الوقت- پس از کناره‌گیری «آنگرت کرمپ کارن‌بائر»، جانشین تعیین شده برای آنگلا مرکل صدراعظم آلمان، بحران سیاسی حزب حاکم دموکرات مسیحی را فرا گرفته است. آنجلا مرکل دوباره تلاش میکند، این بحران را مدیریت کند اما از این زمان به بعد تردید ها نسبت به موفقیتهای حزب حاکم آلمان افزایش یافته است.
ریشه های بحران
آنگلا مرکل از سال ۲۰۰۵ تا کنون صدر اعظم آلمان بوده است. او از 20 سال پیش ریاست حزب دموکرات مسیحی ( CDU) آلمان را به عهده داشته است. موفقیت آنجلا مرکل تا حد زیادی مرهون توانایی او در ائتلاف بین حزب «اتحادیه دموکرات مسیحی آلمان» و احزاب سوسیال دموکرات آلمان(SPD) واتحادیه سوسیال مسیحی بایرن(CSU) بود. با رشد پوپولیسم و قدرت گیری احزاب ناسیونال در اروپا، موقعیت این ائتلاف نیز دچار چالش شد.
در انتخابات پارلمان اروپا، با وجود عدم موفقت احزاب ناسیونالیست آلمان، آرای حزب دموکراتیک آلمان به زیر ۱۶ درصد رسید. برخی از اعضای راستگرای حزب دموکرات مسیحی نیز به بزرگترین رقیب خود یعنی آلترناتیو برای آلمان (AfD) پیوسته اند. این بحرانها از آنجا تشدید شد که سال گذشته ائتلاف متشکل از حزب آنجلا مرکل ( CDU)و سوسیال دموکرات (SPD) در انتخابات ایالت هسه در غرب آلمان شکست خوردند.
این ائتلاف در این ایالت ده درصد از آراشان را از دست دادند، به شکلی که از سال 1946 تا کنون چنین نتیجه ای در این ایالت بی سابقه بوده است. پس از این انتخابات «آنجلا مرکل» اعلام کرد که در انتخابات سال 2021 شرکت نمیکند. بنابراین از بین سه گزینه جانشینی او خانم « آنگرت کرمپ کارن بائر» در انتخاباتی که آبان گذشته انجام شد توانست با 517 رای از 999 رای، بر رقیب اصلی خود و رقیب سنتی مرکل یعنی آقای « فریدرش مرتز»پیروز شد.
پس از این انتخابات، تا حدودی امیدها برای جناح راست میانه آلمان تقویت شد. خانم« کارن باوئر » قبلا دبیر کل این حزب بود و سوابقی در مجلس فدرال آلمان نیز دارد به عنوان فردی عملگرا برای این حزب محسوب میشود ، از او به عنوان "مرکل کوچک" نیز یاد می شود. از سوی دیگر روز سی ام نوامبر 2019 که «زاسکیا اسکن» و« نوربرت والتر بوریانس» به عنوان رهبری حزب سوسیال دموکرات آلمان (اس پی دی) انتخاب شدند با ائتلاف این حزب مخالفت میکنند.
جناح مخالف ائتلاف حکومتی در میان سوسیال دموکرات‌‌ها معتقدند که باید با احزاب ائتلافی دموکرات مسیحی (سی دی یو) و سوسیال مسیحی (سی اس یو) وارد مذاکره شوند و شرط‌های جدیدی برای ادامه ائتلاف ارائه کنند. از جمله این شرط‌ها سرمایه‌گذاری‌های میلیاردی در بخش اقلیم و زیرساخت ها است و علاوه بر این، آنها خواستار افزایش حداقل دستمزدها به ۱۲ یورو در ساعت اند. این زمینه های سیاسی و حزبی ای که چالش دراحزاب ائتلافی را ایجاد نموده بودند، منتظر یک جرقه کوچک بود تا گسل ها و نگرانی ها نسبت به آینده ائتلاف و تقسیمات قدرت در بدنه دولت را نشان دهد. این جرقه در ایالت« تورینگن » رخ داد.
فراکسیون های دو حزب دموکرات مسیحی و لیبرال برای حذف «بودو روملو» رئیس چپگرای دولت ائتلافی ایالت تورینگن ، نامزد حزب لیبرال «توماس کمریش» را از طریق یک ائتلاف غیر رسمی با حزب آلترناتیو برای آلمان (AfD) به موفقیت رساندند. این در حالی است که همه احزاب دموکراتیک آلمان قبلا متعهد شده بودند هرگز با حزب آلترناتیو برای آلمان ائتلاف نکنند. زیرا ائتلاف با این حزب را به معنی زیرپا گذاشتن اصول لیبرالیسم و دموکراسی قلمداد میکردند.
پس لرزه های زلزله سیاسی
بحران پیش آمده آزمونی برای سنجش توانایی « کارن‌بائر » برای ریاست حزب CDU و صدر اعظمی آینده بود. او پس از انتخاب شدن به ریاست حزب، بحثها و انتقاداتی را نیز تحمل کرده بود به گونه ای که در روزهای پایانی سال 2019 خطاب به هم حزبی های خود گفته بود یا از او پشتیبانی کنند یا او را از این مقامی که در انتظار اوست، برکنار کنند. پس از بحران ایالت تورینگتن، اولین واکنش کارن باوئر اعلام استعفا در آینده نزدیک بود.
