الوقت- در حالی که رژیم صهیونیستی به عنوان تنها دارنده سلاح‌های هسته‌ای در منطقه غرب آسیا شناخته می‌شود، بر اساس اعلام رسانه‌ها اکنون شواهدی مبنی بر شروع فعالیت‌های جدید مخفیانه برای توسعه توان هسته‌ای از سوی این رژیم به دست آمده است. به نوشته روزنامه گاردین، کار ساخت و ساز در تصاویر ماهواره‌ای جدیدی که پنجشنبه یک گروه از کارشناسان مستقل تحت عنوان "پنل بین‌المللی مواد شکاف‌پذیر" منتشر کرد، کاملا مشهود است. منطقه‌ای که در آن کار می‌شود، چند صد متری جنوب و غرب راکتور گنبدی و محل پردازش مجدد در مرکز تحقیقات هسته‌ای نقب شیمون پرز در نزدیکی شهر کویری دیمونا است.
اعتقاد بر این است که رژیم صهیونیستی اولین سلاح های هسته ای خود را تا سال 1967 تولید کرده است ، و تخمین زده شده است که بین 80 تا 400 سلاح هسته ای داشته باشید. این رژیم علاوه بر اینکه تاکنون از دادن اطلاعات فعالیت‌ها و اجازه بازدید از تأسیسات هسته‌ای‌اش به سازمان‌های بین‌المللی سر باز زده است، با پشتوانه سلاح هسته‌ای و بدون نگرانی از فشارهای بین‌المللی به دلیل حمایت‌های آمریکا و غرب، به تهدیدآفرینی علیه تمامیت ارضی دیگر کشورهای منطقه و تلاش برای برهم زدن ثبات منطقه می‌پردازد.
تاریخ هسته‌ای شدن رژیم صهیونیستی
اسرائیل تحقیقای برای دستیابی به سلاح هسته‌ای را از همان روزهای ابتدایی تأسیس این رژیم آغاز کرد. در سال 1949 واحد ویژه ای از سپاه علمی ارتش اسرائیل ، یک بررسی زمین شناسی دو ساله از صحرای نقب را آغاز کرد که هدف آن کشف ذخایر اورانیوم بود.
این برنامه با ایجاد کمیسیون انرژی اتمی اسرائیل (IAEC) در سال 1952 گام دیگری به جلو برداشت. رئیس آن ارنست دیوید برمن ، مدتها از بمب اسرائیلی به عنوان بهترین راه برای اطمینان از "اینکه دیگر هرگز به عنوان بره قربانی نخواهیم شد" حمایت می کرد.
برای طراحی و ساخت راکتور ، صهیونیست‌ها به دنبال کمک فرانسه بودند. همکاری هسته ای بین دو طرف از اوایل دهه 1950 با ساخت راکتور آب سنگین 40 مگاواتی فرانسه و یک کارخانه فرآوری شیمیایی در مارکول آغاز شد.
در پاییز سال 1956 ، فرانسه موافقت کرد تا یک راکتور تحقیقاتی 18 مگاواتی در اختیار اسرائیل قرار دهد. با این حال ، شروع بحران سوئز چند هفته بعد شرایط را به طرز چشمگیری تغییر داد. پس از بسته شدن کانال سوئز در ماه ژوئیه توسط مصر ، فرانسه و انگلیس رژیم صهیونیستی را ترغیب به آغاز جنگ با مصر جنگ کردند تا به بهانه ارسال نیروهای حافظ صلح، برای اشغال و بازگشایی کانال نیروی نظامی ارسال کنند. در پی بحران سوئز کمک دول اروپایی برای هسته‌ای شدن رژیم صهیونیستی بیشتر شد.
در 3 اکتبر 1957 ، فرانسه و اسرائیل یک توافق نامه اصلاح شده برای ساخت راکتور 24 مگاواتی را امضا کردند. این مجموعه به صورت مخفیانه و در خارج از رژیم بازرسی آژانس بین المللی انرژی اتمی ، توسط تکنسین های فرانسوی و اسرائیلی در دیمونا ، در صحرای نقب ساخته شد.
برای سری ماندن پروژه، به مقامات گمرک فرانسه گفته شد که بزرگترین اجزای راکتور مانند مخزن راکتور ، بخشی از کارخانه نمک زدایی است که به آمریکای لاتین منتقل می شود.
دیمونا تا دو سال بعد به عنوان سایت هسته ای هنوز ناشناخته ماند. صهیونیست‌ها از این مجموعه به عنوان کارخانه نساجی یا مرکز تحقیقات کشاورزی و متالورژی نام می‌بردند، تا اینکه دیوید بن گوریون در دسامبر 1960 اظهار داشت که مجموعه دیمونا یک مرکز تحقیقات هسته ای است که برای "اهداف صلح آمیز" ساخته شده است.
در اوایل دسامبر 1960 ، سیا گزارشی را منتشر کرد که در آن به تلاش رژیم صهیونیستی برای دستیابی به سلاح هسته‌ای می‌پرداخت. صهیونیست‌ها پذیرفتند که تنها به بازرسان آمریکایی اجازه بازدید از تأسیسات هسته‌ای و فعالیت‌های مخفیانه خود را بدهند.
بازرسان ایالات متحده در طول دهه 1960 هفت بار از دیمونا بازدید کردند ، اما بیشتر آنها به دلیل کنترل شدید اسرائیل بر زمان و برنامه بازدیدها نتوانستند تصویر دقیقی از فعالیت های انجام شده در آنجا بدست آورند. اسرائیلی ها تا آنجا پیش رفتند که پنل های اتاق کنترل تقلبی نصب کرده و روی آسانسورها و راهروهایی که به مناطق خاصی از تاسیسات دسترسی داشتند دیوارکشی کردند.
