الوقت- حمله به اتوبوبس نظامیان اشغالگر رژیم صهیونیستی در منطقه غور اردن (دره اردن) رویدادی است که به دلیل نادر بودن عملیات‌های نظامی مجاهدان فلسطینی در این منطقه بسیار مورد توجه قرار گرفته است و البته لرزه بر جان صهیونیست‌ها انداخت که این منطقه را کاملاً امن تلقی می‌کردند.
روز یکشنبه در تیراندازی به اتوبوسی در منطقه غور اردن در شرق کرانه باختری 7 نظامی رژیم صهیونیستی زخمی شدند.
دلایل اهمیت دره اردن
دره اردن همانطور که از نام آن مشخص است متعلق به پادشاهی اردن می‌باشد و امتداد یک فرورفتگی قاره ای است که با 400 متر از سطح دریا پایین‌تر نقطه کره زمین است و شامل منطقه بحر المیت می‌شود که معروف ترین منطقه آن است.
دره اردن در کرانه باختری اشغالی به دلیل آب‌وهوای مساعد و زمین‌های کشاورزی حاصلخیز و دامداری گسترده آن «سبد غذایی فلسطین» نامیده می‌شود که این توصیف اهمیت استراتژیک این نوار وسیع را نشان می‌دهد.
مهمتر آنکه منطقه غور اردن یکی از سرچشمه‌های اصلی تأمین آب فلسطینیان محسوب می‌شود به صورتی که بیشتر اکتشافات آب در مناطق کرانه باختری، 28 مورد از 42 مورد، در دره اردن است.
این منطقه همچنین دارای اهمیت تاریخی و گردشگری است، زیرا بازدیدکنندگانی از سراسر جهان برای لذت بردن از مناظر دیدنی و مکان‌های باستانی به این منطقه سفر می‌کنند. از جمله مهمترین جاذبه‌های گردشگری منطقه، می‌توان به المغطاس و همچنین منطقه غسل تعمید حضرت عیسی علیه السلام که وادی الخرار نامیده می‌شود و مقبره حضرت لوط (ع) اشاره کرد.
منطقه دره اردن از دریای طبريا در شمال تا بحر المیت امتداد دارد که صهیونیست‌ها قسمت بین بحرالمیت و انتهای آن در کرانه باختری را کنترل می کنند.
بر اساس ارقام به دست آمده از منابع داخلی رژیم صهیونیستی، حدود 10000 نفر از 400000 شهرک‌نشین کرانه باختری اشغالی در داخل دره اردن زندگی می‌کنند. آمارها همچنین نشان می‌دهد که حدود 65000 فلسطینی در آنجا زندگی می کنند.
فشارهای گسترده بر فلسطینیان دره اردن
با وجود آنکه بر اساس قطعنامه‌های شورای امنیت شهرک سازی در کرانه باختری و بیت المقدس شرقی غیرقانونی است اما طی سالیان متمادی صهیونیست‌ها به طور مداوم بر نقض حقوق فلسطینیان در این منطقه و اشغال بخش‌های بیشتری از دره اردن پرداخته‌اند، به صورتی که امروزه 53.4 درصد از مساحت منطقه در اختیار صهیونیست‌ها است که چهار برابر وسعت قبل از سال 1967 را شامل می‌شود.
به گزارش مرکز اطلاع رسانی B'Tselem رژیم صهیونیستی، مقامات صهیونیستی از استفاده فلسطینی ها از حدود 85 درصد مساحت دره جلوگیری می کنند، دسترسی آنها به منابع آبی را محدود کرده‌اند و از ساخت خانه جلوگیری می کنند.
تلاش صهیونیست‌ها برای تصرف کامل منطقه و اخراج فلسطینیان به صورت علنی نیز اعلام شده است. در سپتامبر 2019 بنیامین نتانیاهو نخست وزیر وقت رژیم صهیونیستی صراحتاً از هدف خود برای الحاق دره اردن به سرزمین‌های اشغالی سخن گفت و آن را به عنوان یکی از شعارهای انتخاباتی مطرح کرد.