روز دوشنبه یک سخنگوی حزب دموکرات مسیحی آلمان اعلام کرد که کارن بائر در دفتر ریاست این حزب خبر استعفای خود را اعلام کرده است. کارن بائر اعلام کرده تا تابستان امسال پروسه انتخاب نامزدی این حزب برای صدراعظمی را برنامه‌ریزی و حزبش را برای این منظور آماده خواهد کرد. این مساله طمع «فریدریش مرتس» رقیب سنتی مرکل را برانگیخته است. او هفته گذشته از وظیفه خود در بزرگترین شرکت سرمایه‌گذاری موسوم به «بلک راک آلمان» استعفا داد تا خود را برای مقام جانشینی « کارن‌بائر » و صدراعظمی آینده آماده کند. برخی از موافقین «فریدریش مرتس» معتقدند ریاست او، اعضای راست گراییی که به حزب رقیب آلترناتیو برای آلمان پیوسته اند باز خواهند گشت. اما با ریاست مرتس آنچه که مرکل طی سالها رشته بود پنبه می شود زیرا استراتژی حزبی مرتس کاملا با مرکل و کارن بائر تفاوت دارد.
مرکل در واکنش اولیه به درخواست استعفای بائر ضمن تشکر از او ، از وی خواست در مقام وزیر دفاع باقی بماند اما مرکل به سرعت در پی مدیریت بحران پیش آمده است.
او کریستیان هیرته وزیر مشاور دولت در امور پارلمانی و ایالت های شرقی را اخراج کرد . همچنین« توماس کمریش » نیز پس از رسوایی پیش آمده از مقام نخست وزیری ایالت شرقی تورینگن استعفا داد. کناره گیری وزیر مشاور دولت فدرال و نخست وزیر ایالت تورنیگن، برای جبران خطای سیاسی ، تا حدودی اوضاع را آرام کرد اما هنوز رهبران احزاب دموکرات مسیحی و سوسیال دموکرات را قانع نکرده است. «نوربرت والتر بوریانس»، رئیس حزب سوسیال دموکرات گفت:« کارن بائر باید در کمیسیون ائتلاف اعلام کند که چه نقشی را در وقایع تورینگن ایفا کرده است.»
حزب سوسیال دموکرات این اتهام را به حزب دموکرات مسیحی وارد می کند که آگاهانه در دام حزب راست افراطی آلمان افتاده است. دبیر کل حزب سوسیال دموکرات آلمان معتقد است "کارن بائر" هرج و مرج ایجاد شده را بزرگتر کرده است. "ساسکیا اسکن"، از روسای دیگر حزب سوسیال دموکرات نیز اعلام کرده که در سایه این جریانات مناسبات بر مبنای اعتماد در ائتلاف بزرگ آسیب دیده است. در این میان کارن بائر، از حزب سوسیال دموکرات و سبزها در تورینگن درخواست کرده که نامزدی را برای مسئولیت نخست وزیری این ایالت ارائه دهند. اما چپ ها و جنش سبز این درخواست او را با انتقاد جواب دادند. رئیس فراکسیون سبزها معتقد است خانم کارن بائر در موضعی نیست که پیشنهادات و یا درخواستی را ارائه دهد.
با این حال تنها راه نجات بحران سیاسی به توانایی ها و کاریزمای مرکل وابسته است. او که از پیشینه قوی در حل اختلافات حزبی و ائتلافی برخوردار است و از سوی دیگر محبوبیت زیادی در جامعه آلمان و هم حزبی های خود دارد پس از تشکیل جلسه اضطراری ، شخصا به دنبال حل بحران سیاسی است. رهبر پارلمانی فراکسیون حزب سوسیال دموکرات آلمان نیز اعلام کرده که حالا این وظیفه آنگلا مرکل است که نظم را به حزب دموکرات مسیحی برگرداند. به گفته وی خانم کارن بائر توانایی این کار را ندارد. با این حال آینده حزب دموکرات مسیحی (CDU)وجانشینی بائر با چالشی جدی همراه شده است زیرا از یک طرف راستگرایان در آلمان برای اولین بار به مجلس راه یافته اند و از طرف دیگر نیروی قدرتمند نو ظهور سبزها که یکی از گزینه های جدید و قوی برای ایجاد توازن علیه راست گرایان آلمان است،آنچنان روی خوشی به بائر نشان نداده اند.
نگرانی احزاب ائتلافی از جایی تشدید میشود که اتحاد آنها حول بائر مبتنی بر اطمینان از تقسیم منصفانه پستهای سیاسی و وزارت خانه ها در زمان صدراعظمی احتمالی اوست، بنابراین حتی اگر مرکل اوضاع را کاملا آرام کند، اما این بائر است که باید این تضمین و اطمینان را ایجاد کند که پستهای سیاسی را به صورت منصفانه‌ای تقسیم خواهد کرد یکی از مهمترین ملاکها دست نداشتن مستقیم او در بحران ایالت تورینگتن است.
