الوقت- 41 سال پیش در چنین روزی یکی از وحشتناک ترین قتل عام قرن بیستم، در اردوگاه "قتل عام صبرا و شتیلا" به وقوع پیوست، قتل عامی که اگرچه اولین کشتار در لیست جنایات رژیم اشغالگر صهیونیستی نبود و پیش از آن نیز می‌توان نمونه‌های مشابه دیگری همانند قتل عام قبیه، دیر یاسین و تنتوره و ... یافت اما فلسطینیان همواره از آن به عنوان هولناک ترین قتل عام در تاریخ خود یاد می‌کنند. این جنایت وحشتناک قبل از غروب آفتاب در شانزدهم سپتامبر 1982، یعنی همان سالی که نیروهای اشغالگر صهیونیستی به بیروت در جنوب لبنان حمله کردند، انجام شد.
محل «صبرا» و «شتیلا» در غرب بیروت پایتخت لبنان قرار دارند که مساحت آنها یک کیلومتر مربع است. صبرا منطقه اداری متعلق به شهرداری «غبیری» در استان جبل لبنان است که در مجاورت اردوگاه شتیلا قرار دارد.
در 16 سپتامبر 1982 آسمان اردوگاه صبرا و شتیلا در غرب بیروت را شعله های آتش فرا گرفت. اهالی بی دفاع اردوگاه برای در امان ماندن از درگیری‌ها سعی کردند تا به مناطق امن در خارج از اردوگاه پناه ببرند اما خودروهای نظامیان اشغالگر صهیونیستی در طرحی از پیش برنامه ریزی شده همه راه های فرار را بسته بودند و به خبرنگاران هم اجازه ورود نمی‌دادند تا با خیال آسوده به کشتار و نسل کشی فلسطنیان بپردازند.
تا پایان قتل عام در 18 سپتامبر کسی از جنایت هولناکی که در حال وقوع بود خبر نداشت اما با پایان حمله، جهان با یکی از زشت ترین قتل عام‌های قرن از خواب بیدار شد جایی که اجساد سلاخی شده بدون سر، سرهای بدون چشم و بدن‌های پاره پاره در همه جای اردوگاه مشاهده شد!
این کشتار 3 روز ادامه یافت و طی آن با هدایت و حمایت صهیونیست‌ها، حزب فالانژ لبنان و شبه نظامیان "ارتش جنوب لبنان" به رهبری الی حبیکه و سعد حداد، مردان، زنان، افراد مسن و کودکان غیر مسلح را با چاقو سلاخی کردند. در این جنایت نزدیک به 3000 جسد از کودکان، زنان، پیرمردان و مردان فلسطینی پیدا شد از جمله زنان حامله‌ای که شکمشان پاره شده بود، زنانی که قبل از کشته شدن مورد تجاوز جنسی قرار گرفته بودند، مردان و سالمندانی که سلاخی شده بودند. صهیونیست‌ها و مزدوارنشان خاطره دردناک تاریک و غم انگیزی را به جای گذاشتند که با گذشت سالها همچنان بر روح نجات یافتگان از اردوگاه سنگینی می‌کند.
این قتل عام در واقع انتقام‌گیری صهیونیست‌ها از ایستادگی سه ماهه مبارزان فلسطینی در مقابله با تجاوز نیروهای اشغالگر به غرب بیروت بود که پس از موافقت رزمندگان مقاومت برای خروج از شهر با بازدلی تمام از غیرنظامیان فلسطینی گرفته شد.
به مناسبت چهل و یکمین سالگرد کشتار هولناک اتحادیه عرب در بیانیه ای تایید کرده که کشتار صبرا و شتیلا بی‌رحمانه‌ترین و خونین‌ترین قتل عام در بین قتل‌عام‌هایی است که علیه مردم فلسطین به وقوع پیوسته است... در این بیانیه آمده است که این کشتار یک عملیات سازماندهی شده و عمدی برای شکستن اراده مردم فلسطین و کل ملت عرب بود که غیرنظامیان بی دفاع انجام شد.
شارون، قصاب صبرا و شتیلا
کشتار صبرا و شتیلا رسوایی بزرگی را برای صهیونیست‌ها در برابر افکار عمومی جهان رقم زد و به همین دلیل رهبران رژیم اشغالگر سعی کردند از این جنایت طفره بروند. در 1 نوامبر 1982، کابینه صهیونیستی برای بی‌تقصیر نشان دادن خود در یک حرکت نمایشی و کاملاً دروغین کمیته تحقیق ویژه تشکیل داد. کمیته تحقیق صهیونیستی در سال 1983، برای خارج کردن رژیم از زیر فشار افکار عمومی جهانی نتایج تحقیقات را اعلام کرد و تصمیم گرفت که آریل شارون وزیر دفاع را مسئول مستقیم قتل عام معرفی کند. در مقابل آریل شارون تصمیم کمیته را رد کرد و بدون آنکه تحت تعقیب و یا مجازات شود از سمت وزیر دفاع استعفا داد اما در سال 2001 سمت سیاسی بالاتری گرفت و به عنوان نخست وزیر انتخاب شد. شارون که به قصاب صبرا و شتیلا معروف شد در دسامبر 2005، سکته مغزی کرد و هشت سال به کما رفت و از آن زنده بیرون نیامد و تاریخ خونینی از جنایت آفرینی علیه ملت فلسطین از خود به جای گذاشت.
گزارش کمیته حقیقت‌یاب بین‌المللی
اما به موازات کمیته تحقیقات قضایی رژیم صهیونیستی، یک کمیته تحقیق بین المللی در سال 1982 تشکیل شد تا نقض قوانین بین المللی توسط صهیونیست‌ها در جریان تهاجم به لبنان را بررسی کند. این کمیته مستقل توسط حقوقدانان برجسته ای از آمریکا، بریتانیا، فرانسه، آلمان و ایرلند، به ریاست شان مک براید، وکیل و سیاستمدار برجسته ایرلندی، که در سال 1974 جایزه صلح نوبل را دریافت کرد، تشکیل شد. به محض وقوع قتل عام صبرا و شتیلا، کمیته تصمیم گرفت که این کشتارها را بخشی از تحقیقات خود بداند و در نتیجه یک فصل کامل را در گزارش خود به این موضوع اختصاص داد. رای نهایی در سال 1983 صادر شد.
در گزارش این کمیته توضیح داده شد که مقامات یا نیروهای اسرائیلی به طور مستقیم یا غیرمستقیم در کشتارهای اردوگاه‌های آوارگان صبرا و شتیلا، مشارکت داشته‌اند.
این کمیته در گزارش خود به این واقعیت اذعان کرد که قتل عام صبرا و شتیلا بخشی از یک روند سیاسی بوده که اسرائیل از زمان تأسیس برای پاکسازی قومی فلسطین از فلسطینیان اتخاذ کرده است. سیاستی که متکی بر ارعاب جمعی غیرنظامیان به ویژه کودکان، زنان و سالمندان برای وادار کردن فلسطینیان به فرار از کشورشان است.در این راستا کمیته تحقیق بین المللی به کشتارهای مرتکب شده توسط سازمان (آراگون) به رهبری مناخیم بگین (نخست وزیر اسرائیل) اشاره کرد. در نتیجه این تحقیقات در 16 دسامبر 1982 سازمان ملل متحد شورای عمومی این کشتار را محکوم کرد و آن را نسل کشی توصیف کرد.
