هر زمان که ارتش سوریه دست برتر را پیدا می‌کند و تروریستهای مورد حمایت واشنگتن و متحدان بین المللی و منطقه ای آن، در تنگنا قرار می گیرند، فشارها شروع می شود. اکنون نیز که تروریست ها در غوطه شرقی آتش بس را نقض کرده‌اند، غربی ها سعی دارند با تبلیغات رسانه ای گسترده و فشارهای سیاسی از اقدام نیروهای ارتش سوریه برای پاسخگویی به نقض عهد تروریستها جلوگیری به عمل آوردند.
الوقت- توافق آتش بس یک ماهه سراسری صادره از سوی شورای امنیت سازمان ملل بین گروههای تروریستی و ارتش سوریه که یک هفته پیش شروع شده بود وضعیت پایداری را تجربه نمی‌کند و در صورت تداوم آتش طرفین احتمال اینکه این آتش بس نیز به سرنوشت ناکام نمونه‌های مشابه و متعدد گذشته مبدل شود بسیار زیاد است. وزارت دفاع روسیه از نقض توافق آتش بس توسط گروههای تروریستی خبر داد. با این وجود غرب به شدت در تلاش است تا با استفاده از موضوع ضرورت تداوم ارسال کمک‌های بشردوستانه از برهم خوردن آتش بس بوسیله اعمال فشار بر دولت سوریه و متحدانش جلوگیری به عمل آورد. چرایی این امر را می توان با بازخوانی سیر تحولات ردیابی کرد.
در هفت سال گذشته غوطه شرقی در حومه شرقی دمشق به عنوان یکی از مراکز اصلی ایجاد بحران برای دمشق مطرح بوده است. در این مدت ارتش سوریه به صورت متناوب با گروه های تروریستی ساکن در غوطه شرقی مبارزه کرده است. اما از اوایل بهمن ماه - پس از آنکه تروریستها، دمشق را مورد حملات خمپاره ای خود قرار دادند- ارتش سوریه، تروریستها را در غوطه شرقی مورد حملات جدی و منظم خود قرار داد. در واقع ارتش سوریه پس از تثبیت پیروزی ها در شرق ادلب نیروهای خود را متوجه غوطه شرقی کرده و سرتیب سهیل حسن (معروف به نمر) از طرف روس ها مامور شد تا نیروهای خود را از شرق ادلب به غوطه شرقی دمشق منتقل کند. این اقدام روس ها در واقع تلاشی برای تامین امنیت پایتخت بود.
پس از تشدید عملیات های ارتش سوریه و روسیه علیه تروریست ها در غوطه شرقی تبلیغات رسانه ای زیادی علیه ارتش سوریه ایجاد شد که هدف از آن محکوم کردن حملات ارتش سوریه و همچنین مظلوم نمایی از کشته شدن تروریست ها در غوطه شرقی بود. سرانجام نیز شورای امنیت سازمان ملل چند جلسه در این مورد برگزار کرد و در نهایت با آتش بس 30 روزه در غوطه شرقی موافقت نمود. کارشناسان در همان زمان اعلام کردند که تجربه این نوع آتش بس ها در سوریه نشان داده که بازنده اصلی آتش بس دولت سوریه است زیرا حکومت دمشق به عنوان یک دولت موظف است که به موارد آتش بس پایبند باشد، اما گروه های تروریستی به ویژه " جبهه تحریرالشام"(جبهه النصره) خود را به هیچ وجه متعهد به هیچ تعهدی نمی داند؛ همانطور که در این مورد یعنی غوطه شرقی نیز آتش بس را رعایت نکردند. و به همین خاطر در هر آتش بسی، ارتش سوریه مجبور به توقف پیشروی های خود شده و گروه های تروریستی فرصت مجددی برای تجدید قوا و از سرگیری جنگ پیدا می کنند.
این آتش بس نیز با هدف جلوگیری از پیشرویهای ارتش سوریه، تجدید قوای تروریست ها و بازیابی آرایش نظامی آن ها صورت گرفته است و تلاشی از سوی کشورهای غربی- عربی با هدف نجات تروریست ها می باشد.
