی کنم اما او عروسک قدیمی خود را بسیار دوست دارد».
به گزارش خبرنگار آناتولی، این نمایشگاه که چند روز ادامه دارد، شاهد حضور کودکان و مادرانی بود که خواهر و برادر و یا فرزندان خود را از دست داده‌اند.
نقاشی‌های هنرمندان بر روی لباس‌ها مظهر تراژدی انسانی ناشی از نسل‌کشی است، صحنه‌های دردناکی از کودکان زیر آوار مانده و مادرانی که فرزندان خود را در حین فرار از بمباران و گرسنگی بر دوش می‌کشند.
در میان آثار هنری، تی‌شرت‌های پاره‌شده با صحنه‌هایی وجود داشت که مادری را در حال گریه و فریاد زدن نشان می‌دهد، و برخی دیگر عبارت‌های شاعر فقید فلسطینی محمود درویش (1941-2008) را بر روی آنها نشان می‌داد که می‌گوید: «روی این زمین چیزی ارزش زندگی کردن ندارد».
**تالا و کفش هایش
بر روی این سنگ‌ها لباس‌های کودکانی که در حملات اسرائیل جان خود را از دست داده‌اند نیز آویزان شده بود، از جمله کفش‌های «تالا أبو عجوة» کوک خردسالی که در سپتامبر گذشته در بمباران هواپیماهای اسرائیلی جان خود را از دست داد.
تالا (9 ساله) در حالی که برای بازی با دوستانش آماده می شد، کفش های اسکیت صورتی پوشیده بود، قبل از اینکه زندگی اش زیر آوار بمباران تبدیل به خاطره شود و فقط کفش‌هایش باقی مانده بود.
به گفته برگزارکنندگان این نمایشگاه، هنر می‌تواند صدایی برای مظلومان غزه و ابزاری برای مستندسازی نسل‌کشی اسرائیل و رنج‌های کودکان باشد.
بی‌گمان احساس وظیفه و حس پرشور هنرمندان فلسطینی که تلاش می‌کنند تا ابعاد وحشی‌گری رژیم صهیونیستی را در کشتار گسترده کودکان مستند کنند بسیار ارزشمند و فراموش‌ناشدنی است.
این مستندات بیش از پیش عملکرد منفعلانه نهادهای حقوق بشری در موضوع حمایت از کودکان غزه را آشکار می‌سازد.
