به گزارش الوقت به نقل از فارس، بیروت پایتخت لبنان شامگاه چهارشنبه هفدهم بهمن (ششم فوریه) میزبان مراسم بزرگداشت چهلمین سالروز پیروزی انقلاب اسلامی در ایران تحت عنوان «چهل بهار» بود.
این مراسم به همت حزب‌الله و با حضور نماینده رئیس جمهور لبنان و شماری از سیاستمداران و سفرا برگزار شد و «سید حسن نصرالله» از طریق ویدئوکنفرانس در آن سخنرانی کرد و قبل از آن سرود ملی لبنان، سرود حزب‌الله و چند سرود بر وزن و آهنگ سرودهای انقلاب ایرانی از جمله «خمینی ای امام» نواخته شد و سفیر ایران و دبیر کل جنبش جهاد اسلامی سخنرانی کردند.
دبیر کل حزب‌الله سخنان خود را در سه حوزه بیان کرد و با ذکر اینکه در این مناسبت می‌تواند با تفصیل بیشتری درباره جمهوری اسلامی صحبت کند، ایران را تأثیرگذارترین کشور منطقه توصیف و فهرستی از دستاوردهای انقلاب اسلامی را بیان و آن را با دوره حکومت شاهنشاهی مقایسه کرد.
دبیر کل حزب‌الله لبنان بعد از شمارش دستاوردها، خطاب به کشورهای عربی گفت، ایران به دلیل استقلال خود مورد دشمنی و تحریم آمریکا قرار گرفته و در وهله دوم به دلیل حمایتش از مسئله فلسطین و ایستادگی در کنار ملت‌های منطقه.
نصرالله از کشورهای عربی خواست دست از دشمنی با ایران بردارند و بدانند که ایران چیزی از مردم و کشورهای عربی و اسلامی نمی‌خواهد جز اتحاد اسلامی.
دبیر کل حزب الله خطاب به کسانی که کشمکش‌های منطقه را جنگ اسرائیلی ایرانی قلمداد می‌کنند یا کسانی که آن را سعودی ایرانی توصیف می‌کنند توجه داد که در حقیقت جنگ آمریکا با ایران است و علت این جنگ نیز استقلال (سیاسی) ایران است و عربستان کسی نیست که بتواند با ایران وارد جنگ شود و عربستان سعودی صرفا آلت دست آمریکاست.
او گفت، کسانی که از جنگ با ایران سخن میگویند بگویند که آیا آمریکا حاضر است علیه ایران وارد جنگ شود؟ آیا کشورهای عربی می‌خواهند وارد جنگ شوند؟ مثلا عربستان می‌خواهد این کار را بکند؟ ایا صدام با پول کشورهای عربی و حمایت دنیا و آمریکا وارد جنگ علیه ایران نشد؟. نصرالله ایران را قدرتمندترین کشور اما کشور دوست و برادر خواهند و به کشورهای عربی توصیه کرد که به سوی ایران بازگردند چرا که ایران از ابتدا دست دوستی دراز کرده بود.
دستاوردهای گوناگون در سایه حکومت ولایت فقیه
نصرالله گفت: من فهرستی آماده کرده‌ام که طولانی‌ست. سرنگونی رژیم شاه که سرسخت‌ترین دیکتاتوری در خاورمیانه بود اگر نگویم بدترین در جهان اولین دستاورد است. اخراج آمریکا و دزدان و مفسدان و شرکت‌های آنان از ایران. اخراج اسرائیل از ایران و قطع روابط با رژیم صهیونیستی و تبدیل کردن سفارت آن به سفارت فلسطین. دستیابی به استقلال واقعی. همانطور که شعار استقلال آزادی، جمهوری اسلامی داده می‌شد و این تحقق یافت و بعد از چهل سال هنوز حفظ شده و این یکی از بزرگ‌ترین دستاوردهاست که با همه فشارهای جامعه بین‌المللی و آمریکا و صندوق بین‌المللی پول و دیگر نهادهای بین‌الملی حفظ شده است. ایران موفق شده که استقلال راهبردی و سیاسی خود را حفظ کرده و کسی نمی‌تواند سیاست و راهبرد خود را بر ایران تحمیل کند. به دست آوردن استقلال دستاوردی است و نگه داشتن آن در طول چهل سال دستاورد بزرگ‌تری است. ایران از معدود کشورهای دنیاست که استقلال خود را حفظ کرده است اگر نگوییم تنها کشور بلکه یکی از دو سه یا چهار پنج کشور دنیاست.