در گزارش وزارت دفاع روسیه آمده است گروههای مسلح سوریه دائما آتش‌بس را در حومه‌های حلب، لاذقیه، دمشق و غوطه شرقی نقض می‌کنند. این وزارتخانه همچنین اعلام کرد که شبه‌نظامیان از خروج مردم غوطه شرقی در جریان آتش‌بس بشردوستانه جلوگیری می‌کنند.
در شرایط کنونی که ارتش سوریه به کمک روسیه هرگونه دسترسی تروریست ها را برای تهیه سلاح قطع کرده اند تروریست ها به دنبال آن هستند تا به نوعی از مردم غیر نظامی به عنوان سپر دفاعی در برابر حمله ارتش سوریه استفاده کنند. این مسئله به خوبی ماهیت این گروه ها را نشان می دهد. در این شرایط ارتش سوریه با توجه به تجارب گذشته به دنبال آن است تا هرگونه کمک نظامی از سوی غربی ها به تروریست ها - که در پوشش کمک های غذایی ارسال می شود- را مسدود کنند. این مسئله باعث اعتراض مقامات غربی شد. رئیس جمهور فرانسه و دبیرکل سازمان ملل نسبت به این وضعیت در غوطه شرقی دمشق ابراز نگرانی کردند.
در کل در تمامی آتش بس های قبلی در سوریه این تروریست ها بوده اند که همواره با نقض آتش بس از تداوم آن جلوگیری کرده اند. در شرایط کنونی نیز مقامات غربی در حالی خود را دلسوز مردم - و در واقع تروریست ها- در غوطه شرقی می دانند و با تبلیغات رسانه ای خود، ارتش سوریه را متهم به کشتار مردم می کنند که در برابر جنایت های ترکیه در شهر عفرین در شمال سوریه سکوت کرده اند. این مسئله به خوبی دوگانه بودن معیارهای کشورهای غربی برای حمایت یا محکومیت کشورها را ثابت می کند. در پایان باید تاکید کرد که دمشق خواهان خروج جبهه النصره و فیلق الرحمن و ورود نیروهایش به مناطق تحت کنترل تروریست ها به منظور مصون نگه داشتن پایتخت سوریه از حملات خمپاره ای و راکتی تروریست ها است. ارتش سوریه قبلا غوطه غربی دمشق را به کنترل خود درآورده است اما شهرهای اصلی غوطه شرقی شامل دوما، زملکا، سقبا، عربین، مسرابا و حرستان تحت کنترل تروریست ها و گروه های مسلح باقی مانده است. به هر حال نکته ای که درباره بحث غوطه شرقی قابل تأمل است تکرار تحرکات و جنجال غربی هاست زیرا هر زمان که ارتش سوریه دست برتر را پیدا می‌کند و تروریستهای مورد حمایت واشنگتن و متحدان بین المللی و منطقه ای آن، در تنگنا قرار می گیرند، فشارها شروع می شود. اکنون نیز که تروریست ها در غوطه شرقی آتش بس را نقض کرده‌اند، غربی ها سعی دارند با تبلیغات رسانه ای گسترده و فشارهای سیاسی از اقدام نیروهای ارتش سوریه برای پاسخگویی به نقض عهد تروریستها جلوگیری به عمل آوردند.
غربیها و در رأس آنها آمریکا اگر واقعاً دلسوز مردم و نگران جان غیر نظامیان از جمله در غوطه شرقی هستند، می توانند از تروریستها بخواهند که غوطه شرقی را تخلیه و به نقاط دیگری مانند ادلب بروند. در چنین صورتی نه در غوطه شرقی به کسی آسیب می رسد نه تروریستها می‌توانند مردم این منطقه را سپر انسانی خود ساخته و مردم دمشق را مورد حملات خمپاره ای قرار دهند. البته که حامیان تروریستها ، چنین چیزی را نخواهند خواست چون جدای از آنچه که ادعا می کنند، اغراض و دغدغه های دیگری دارند. آنها با بهانه سازیهای مختلف، گروههای مختلف تروریستی را تسلیح و تجهیز نموده و آتش جنگ و در گیری در این کشور را برای پیشبرد پروژه‌ها و اهداف سیاسی خود در منطقه طراحی کردند تا برای اسرائیل فضای تنفسی جدیدی ایجاد و منافع غرب را در منطقه عملیاتی کند.
