به گزارش الوقت بسیاری از ناظران داخلی و خارجی تحولات اسرائیل معتقدند که این رژیم نسبت به گذشته از لحاظ قدرت رویارویی با چالش‌های امنیتی و نظامی دچار ضعف ساختاری شده و عناصر برتری بخش نظامی آن در برابر دشمنان، بویژه گروه‌های مقاومت، در حال تحلیل رفتن است و در مقابل منافذ ضربه‌پذیری این رژیم روز به روز عیان‌تر می‌شود بدون اینکه مقامات سیاسی و نظامی صهیونیستی بتوانند راه حلی ریشه‌ای برای رفع معضلات امنیتی بیابند.
در همین راستا «اسحاق بریک» ژنرال بازنشسته ارتش رژیم صهیونیستی از یک فاجعه در نتیجه تکیه زیاد تل‌آویو به نیروی هوایی و کم شمردن موشک‌های زمین به زمینی که «اسرائیل را محاصره کرده»، خبر داد.
بر اساس یادداشتی که در وب‌سایت صهیونیستی «میدا» منتشر شده، وی تصریح کرد: کارآیی نیروی هوایی اسرائیل در برابر وجود صدها هزار موشک در منطقه ما در ایران، غزه و لبنان در حال کاهش است؛ علاوه بر آنچه که متحدان ایران در یمن، عراق و سوریه در اختیار دارند و یک حلقه خفه‌کننده در اطراف اسرائیل شکل داده‌اند.
پایان عصر طلایی برتری هوایی
رژیم صهیونیستی همواره مهمترین عنصر برتری بخشی و نقطه اتکای نظامی خود در جنگ‌های گذشته را نیروی هوایی قرار می‌داد. دسترسی به آخرین نسل هواپیماهای جنگنده و بالگردهای غربی و تجهیزات ماهواره‌ای جاسوسی همراه با آموزش خلبانان و کادر انسانی نیروی هوایی در بالاترین سطح بوسیله ایالات متحده موجب شده تا این رژیم خود را قدرت نخست هوایی در منطقه بداند.
نیروی هوایی در طول جنگ‌های قرن بیستم رژیم صهیونیستی با دولتهای عربی در دهه 60 70 و 80 میلادی در تغییر موازنه و معادلات جنگ به سود این رژیم نقش بسزایی ایفا کرده بود. در جنگ 1967 میان رژیم صهیونیستی ارتش مشترک کشورهای عربی مصر، سوریه، اردن و عراق با وجود اینکه از نظر تعدادی شمار هواپیماهای جنگی اسرائیلی کمتر بود (970 فروند برای اعراب و 300 فروند برای اسرائیل) اما جنگنده‌های اسرائیلی توانستند علاوه بر نابود کردن نیروی هوایی مصر در همان اوایل جنگ، لشگرهای زرهی پر از تانک دول عربی که نقطه قوت آنها بود را نیز از بین ببرند.
روز 5 ژوئن نیروی ھوایی اسرائیل با به پرواز در اوردن حدود 200 فروند جنگنده خود یک حمله سراسری را بر ضد پایگاه‌های هوایی نیروی هوایی مصر در سینا اغاز کرد. جنگندهھای اسرائیل دست به پرواز بر روی مدیترانه و دریایی سرخ زدند تا شبکه دفاع ھوایی مصر را گیج کنند. مصر تعداد زیادی رادار و اتش بار موشکی سام2 را از شوروی دریافت کرده بود.خلبانان اسرائیل بر اساس تجارب خلبانان امریکایی در ویتنام اموخته بودند که پرواز در ارتفاع کم زیر افق رادار ھای دشمن می تواند به انھا کمک زیادی کند.این کار جواب داد. رادارھای اتش بارھای موشک ھای مصر یا دیر متوجه شدند ویا اصلا متوجه جنگندهھای اسرائیلی نشدند.
این عنصر برتری بخش در گذشته اکنون اما با تغییر در استراتژی و ماهیت‌های جنگ‌های جدید دیگر کارایی خود را برای تعیین معادلات جنگ از دست داده است و همین امر سران رژیم صهونیستی را در مورد شیوه مواجهه با تغییر ماهیت تهدیدات با چالش جدی مواجه ساخته است. برای مثال در جنگ 33 روزه ارتش صهیونیستی با حزب الله لبنان در سال 2006 برتری مطلق هوایی اسرائیل نتوانست کاری از پیش برد و جنگ با پذیرش شکست از سوی تل آویو و عقبنشینی خاتمه یافت.