حفظ هر آنچه در ایران بود، یکی دیگر از دستاوردهاست. نه چاه نفت نه تاسیسات نفتی ویران شد. نه کلیسایی خراب شد نه نهادی دولتی تاراج شد و نه وارد درگیری داخلی شد بلکه همه امکانات خود را به عنوان ملک و دارایی مردم حفظ کرد و از تهدید تاراج حفظش کرد.
به دست آوردن استقلال دستاوردی است و نگه داشتن آن در طول چهل سال دستاوردی بزرگ‌تر
حفظ وحدت ملی از زمان انقلاب نیز دستاورد دیگر است. بر خلاف تلاش‌های آمریکا، انگلیس و دیگران برای تحریک قومیت‌ها مثل کردها در کردستان یا عرب‌ها در خوزستان یا دیگر قومیت ها مثل آذری‌ها، مقامات توانستند این وحدت را حفظ کنند.
ایستادگی در مقابل همه توطئه‌هایی داخلی که علیه ایران شکل گرفت یا مثل انتقام‌هایی که تلاش میکردند در داخل انجام شود و خیلی از سران را ترور کردند. اما انقلاب ایستاد و از همه این مصائب گذشت و از روز اول ساخت نظام جدید بر اساس حاکمیت دینی مردم که امام وعده داده بود، آغاز کرد. شما ببینید به جای دموکراسی امام مفهوم بومی خود را داشت. حاکمیت مردمی. حاکمیت دینی یا اسلامی مردم.
شعار جمهوری اسلامی از ابتدا روشن بود که مردم سر می‌دادند. با این حال همه‌پرسی برگزار شد و اکثریت قریب‌به‌اتفاق مردم به جمهوری اسلامی رأی دادند. سپس مجلس خبرگان انتخاب شد و سپس برای قانون اساسی تدوین و برای آن همه‌پرسی برگزار شد و مردم رأی داد. امام نیامد بگوید که الان شرایط سخت و است و این مسائل باشد برای بعد. خیر. از ابتدا به رأی مردم گذاشته شد. سپس انتخابات ریاست جمهوری، نمایندگان مجلس و غیره برگزار شد. انتخابات در ایران حتی در زمانیکه استان‌های ایران را صدام بمباران میکرد و موشک‌هایش به تهران می‌رسد، یک روز هم تعطیل نشد و حتی یک تمدید دوره ریاست هم انجام نشد - هرچند که ما اینجا در لبنان به تمدید متهم هستیم- . با همه اینها از روز اول جنگ بر ایران تحمیل شد اما ایران ایستادگی کرد. جنگی شبه‌جهانی بر ایران به رهبری آمریکا و شوروی تحمیل شد و همه از صدام حمایت میکردند. کشورهای عربی جز سوریه از صدام حمایت میکردند. همه گونه سلاحی به صدام دادند حتی سلاح شیمیایی و در مقابل ایران را از همه چیز حتی سیم خاردار محروم کردند اما ایران ایستاد.
آغاز عملیات بازسازی که تا امروز ادامه یافته است. تثبیت بنیه نظام و نقش منطه ای. در همه این شرایط و تحت همه فشارها ایران از مسئولیت‌های خود در منطقه مثل مسئله فلسطین یا سوریه و لبنان یا مسئولیتش در قبال همه کشورها مثل افغانستان که همسایه‌اش است، کوتاهی نکرده است.