اسراییل با ابزارهای مختلف کنترل بیشتر سرزمین های منطقه را به دست گرفته است:
این رژیم با اعلام 45.7 درصد از اراضی دره اردن به عنوان منطقه نظامی، حتی اگر این مناطق در نزدیکی جاده های اصلی، نزدیک منازل فلسطینیان و مناطق سنگفرش شده و آسفالت شده در شهرک ها باشد، مجوز قانونی برای تصف این مناطق را فراهم کرده است.
علاوه بر این، اسرائیل مناطقی را در شمال دره اردن به منظور ایجاد دیوار حائل تصرف کرده و 64 میدان مین‌گذاری شده در نزدیکی رود اردن مستقر کرده است.
اسرائيل از اين طرق 77.5 درصد از اراضي اين منطقه را تحت كنترل خود درآورده و از ساخت، ماندن و استفاده فلسطينيان از آن جلوگيري مي كند. طی دو سال گذشته، اداره مدنی رژیم بارها سازه‌های جوامع بادیه‌نشین را در این مناطق تخریب کرده است، حتی اگر برخی از آنها قبل از سال 1967 ساخته شده باشند.
صهیونیست‌ها همچنین در جنایتی آشکار کنترل بیشتر منابع آبی منطقه را در اختیار گرفته و آنها را برای استفاده تقریباً انحصاری از شهرک‌ها اختصاص داده‌اند.
اسرائیل از کاوش های آبی در منطقه سالانه حدود 32 میلیون متر مکعب استخراج می کند که بیشتر آن برای استفاده شهرک ها در نظر گرفته شده است. تخصیص آب برای حدود 10000 شهرک نشین در منطقه بوسیله حفاری های آبی، رود اردن و مجتمع های آب مصنوعی سالانه به حدود 45 میلیون متر مکعب می رسد. این تخصیص به مهاجران اجازه می دهد تا به شدت کشاورزی را در طول 4 فصل سال توسعه دهند. میزان آبی که به شهرک‌ها تخصیص داده می‌شود، از نظر حجمی برابر با یک سوم آب موجود برای حدود 2.5 میلیون ساکن فلسطینی کرانه باختری است.
این اقدامات رژیم منجر به خشک شدن بخشی از چاه های فلسطینی و کاهش میزان آب قابل استحصال از چاه ها و چشمه های دیگر این منطقه شده است. مجموع آبی که فلسطینی ها در سال 2008 از این منطقه برداشت کردند تنها 31 میلیون متر مکعب بود که 44 درصد کمتر از مقداری است که فلسطینیان قبل از توافق اسلو در سال 1995 از این منطقه برداشت می‌کردند. در نتیجه فلسطینی ها مجبورند زمین های کشاورزی خود را رها کنند.
توسعه طلبی ارضی صهیونیست‌ها در مناطقی که سابقاً بخشی از خاک اردن محسوب می‌شده است در سالهای اخیر حساسیت‌های عمومی مردم را در اردن برانگیخته است به صورتی که اردن در ماجرای پایان مهلت اجاره 25 ساله مناطق الباقوره و الغمر در سال 2019، خواستار عدم تمدید این قرارداد و بازگشت آن به حاکمیت اردن شد اما صهیونیست‌ها همانند همیشه در پی حمایت کشورهای غربی با گردن کشی در برابر قوانین و نهادهای بین المللی از پذیرش آن سرباز زد.
در این میان مسئله حائز اهمیت آن است که با افزایش دامنه عملیات‌های مقاومتی در کرانه باختری، اکنون در پی حمله روز یکشنبه، صهیونیست‌ها به شدت از به پا خواستن فلسطینیان منطقه دره اردن به وحشت افتاده اند. عملیات‌هایی که ادامه دار بودن آنها یکی از ستون‌های اصلی اقتصاد رژیم را هدف قرار خواهد داد.
