به گزارش الوقت، هنری کیسینجر، استراتژیست برجسته و وزیر خارجه اسبق آمریکا در گفت‌وگو با نشریه وال‌استریت ژورنال هشدار داد که با روند کنونی افزایش تنش‌ها بین آمریکا و چین منجر به درگیری نظامی اجتناب‌ناپذیر خواهد شد.
وی دراین‌باره گفت: تصور می‌کنم با توجه به قدرت چین، این کشور دشمنی خطرناک برای ایالات متحده باشد و این امکان هم وجود دارد که تنش کنونی بین دو کشور در نهایت به درگیری نظامی ختم شود.
کیسینجر با بیان اینکه «ایالات متحده و چین دو جامعه با دیدگاه‌های تاریخی خاص خود هستند، اما از نظر فرهنگی با همدیگر رقابت می‌کنند.» افزود: احتمالا مسئله و تنش در دریای جنوبی چین، علت و منشاء درگیری نظامی خواهد بود. سوال این است که آیا ما می‌توانیم بر اساس اصل آزادی دریانوردی این مسئله را حل کنیم یا این تنش‌ها به درگیری نظامی اجتناب‌ناپذیری منجر می‌شود.
این استراتژیست برجسته آمریکایی همچنین هشدار داد که «با توجه به سلاح‌های موجود، درگیری نظامی بین ایالات متحده و چین «انهدام تمدن» بشری را در پی خواهد داشت.»
کیسینجر پیش از این نیز در گفت‌وگویی اختصاصی با شبکه «سی‌ان‌ان» هشدار داد که افزایش تنش‌ها بین آمریکا و چین منجر به تقابل نظامی خواهد شد که نتیجه آن نابودی جهان است.وی دراین‌باره استدلال کرد که از نقطه‌نظر تاریخی، گشودگی دروازه‌های آمریکا به روی چین اشتباه نبود. فکر می‌کنم این مدت ۳۰ ساله برای آمریکا مفید هم بود.
وی با اشاره به سرعت پیشرفت و توسعه چین گفت: چین بسیار سریع‌تر از تصور همه پیشرفت کرد و شاید پیش از این باید به این مسئله فکر می‌شد، زیرا اکنون چین دومین کشور قدرتمند در جهان است. مسئله بنیادی و مهمی که در این جا بروز می‌کند این است که آمریکا باور دارد که (در صورت جنگ با چین) می‌تواند بر آن پیروز شد و باقی بماند. همین درک و باور ما را به سوی یک تقابل ویژه با چین برد. این موضوع در پایان دولت اوباما یا اوایل دولت ترامپ کاملاً مشهود بود.
وی در ادامه این سوال را مطرح می‌کند: آیا ما باید با تقابل نظامی با چین روبرو شویم یا می‌توانیم تلاش کنیم که از طریق گفت‌وگو و مذاکره با این وضعیت ویژه مقابله کنیم.
هنری کیسینجر «این وضعیت ویژه» را این‌گونه تشریح می‌کند: مسئله کاملاً تازه و خاص درباره این وضعیت این است که دو کشور هر کدام به تنهایی می‌توانند جهان را نابود کنند. و اگر این دو به سمت جنگ بروند، جهان وضعیتی خواهد دید به مراتب بدتر از آنچه که پس از جنگ جهانی اول تجربه کرد.
کیسنجر در پایان توصیه می‌کند که «فکر می‌کنم وظیفه سیاست خارجی ما و دیگران است که برای کنترل اوضاع باید با هم بحث و گفت‌وگو کنیم.»
