الوقت- در جنگ اخیر غزه پدیده اعلام خشم و انزجار جهانی از سیاست‌های اشغالگرانه رژیم صهیونیستی و وضعیت آپارتاید حاکم بر فلسطین با تحول و جهشی چشم‌گیر رو به رو بوده است به صورتی که در سالهای گذشته کمتر رویدادی را می‌توان مشاهده کرد که توانسته باشد توده‌های شهروندان از شرق تا غرب و از شمال تا جنوب جهان را پیرامون آن برای روزها و هفته‌های متمادی به خیابان‌ها بکشاند و به معنای واقعی کلمه تجلی‌بخش گزاره «افکار عمومی جهانی» باشد.
امروزه بعضاً حتی جمعیت مردمی حامی فلسطین در قلب خیابان‌های کشورهای غربی ورای حد تصور خوشبینانه ترین برآوردها بوده و اگر از تجمعات کشورهای عربی و اسلامی بیشتر نباشد کمتر نیست. نمونه اخیر این رویداد را می‌تواندر تظاهرات روز گذشته (20 آبان) لندن مشاهده کرد که علی رغم تمامی محدودیت‌ها به گفته رسانه‌ها بیش از 500 هزار نفر جمعیت خودجوش را به خیابان کشاند و لندن را یکپارچه فلسطینی کرد.
اهمیت این واقعه بویژه در کشورهای غربی وقتی بهتر درک می‌شود که ابعاد و گستره بزرگ ده‌ها سال تلاش صهیونیسم بین‌المللی از طریق کنترل بر جریان رسانه‌های اصلی و با خرج بودجه‌های هنگفت مالی را برای جا انداختن روایت وارونه و تحریف شده برای محق و مشروع نشان دادن اشغالگری و تروریسم معرفی کردن مبارزات آزادی‌خواهانه ملت فلسطین مد نظر قرار دهیم.
صهیونیست‌ها برای دهه‌ها با پنهان شدن در پشت نقاب قربانیان تاریخی نژادپرستی و تحمل صدها سال آواره‌گی و کشتار قوم یهود با پرچم اسطوره ای بنام قتل عام 6 میلیون یهودی در جریان جنگ جهانی دوم (هلوکاست)، نه تنها از حمایت تام و تمام دولت‌های غربی برخوردار بود بلکه با انوع شیوه های تبلیغاتی بویژه آثار هنری و سینمایی به نفوذ در جوامع این کشورها هم پرداخت.
با این حال اکنون بیش از هر زمان دیگری پایان ماه عسل صهیونیست‌ها در جوامع غربی نمایان شده است تا جایی که به ویژه پس از روی کار آمدن دولت راست افراطی اسرائیل می‌توان مدعی شد که تلقی افکار عمومی در غرب از جنبش صهیونیستی، از یک دموکراسی و طلایه‌دار پیشرفت‌های تکنولوژیک در قلب خاورمیانه به رژیمی استعمارگر و تبعیض محور و ضددموکراتیک تغییر وضعیت داده است.
نتایج یک نظرسنجی از موسسه ایپسوس که از 21 تا 27 ژوئن 2023 از 1439 پاسخ دهنده آمریکایی صورت گرفت نشان داد که اکثر پاسخ دهندگان وقتی در مورد نظرشان درباره صهیونیسم، جنبش ایجاد یک کشور یهودی در اسرائیل کنونی، پرسیده شد، گفتند که دیدگاه آنها منفی است تا مثبت.
به طور کلی، (30%) پاسخ‌دهندگان صهیونیسم را منفی و20% هم آن را مثبت نگاه کرده اند. این در حالی است که اکثر کسانی که نگاه مثبت به صهیونیسم داشته اند از حزب جمهوری خواه (21%) و اکثر کسانی که نگاه منفی به صهیونیسم دارند ( 36%) از دموکرات‌ها بوده اند. وجود حمایت بیشتر از صهیونیسم در میان جمهوری خواهان که شامل راستگراها و اکثریت مسیحیان انجیلی یا همان صهیونیسم‌های مسیحی می‌شوند دور از انتظار نبوده اما این ارقام به طور حتم برای جامعه ای که لابی قدرتمند صهیونیستی با ابزارهای کامل رسانه ای (مانند مجموعه رسانه ای مرداک) و سیاسی (آیپک) و مالی برای دهه‌ها روایت تک صدایی از وقایع فلسطین ارائه کرده‌اند تحولی بزرگ تلقی می‌شود.
