پایگاه تحلیلی الوقت - شاید برخی در ظاهر هیچ نقشی برای زنان فلسطینی در عملیات بزرگ و اخیر مقاومت علیه اشغالگران صهیونیست با نام عملیات طوفان الاقصی قائل نشوند. در واقع بیشتر عملیات‌های صورت گرفته نیروهای فلسطینی علیه اشغالگران توسط مردان جوان طراحی و اجرا می شود، بدون اینکه زنان نقش مستقیمی در این عملیات‌ها داشته باشند. ماهیت وضعیت امنیتی و عملیات‌های نظامی نیروهای فلسطینی مستلزم آن است که مجریان این گونه عملیات‌ها آموزش های خشن و بسیار گسترده ای نظامی ببینند. دشواری و مخفی شدن در مکان های خاص، علاوه بر غیبت در خانه برای مدت زمان طولانی و نامشخص همگی از مواردی هستند که مشارکت مستقیم زنان فلسطینی را در عملیات‌های مقاومتی به دلیل شرایط خاص، بسیار دشوار می‌سازد. اما این شرایط دشوار بدان معنا نیست که زنان فلسطینی هیچ سهمی در عملیات مقاومت ندارد. بویژه در عملیات اخیر طوفان الاقصی، نقش زنان فلسطینی را نمی توان نادیده گرفت.
شاید بتوان گفت که نقش زنان فلسطینی در حمایت از «طوفان الاقصی» در دو سطح مهم قابل توجه است:
سطح اول: نقش زنان در آماده سازی نیروهای فلسطینی
نقش زنان فلسطینی در سطح اول مقاومت، آماده سازی نیروها و مجریان عملیات‌های مقاومت است. دیگر تردیدی وجود ندارد که فرآیند آماده سازی کادر مقاومت تنها به جنبه نظامی از نظر آموزش استفاده از سلاح، شرکت در مانورها و یا حتی کسب توانایی‌های امنیتی محدود نیست، بلکه قبل از آمادگی نظامی نیروها، آمادگی روحی و روانی آنها بسیار دارای اهمیت است زنان فلسطینی بیشترین سهم را در این نقش تربیتی و روانی نیروهای فلسطینی داشته و دارند. درست است که بیشتر اعضای مقاومت را مردان جوانی تشکیل می‌دهند که سنشان از سی سال بیشتر نیست، در عین حال بیشتر این جوانان زیر نظر مادرانی تربیت شده‌اند که آنها را برای عملیات مقاومت آماده کرده است. طی دهه‌های گذشته ما شاهد کنفرانس ها و موافقت نامه های سازش با تل آویو تحت عنوان نشست مادرید (1991 میلادی) و اسلو (1993 میلادی) بو ده‌ایم و بیشتر جوانان مجری عملیات‌های مقاومت در دوران پس از کنفرانس‌های صلح و سازش با تل آویو به دنیا آمده‌اند، اما تربیت آنها در خانه زیر نظر مادرانی بوده است که به عملیات‌های مقاومت گرایش داشته‌اند. در واقع جوانان نسل جدید فلسطینی برای تسلیم و پذیرش وضع موجود تربیت نشده اند و مادران آنها از همان اوان کودکی به فرزندان شان استواری، مقاومت، عشق به وطن و آمادگی برای فداکاری را آموخته‌اند. اینها همه رفتارها و مفاهیمی است که مادران فلسطینی در روح این کودکان نهادینه کرده‌اند و این کودکان به محض رسیدن به سنین جوانی، به گروه‌های مقاومت می پیوندند.
سطح دوم: نقش زنان فلسطینی پس از عملیات
در سطح دوم، نقش زنان فلسطینی در مقاومت فلسطین به پیامدهای پس از عملیات‌ها مربوط می‌شود. نقش زن ساکن غزه در این مرحله به توانایی تحمل و استقامت پس از شهادت جوانان فلسطینی مربوط می شود. از نظر اعتقادی، به ندرت می توان زنی فلسطینی را یافت که پس از شهادت فرزندش، مستأصل باشد یا از مقاومت دوری کند. تصاویر و فیلم‌های بسیاری وجود دارد که به محض اینکه یک زن فلسطینی از شهادت فرزند، شوهر، برادر، پدر و یا یکی از بستگانش مطلع می‌شود، بر رضایت از فرمان خداوند متعال تاکید کرده و روحیه خود را مقاوم نشان می‌دهند تا خللی در کار دیگر نیروهای مقاومت صورت نگیرد.