اگرچه ماهیت غیرصلح آمیز برنامه اتمی اسرائیل برای مقامات اطلاعاتی و سیاسی آمریکایی محرز بود اما دولت آمریکا برای جلوگیری از آن هیچ فعالیتی نکرد.
تولید سلاح هسته‌ای در جنگ با اعراب
در اوایل سال 1968 ، سیا با انتشار گزارشی نتیجه گرفت كه رژیم صهیونیستی با موفقیت تولید سلاح هسته ای را آغاز كرده است. این برآورد براساس گفتگوی غیررسمی بین کارل داکت ، رئیس دفتر علوم و فناوری سیا و ادوارد تلر ، پدر بمب هیدروژنی بود. تلر معتقد بود که اسرائیل توانایی ساخت بمب را دارد و سیا برای ارزیابی نهایی منتظر آزمایش اسرائیل نیست زیرا این آزمایش ممکن است هرگز انجام نشود.
اندازه و ترکیب واقعی ذخایر سلاح‌های هسته ای رژیم صهیونیستی نامشخص است و موضوع بسیاری از برآوردها و گزارش ها - اغلب متناقض - است. گزارش شده است که اسرائیل در سال 1967 دارای دو بمب بود و نخست وزیر اشکل در طول جنگ شش روزه دستور داده بود که این دو بمب ساخته شوند. همچنین گزارش شده است که اسرائیلی ها از ترس شکست در جنگ یوم کیپور در اکتبر 1973 ، 13 بمب اتمی بیست کیلو تن را مونتاژ کردند. اقداماتی که نشان می‌دهد توان هسته ای رژیم صهیونیستی ماهیت دفاعی نداشته و این رژیم برای استفاده از این سلاح در جنگ‌ها کاملاً آمادگی دارد.
رسوایی بزرگ پس از افشاگری تکنسین هسته‌ای فراری
اسرائیل تا اواسط دهه 1990 مواد شکاف‌پذیر کافی برای ساخت 100 تا 200 کلاهک تولید کرده بود. در سال 1986 عکسهایی از کلاهکهای هسته ای اسرائیل در یک کارخانه تولید بمب زیرزمینی در راکتور هسته ای دیمونا در مجله ساندی تایمز انگلیس منتشر شد. این افشاگری که سروصدای زیادی به پا کرد توسط مردخای وانونو ، تکنسین هسته‌ای اسرائیلی اخراج شده منتشر گردید. وی همچنین از ساخت مخفیانه تاسیسات فوق العاده سری جدیدی پرده برداری کرد که این اطلاعات برخی از کارشناسان را به این نتیجه رساند که اسرائیل در آن زمان از 100 تا 200 سلاح هسته‌ای انبار کرده است.
در اواخر دهه 1990 حتی برخی تخمین های منتشر شده از امکان وجود 400 سلاح هسته ای در سرزمین‌های اشغالی خبر می‌دادند.
وانونو اندکی بعد توسط عوامل موساد در ایتالیا ربوده شد و روی یک کشتی باری به اراضی اشغالی منتقل گردید. دادگاه وی را به اتهام خیانت و جاسوسی محاکمه و به هجده سال زندان محکوم کرد. در بهار 2004 ، وانونو از زندان آزاد شد اما همچنان تحت محدودیت های شدید مانند رد گذرنامه ، محدودیت های آزادی تردد، عدم امکان ارتباط با مطبوعات قرار گرفت.
در سال 2004 وانونو در افشاگری دیگری اظهار داشت كه ترور جان اف كندی از سوی صهیونیست‌ها به دلیل فشار رئیس جمهور آمریکا بر بن گوریون برای شفاف سازی فعالیت‌های راكتور هسته ای دیمونا بوده است". این ادعا در سال 2009 نیز از سوی معمر قذافی دیکتاتور سابق لیبی در طول سفر او به سازمان ملل متحد برای سخنرانی در مجمع عمومی تکرار شد.
تهدیدات هسته‌ای تل‌آویو در سایه سکوت غرب
رژیم صهونیستی که تاکنون از امضا ان پی تی و سایر رژیم‌های حقوقی منع گسترش و کاربرد سلاح‌های هسته‌ای امتناع کرده است با اطمینان خاطر از حمایت دولت‌های غربی، توسعه فعالیت‌های غیرصلح آمیز و تهدیدآفرین هسته‌ای را به پیش می‌برد. این در حالی است که سلاح‌های هسته‌ای رژیم صهیونیستی با موضوع موازنه‌سازی نظامی انطباق نداشته و این رژیم تنها دارنده سلاح هسته‌ای در منطقه می‌باشد. مقامات این رژیم بارها ایران را به حمله اتمی تهدید کرده‌اند که برای مثال در یک مورد در شهریور 1397 بنیامین نتانیاهو نخست وزیر این رژیم در بازدید از تأسیسات اتمی دیمونا با تهدید ایران گفته بود: «هر کشوری که ما را به نابودی تهدید کند، خودش را در معرض خطر مشابهی قرار می‌دهد.»
اکنون افشای برنامه مخفیانه توسعه برنامه غیرصلح آمیز هسته‌ای رژیم صهیونیستی و سکوت دولت‌های غربی در قبال این موضوع در حالی که این کشورها برای مسدودکردن راه پیشرفت علمی ایران در زمینه برنامه صلح آمیز هسته‌ای تحت نظارت آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، حتی به تعهدات خود در توافق هسته‌ای با ایران نیز پایبند نبوده‌اند، به خوبی رویکرد ریاکارانه دول غربی را برای جهانیان نمایان می‌کند.
