به گزارش الوقت، «مارک اسپر»، وزیر دفاع آمریکا در یک تمرین نظامی به ارزیابی آمادگی خود برای پاسخدهی به حمله هسته‌ای روسیه در اروپا پرداخته است.
یک مقام ارشد وزارت دفاع آمریکا گفته است: «ما یک تمرین کوچک انجام دادیم. سناریوی موجود، اتفاقی در اروپا را شامل می‌شد و ما در حال انجام جنگ با روسیه بودیم که مسکو تصمیم گرفت از یک سلاح هسته‌ای ضعیف علیه سایتی در ناتو استفاده کند. بعد ما وارد رایزنی‌های متعارف با وزیر دفاع و بعد رئیس‌جمهور شدیم تا بتوانیم درباره نحوه پاسخدهی تصمیم بگیریم..»
ساعاتی قبل‌تر امروز جمعه یک مقام وزارت دفاع آمریکا در جمع خبرنگاران گفت که آمریکا برنامه‌ای برای مستقر کردن موشک‌های هسته‌ای در اروپا جهت مقابله با روسیه ندارد.
این مقام آمریکایی گفت: «ما هیچ قصدی برای مستقر کردن چنین سامانه‌ای در اروپا نداریم. پاسخ ما به تخلفات روسیه، پاسخ متعارف خواهد بود.»
وی اضافه کرد: «ما با موشک‌های کروز متعارف و موشک‌های بالستیک متعارف که برد آنها به معاهده منع موشک‌های هسته‌ای میان‌برد محدود شده پاسخ خواهیم داد.»
طبق گزارش «بولتن علوم اتمی» که چند ماه پیش منتشر شد، وزارت دفاع آمریکا چیزی حدود ۶۱۸۵ کلاهک هسته‌ای در زرادخانه‌های خود دارد که ۲۳۸۵ کلاهک قرار است امحاء شود و ۲۰۵۰ کلاهک نیز در انبارها نگهداری می‌شود. این میزان طی یک سال گذشته بدون تغییر مانده است.
در این گزارش آمده است تعداد بمب‌های اتمی تاکتیکی در پایگاه‌های عملیاتی «پنتاگون» در کشورهای اروپایی ۱۵۰ عدد است که در یک سال گذشته تغییری نداشته است. این بمب‌های اتمی که از نسخه‌های ۳ و ۴ بمب‌های تاکتیکی هستند، در ۶ پایگاه واقع در ۵ کشور اروپایی مستقر شده‌اند.
مقام ارشد آمریکایی امروز جمعه همچنین مدعی شده چین قصد دارد اندازه زرادخانه هسته‌ای خودش را تا پایان دهه جاری به دو برابر میزان فعلی افزایش دهد.
وی گفت: «چین در مرحله توسعه اندازه زرادخانه هسته‌ای خودش است. آنها قصد دارند اندازه زرادخانه هسته‌ای خودشان را تا پایان این دهه به دو برابر افزایش دهند.»
به اعتقاد کارشناسان، احتمالا آمریکا در نظر دارد که بار دیگر روسیه را به سمت یک رقابت تسلیحاتی سوق دهد تا روسیه بخش عمده‌ای از درآمدش را صرف هزینه‌های تسلیحاتی کند.
پیش‌بینی می‌شد باقدرت گرفتن جمهوری‌خواهان به‌ویژه شخص دونالد ترامپ، رقابت تسلیحاتی بین روسیه و آمریکا بالا بگیرد. چراکه آمریکایی‌ها مدت‌ها بود که روسیه را متهم می‌کردند که از پیمان عدم تجاوز که بین ریگان و گورباچف امضا شده بود، تعدی کرده است. به‌ویژه واشنگتن احساس می‌کرد که چون این پیمان بین شوروی سابق و آمریکا امضاشده بود فقط مسائل موشکی و هسته‌ای دو کشور را در بر می‌گرفت. در شرایطی که بعدازآن زمان چین به‌عنوان یک قدرت جهانی با آزمایش موشک‌های قاره‌پیما مطرح‌شده که ازنظر آمریکا باید کنترل شود.
درواقع آمریکا معتقد است محدودیتی که با امضای آن پیمان بین گورباچف و ریگان به وجود آمده تنها بین روسیه و آمریکا است بدون آنکه چین که درحال‌توسعه قدرت نظامی‌اش است در نظر گرفته شود. لذا آمریکایی‌ها به دنبال بهانه بودند که این پیمان را برهم زنند و اگر هم قرار باشد پیمانی امضا شود باید پیمانی باشد که چین نیز در آن دخالت داشته باشد. لذا فعلاً فقط در حد حرف امضای یک پیمان جدید مطرح شده و باید ببینیم که در آینده چه تحولاتی رخ خواهد داد.
از سوی دیگر مدتی است که شرایط بین آمریکا و روسیه نامناسب شده و این شرایط، شرایطی نیست که روسیه به دوران یلتسین و توانمندسازی کشور در حوزه قدرت اقتصادی و صنعتی بازگردد. به‌ویژه بعد از مسائل مربوط به اوکراین و گرجستان و تحریم‌هایی که علیه روسیه اعمال شد این مسئله قابل مشاهده بود. در مقطع فعلی به نظر می‌رسد که شاهد نوعی از جنگ سرد بین آمریکا و روسیه هستیم البته نه مانند جنگ سردی که قبل از فروپاشی شوروی اتفاق افتاد.
واقعیت این است که آمریکایی‌ها نمی‌خواهند روس‌ها با توجه به دوستی و هم‌پیمانی‌شان با چین از نظر اقتصادی قوی شوند.
شاید هم آمریکا در نظر دارد که بار دیگر روسیه را به سمت یک رقابت تسلیحاتی سوق دهد تا روسیه بخش عمده‌ای از درآمدش را صرف هزینه‌های تسلیحاتی کند. وقتی هم که روسیه درآمدش را در این حوزه صرف کند دیگر نمی‌تواند مانند چین به‌عنوان یک قدرت اقتصادی قد علم کند.
کلاً تصور نمی‌شود روند سیاست‌های بین روسیه و آمریکا، روند مطلوبی باشد و این احتمال می‌رود که بعد از انتخابات یک سال و نیم آینده در آمریکا چه ترامپ در کاخ سفید حضور داشته باشد چه نداشته باشد وضعیت روابط بهتر از وضعیت فعلی نشود.
در حال حاضر ترامپ تا حدودی به دلیل روابط خاصی که با کرملین بر سر مسئله انتخابات دارد، یک سری ملاحظات را در نظر می‌گیرد. هرچند که دمکرات‌ها و جمهوری‌خواهان در کنگره و سنا این ملاحظات را ندارند و در رابطه با روسیه به کاخ سفید فشارهایی وارد می‌آورند.
اما بعد از انتخابات اگر ترامپ بار دیگر انتخاب شود دیگر ملاحظات فعلی را در قبال روسیه نخواهد داشت و احتمالا روس‌ها را بیش از گذشته تحت‌فشار قرار خواهد داد.
به‌این‌ترتیب به نظر می‌رسد که ترامپ برای لغو توافق تسلیحاتی با روسیه تحت‌فشار بوده است؛ چراکه وی مایل نیست تا قبل از انتخابات ریاست جمهوری در آمریکا خیلی روسیه را تحریک کند. چون می‌داند که روس‌ها اسناد و مدارکی در اختیاردارند که اگر قبل از انتخابات رو کنند چون علیه ترامپ است، شاهد اثرگذاری آن بر نتیجه انتخابات 2020 به ضرر دونالد ترامپ خواهیم بود.