نقش ویژه زنان فلسطینی در «طوفان الاقصی»
به طور کلی فداکاری زنان غزه پس از عملیات طوفان الاقصی موضوعی نیست که بتوان آن را نادیده گرفت. از حدود 2.2 میلیون نفر ساکن شهر غزه، 49 درصد از آنها زن هستند و بیشتر آنها هنوز جوان و بچه دار هستند.
سخنگوی «تیپ های بیت المقدس»، شاخه نظامی جنبش جهاد اسلامی گفته است که اشغالگران «اسرائیلی» نتوانستند با مقاومت مقابله کنند و خشم خود را بر سر زنان و کودکان خالی کردند. براساس آمار رسمی، بیش از 70 درصد شهدای حملات صهیونیست ها در غزه را زنان و کودکان تشکیل می دهند. همچنین حملات رژیم صهیونیستی بر تعداد زنان بیوه در نوار غزه افزوده است و بر اساس برخی برآوردها، بمباران غزه تا کنون باعث افزیش بیش از 2 هزار زن بیوه در غزه شده است.
همچنین فاجعه زنان باردار در غزه رسوایی است که دامن اشغالگران صهیونیست را گرفته است. روزنامه لوموند فرانسه گزارش داده است که بدلیل محاصره غزه و نایابی تجهیزات پزشکی، تا کنون ده‌ها زن باردار ساکن غزه در جراحی بدون بی هوشی برای بدنیا آوردن فرزندانشان، جان خود را از دست داده‌اند. به نظر می رسد داستان های زنان باردار یکی از وحشتناک ترین عناوین تراژدی غزه باشد، زیرا صندوق جمعیت سازمان ملل تعداد زنان باردار را بیش از 50 هزار نفر تخمین زده است.
هدف رژیم غاصب صهیونیستی از عملیات در باریکه غزه به‌طور مستقیم مردم باریکه غزه و خانواده‌ها ازجمله زنان بودند. تخریب و درهم شکستن روحیه زنان غزه می‌تواند به مقصود نهایی اشغالگران در کوچ اجباری ساکنان نوار غزه بینجامد ولی همه ساکنان این منطقه بویژه زنان نقش بی‌بدیل و کم‌نظیری در حفظ روحیه خود نشان دادند و به‌رغم ازدست‌دادن عزیزانشان، حاضر به ترک سرزمین مادری خود نشدند. حضور پررنگ زنان در کنار مردان و مدیریت و کنترل مؤثر آنان در صحنه‌های غمبار بمباران‌ها و ریزش ساختمان‌ها مثال‌زدنی بود و اوضاع برخلاف خواست رژیم صهیونیستی برای ارعاب خانواده‌های فلسطینی پیش رفت و زنان در کنار زنان زیر بمباران های غزه ماندند. به‌رغم بمباران سنگین غزه که با بمب‌های چند تنی آمریکا در غزه انجام شد، هیچ خبری دال بر اینکه خانواده‌ها ازجمله زنان نیروی مقاومت را سرزنش کنند یا حماس را عامل شهادت خودشان بدانند منعکس نشد، بلکه بالعکس، ایمان و اعتقاد راسخ زنان و خانواده‌های فلسطینی در غزه زبانزد شد. مردم غزه خسته نشدند و به لحاظ روانی شکسته نشدند. صهیونیست‌ها منتظر بودند تا مردم غزه با تحت فشار گذاشتن حماس برای پایان جنگ، غزه را هم ترک کنند. حتی خبرگزاری‌های خارجی هم که عموما خط رژیم صهیونیستی را دنبال می‌کنند، هیچ نشانه‌ای دال بر اینکه زنان فلسطینی از حماس و مقاومت در سرزمین‌شان خسته شده باشند، منتشر نکردند.