حتی موسسه بروکینز در تجزیه و تحلیل نتایج این نظرسنجی اعلام 58 درصد از رای دهندگان که گفته اند دموکراسی را به جای یهودیت در اسرائیل انتخاب می کنند را نشانه کاهش حمایت از صهیونیسم در جامعه آمریکا دانسته است. ارتباط این دو پاسخ و کاهش حمایت از صهیونیسم وقتی آشکار می شود که نتایج یک نظرسنجی دیگر را ببینیم که بین مارس و آوریل 2023 انجام شده و بر اساس آن آمریکایی ها به طور فزاینده ای اسرائیل را کمتر به عنوان یک کشور دموکراسی توصیف می‌کنند. در این نظرسنجی که توسط محققان دانشگاه مریلند و ایپسوس انجام شده هنگامی که از رای‌دهندگان خواسته شد ظاهر اسرائیل را توصیف کنند، تنها 9 درصد از پاسخ دهندگان «دموکراسی پر جنب و جوش» را انتخاب کردند، که توصیفی رایج برای اسرائیل در میان مقامات آمریکایی است. بقیه «یک دموکراسی معیوب» (13 درصد)، «دولتی با محدودیت حقوق اقلیت‌ها» (7 درصد)، و «رژیمی با جدایی‌سازی مشابه آپارتاید» (13 درصد) را انتخاب کردند. حدود 56 درصد نیز با «نمی‌دانم» پاسخ دادند. شیبلی تلهامی، کارشناس خاورمیانه در دانشگاه مریلند که این نظرسنجی را انجام داده است، معتقد است که درصد بالای پاسخ «نمی‌دانم» تعجب‌آور بود که نشان می‌دهد افراد شرکت‌کننده در نظرسنجی «یا نامطمئن هستند یا از پاسخ دادن نگران هستند».
در واقع این نگرانی جای تعجب ندارد و در میانه قوانین به شدت حمایتی از صهیونیسم و جرم انگاری انتقاد از اسرائیل (همانند قانون ضدبایکوت اسرائیل) مشخص است که رای دهندگان ناراضی نسبت به پاسخ صریح مردد باشند.
در دسامبر 2018 پروفسور مارک لامونت هیل به دلیل سخنرانی در یک رویداد سازمان ملل در بزرگداشت روز جهانی همبستگی با مردم فلسطین از شبکه سی ان ان اخراج شد و این اقدام به بحث های داغی درباره انتقاد مشروع از اسرائیل دامن زد. نظرسنجی اخیر دانشگاه مریلند از افکار عمومی نشان می دهد که بسیاری از جنبه های نظرات هیل به طور گسترده در میان مردم آمریکا مشترک است و این دیدگاه‌ها برخلاف تبلیغ روایت جریان اصلی از سوی دولتمردان و لابی ها و رسانه‌های تحت کنترل صهیونیست‌ها منعکس کننده نگرش های یهودستیزانه نیست بلکه علیه سیستم سرکوبگر سیاسی است که رژیم صهیونیستی علیه فلسطینیان ایجاد کرده است.
وضعیت در بقیه کشورهای غربی هم چنین روندی را طی می‌کند اما برای صهیونیست‌ها هیچجا به اندازه آمریکا حائز اهمیت نیست که مانع از شیوع نگاه منفی و روشن‌گری افکار عمومی در قبال تحولات فلسطین شوند. اگرچه افکار عمومی آمریکا همیشه سیاست خارجی ایالات متحده را ترسیم نمی‌کند، اعتراضات در شهرهای مختلف آمریکا نشان از شکاف دیدگاه های عمومی و سیاست‌های دولتی دارد و این برای اسرائیل که موجودیت اشغالگرانه خود را مدیون تداوم حمایت‌های غرب و بویژه آمریکا می‌بیند به معنای به صدا درآمدن ناقوس مرگ است.
اینکه چه عواملی در ظهور این تحول خیره کننده نقش داشته اند؟ پاسخ را می‌توان در چکیده تحولات غزه در هفته‌های اخیر دید که مهمترین سطح در حوزه رسانه است. انقلاب رسانه ای سالهای اخیر در عصر گسترش کاربرد اینترنت و شبکه‌های اجتماعی، که به ظهور فضای جدید در عرصه اطلاع رسانی انجامیده و انحصار شبکه های تلویزیونی و ماهواره ای جریان اصلی را به چالش کشیده است در روشن شدن افکار عمومی و آگاهی از اخبار با سانسور کمتر نقش مهمی ایفا کرده است. اکنون جنایات متحیرالعقول رژیم کودکش، علی رغم تمامی محدودیت‌سازی‌های سازمان یافته از سوی غربی‌ها، در بسیاری از پلتفرم‌های فضای سایبری بی پرده به نمایش در می‌آید با وجود محاصره کامل غزه و کشتن عامدانه خبرنگاران برای خفه کردن صدای مردم اما ساکنان غزه خود در انتقال اخبار وقایع مهمترین بازیگر هستند.
شکست جریان رسمی رسانه ای و سیاست دولت‌های غربی برای انحراف افکار عمومی از حقایق جنگ نابرابر غزه، به صورت کامل در وزن‌سنجی حضور مردم در دو تجمع همزمان در لندن خود را نشان داد. یکی مراسم دولتی خاندان سلطنتی برای کشته های اسرائیل و دیگری تجمع مردمی حمایت از فلسطین. اولی جمعیتی بسیار محدود و تحت تدابیر شدید امنیتی اما دومی تظاهراتی صدهاهزار نفری که نظیر آن را حتی لندن نشین‌ها در سالهای اخیر به یاد ندارند. یک شکست کامل برای رژیم صهیونیستی و یک پیروزی بزرگ در قلب اروپا برای فلسطین و غزه.
