واقعیت آن است که برگه تحولات میدانی سوریه کاملاً به سوی دولت مرکزی برگشته است و تقلای گروه های ترویستی برای تداوم حضور در سوریه تلاشی عبث و بی سرانجام خواهد بود چرا که در نهایت این دولت سوریه است که هم بر اساس توانمندی های نظامی و هم بر مبنای قواعد بین المللی و حقوقی دیر یا زود حاکمیت خود بر تمامی خاک سوریه را برخواهد گرداند.
به گزارش الوقت ماجرای فوعه و کفریا حقیقتاً چیزی کم از فیلم های هالیوودی ژانر وحشت نداشت. داستان گیر افتادن طولانی مدت مردمان دو شهر در محاصره موجوداتی انساننما که در ایجاد جنایات دهشتناک مرزهای تخیل فیلمهای هالیوودی را نیز جابه جا کرده اند. مردم فوعه و کفریا در طول سه سال و نیم گذشته علی رغم اینکه در محاصره کامل تروریستهای مسلح به غذای مناسب، آب آشامیدنی سالم، سوخت و دارو کافی دسترسی نداشتند اما در مقابل حملات خمپاره ای گاه و بیگاه و شلیک تک تیراندازهایی که طی تمام طول شبانه روز اهالی این دو شهر را هدف قرار می دادند مقاومت گستردهای کرد ند. این تراژدی طاقت فرسا اما پس از کش و قوس های فراوان نهایتاً پایان یافت. شهرهای فوعه و کفریا از شهرهای قدیمی وسنتی ادلب و شیعه نشین هستند.
توافق مبادله
طی روزهای گذشته مرکز موسوم به دیده بان حقوق بشر سوریه اعلام کرد بر اساس توافق میان دمشق و تروریستهای ساکن ادلب ساکنین فوعه و کفریا در قبال آزاد کردن تعدادی از اعضا زندانی گروه های ترویستی از منطقه تحت محاصره خارج و به مناطق تحت کنترل دولت منتقل شوند. بر اساس این توافق قرار بود که ساکنان فوعه و کفریا که تعدادشان به هفت هزار نفر میرسد، با 121 اتوبوس از این شهرکها خارج و به مراکز اقامت موقت «جبرین» در حلب منتقل شوند. خبرگزاری «إباء» وابسته به گروهک هیأت تحریر الشام مدعی بود که دولت سوریه متعهد شده در قبال تخلیه دو شهر شیعه نشین فوعه و کفریا، یک هزار و 500 نفر از عناصر تروریستی وابسته به گروههای مسلح را که در زندانهای دولت سوریه است، آزاد کند.
با وجود اینکه روند اجرای توافق تا شامگاه روز پنجشنبه ادامه داشت و طی این مدت نزدیک به شش هزار نفر طی سه مرحله از ادلب وارد مرکز اقامت موقت جبرین شدند اما تروریستها در آخرین مرحله خروج اتوبوسها، نزدیک به 900 نفر از اهالی این شهرکها را گروگان گرفتند و به آنها اجازه حرکت ندادند و با حمله به آخرین کاروان اتوبوسها تعدادی از مسافران را زخمی کردند. این نخستین بار نیست که دولت سوریه به توافقی با گروههای ترویستی بویژه تحریر الشام برای مبادله ساکنین فوعه و کفریا دست مییابد و این گروهها تعهد خود را زیر پا میگذارند.
به طور مثال طی توافقی موسوم به "شهرهای چهارگانه " که در مارس 2017 میان نیروهای مقاومت و گروههای تروریستی صورت گرفت، قرار شد ۸ هزار نفر از مردم تحت محاصره با تروریستهای محاصره شده زبدانی و مضایا توسط نیروهای مقاومت به طور همزمان از محاصره خارج شوند. رزمندگان مستقر در شهر سلاح های خود را تحویل تروریستها دادند. در تاریخ ۱۲ آوریل ۲۰۱۷ توافق اجرایی شد و اتوبوسها و آمبولانسها با یاری هلال احمر سوریه در چهار شهرک پیش گفته حاضر شدند و علمیات جابجایی آغاز شد.
در تاریخ ۱۴ آوریل، ۷۵ اتوبوس و ۲۰ آمبولانس حدود ۵۰۰۰ نفر را از فوعه و کفریا تخلیه کردند. در تاریخ ۱۵ آوریل، اتوبوسهایی که عملیات تخلیه ساکنان شیعه را انجام میدادند، با مواد منفجره جاسازی شده بودند و عملیات تروریستی منجر به کشته شدن ۱۲۶ نفر شد که بیش از ۶۰ نفر آنها کودک بودند. مسئولیت این جنایت تروریسی را گروه تحریرالشام به عهده گرفت.
گروگان گیری برای امتیازات بیشتر
تا قبل از این توافق و خروج اکثریت مردم فوعه و کفریا از محاصره، گروههای تروریستی و حامیانشان می دانند به محاصره شدگان این شهرها به عنوان ذخیره بسیار خوبی برای روزهای سخت شان نگاه می کردند بنابراین هروقت که موقعیت متحدینشان در مناطق دیگر سوریه از جمله غوطه شرقی به خطر می افتاد فورا برای واداشتن دولت به عقب نشینی و کاستن از حجم حملات تهدید به اشغال و کشتار ساکنان فوعه و کفریا می کردند و یا این دو شهرک را آماج حملات خمپاره ای قرار می دادند. از طرف دیگر یکی از ابزارهای مهم گروههای تروریستی ایجاد سپر انسانی از روستاهایی هستند که به صورت پراکنده اطراف فوعه و کفریا قرار دارند؛ لذا سقوط این روستاها از نظر جبهه النصره مساوی با شکست یکی از استراتژی های جنگی آنهاست. محاصره طولانی مدت فوعه و کفریا از نظر تروریستها یک برگ برنده برای معامله و تجدید قوا در برابر ارتش سوریه بود بنابراین همچنان در برابر آزادسازی تمامی ساکنان این منطقه مقاومت کردند اما نهایتاً با فشار دولت مرکزی به این امر رضایت دادند. بنابراین اکنون به غیر مناطق تحت اختبار کردها و منطقه تحت اشغال دولت ترکیه تنها جای باقی مانده در دست تروریست ها ادلب می باشد که تروریستها و حامیان آنها تلاش دارند تا با محکم کردن استحکامات خود از آزادسازی این استان توسط دولت سوریه و مقاومت جلوگیری کنند. با این وجود واقعیت آن است که برگه تحولات میدانی سوریه کاملاً به سوی دولت مرکزی برگشته است و تقلای گروه های ترویستی برای تداوم حضور در سوریه تلاشی عبث و بی سرانجام خواهد بود چرا که در نهایت این دولت سوریه است که هم بر اساس توانمندی های نظامی و هم بر مبنای قواعد بین المللی و حقوقی دیر یا زود حاکمیت خود بر تمامی خاک سوریه را برخواهد گرداند.