همچنین در حالی که نیروی هوایی رژیم صهیونیستی در طی سالهای گذشته بارها خاک سوریه را مورد تجاوز قرار دادند تا بنابر ادعای سران این رژیم از نزدیک شدن ایران به مرزهای خود جلوگیری کنند و یا مانع از دستیابی حزب الله به نسل جدید موشک‌ها شوند اما این حملات تأثیری در تغییر معادلات نداشته و درخواست برای تحت پوشش قرار گرفتن توسط سنتکام شاهدی بر این قضیه است.
در این رابطه بن‌بریک می‌افزاید، در رویارویی احتمالی آینده هزارن موشک به جبهه داخلی رژیم اسرائیل شلیک خواهد شد که یک فاجعه تبدیل می‌شود به خصوص آنکه برتری نیروی هوایی در حال کاهش است. جنگنده‌های صهیونیستی برای مقابله با موشک‌هایی که برخی از آنها از روی سکوهای متحرک شلیک می‌شوند با دشواری بیشتری روبرو هستند زیرا این سکوهای متحرک قبل از پرواز جنگنده‌ها، موقعیت خود را عوض می‌کنند.
طناب موشکی مقاومت بر گردن صهیونیست‌ها
هشدار در مورد ضعف راهبردی استراتژی‌های جنگی اسرائیل در قبال جنگ‌های جدید، تاکنون بارها از سوی کارشناسان نظامی رژیم صهیونیستی مورد اشاره قرار گرفته است به صورتیکه 10 دی ماه «تسحاف بريك» افسر صهیونیستی و مسئول رسمی رسیدگی به شکایت نظامیان در ارتش رژیم صهیونیستی درباره عدم آمادگی این رژیم برای ورود به هرگونه جنگ احتمالی در آینده نوشت که یک طناب موشکی از هر طرف اسرائیل را محاصره کرده است.
این افسر صهیونیست در گزارش خود گفت این موشک‌ها از غزه، لبنان، یمن، عراق و سوریه به سمت اهداف استراتژیک اسرائیل همچون نیروگاه‌ها، تاسیسات آب شیرین کن، نیروی هوایی، پایگاه های زمینی ارتش، بنادر، زیرساخت‌های اقتصادی و ... هدایت می شوند.
در ادامه گزارش این افسر صهیونیست آمده است که تعداد موشک های «حتیس» که توانایی رهگیری موشک‌های دشمن را دارند بسیار کم بوده و تنها برای چند روز کافی هستند و این موشک ها به طور ویژه برای رهگیری موشک‌هایی که اهداف استراتژیک را هدف می گیرند مناسب هستند و نه رهگیری حمله موشکی به سایر مواضع . همچنین هر یک موشک حتیس حدود ۳ میلیون دلار هزینه دارد که اسرائیل با توجه به ظرفیت اقتصادی خود نمی‌تواند تعداد زیادی از این موشک‌ها را در اختیار داشته باشد.
ضعف استراتژیک در نحوه مقابله با توان موشکی ایران موضوعی است که در رصد و تحلیل رسانه‌های صهیونیستی از رزمایش اخیر پهبادی و موشکی سپاه پاسداران نمایان شد. در این رابطه روزنامه جروزالم‌پست در توضیح بخشی از رزمایش موشکی پیامبر اعظم 15 نوشت: «ایران از پهپادها برای حمله به یک سامانه پدافند موشکی استفاده کرد وسپس بارانی از موشک‌های بالستیک ذوالفقار، زلزال و دزفول شلیک کرد. پهپادها به منظور خنثی کردن پدافندهای هوایی برای موشک‌های در حال نزدیک شدن استفاده شدند».
در چنین شرایطی توانایی نقطه زنی موشک‌های مقاومت که می‌تواند زیرساخت‌های اقتصادی حیاتی رژیم صهیونیستی را چند روز نابود کند و ویرانه اقتصادی را در صورت هر جنگی بر روی دست سران صهیونیستی باقی بگذارد، یکی دیگر از نگرانی‌های جدی صهیونیست‌ها از جنگ‌های آینده است.