ایران در طول چهل سال -البته می‌دانید که خیلی چهره ایران را در تبلیغات و رسانه تخریب کرده‌اند. یکی از مسئولان می‌گفت زمانیکه به ایران سفر کردم خیلی غافلگیر شدم از نظم و نظافت و سازندگی و... . بگذارید از ولایت فقیه بگویم. در هفته‌های گذشته با یکی از دوستان داشتیم ایران فعلی را با زمان شاه مقایسه می‌کردیم. در صنعت، علم، ورزش، کشاورزی و حوزه نظامی و حوزه‌های دیگر. دیدیم در زمان چهل ساله که زیر نظر ولایت فقیه بوده و ده سال آن را امام بوده و باقی آن را امام خامنه‌ای رهبری استثنایی بوده که خدا بقیه جان مرا بگیرد و به ایشان بدهد و این را به صورت دعایی نمی‌گویم بلکه صراحتا می‌گویم که خدا بقیه عمر مرا بگیر و بر عمر این رهبر استثنایی بیفزا. شما ببینید در مدت رهبری ولایت فقیه و در محاصره و تحریم‌های فراگیر از سال 1979 و در سایه ترور دانشمندان و دیگر سران، ایران همچنان ایستاده است. در نظر داشته باشید که این انقلاب وارث نظام شاه بود که ایران را خراب کرده بود. امام می‌گفت این رژیم شهرها را خراب کرده و گورستان‌ها را آباد کرده است. در زمان شاه جمعیت ایران حدود سی میلیون بود و الان هشتاد میلون.
تولید علم. ما داریم علم را وارد می‌کنیم اما ایران جز تولید‌کنندگان است. ایران در زمان شاه در حوزه تولید علم هیچ جایگاهی نداشت اما در زمان ولایت فقیه، در منطقه در تولید علم اول و در دنیا هفتم است و از نظری شانزدهم است. ایران در بسیاری از امور در منطقه اول است.
از نظر دانشگاه‌ها، در زمان انقلاب، 230 دانشگاه بود و الان بیش از سه هزار دانشگاه و مرکز علمی. در زمان شاه اسمی از دانشمندان یا اندیشمند ایرانی نبود در هیچ حوزه‌ای. اما در ایران کنونی بیش از دویست اندیشمند بین‌المللی ایرانی مقالات منتشر می‌کنند. استادهای دانشگاه آن زمان 5 هزار بود و اکنون هشتاد هزار و اندی است. تعداد دانشجویان صد و پنج هزار بود و اکنون بیش از چهار میلیون است. یعنی بیست و پنج برابر. یعنی در این چهل سال دانشگاه ساخته‌اند، دانشجو و استاد تربیت کرده‌اند و...
بیسوادی اکنون صددرصد ریشه‌کن شده. و در فرهنگ و حوزه کتاب 1500 عنوان کتاب منتشر شده بود. اما در سال گذشته فقط در یک سال 107 هزار عنوان منتشر شد (یعنی در حوزه های مختلف).
زنان نویسنده قبل از انقلاب کمتر از 50 بود و امروز هشت هزار نفر زن نویسنده و مولف ثبت شده است.
تخصص‌های پزشکی مجموعا که شامل همه حوزه‌ها، در زمان شاه 5900 متخصص بود اما امروز دویست هزار متخصص وجود دارد. در حوزه سلول‌های بنیادی که کشورهای معدودی در آن پیشرفته هستند، ایران هشتمین کشور دنیا است و در حوزه ژن‌ها بعد از آمریکا دوم است. اینها در زمان حکومت ولایت فقیه است.
در پیوند کلیه در زمان شاه،کلا پنجاه مورد انجام شد اما در طول چهل سال گذشته 50 هزار پیوند انجام شده و طبق آمار علمی، کمترین مدت انتظار در جهان برای پیوند کلیه، ایران است. این حکومت ولایت فقیه است.
صنعت داروسازی. ایران در سال 1979 هفتاد درصد نیاز دارویی خود را وارد میکرد. اما الان ایران 79 درصد نیاز دارویی‌اش را تولید می‌کند و جزء صادرکنندگان نیز هست. پس چرا آمریکایی‌ها می‌ترسند که ایران به لبنان بیاید؟ (خنده).رتبه یازدهم در صنعت داروسازی دارد.
در زمان شاه ایران رتبه اول خاورمیانه را در سرم‌سازی، شبیه‌سازی دارد. در بهداشت و سلامت که سازمان ملل تحقیقاتی در خصوص امید به زندگی دارد، ایران را که علیه‌ش تبلیغ می‌کنند که فرهنگ شهادت و مرگ دارند، کشور اول در امید به زندگی است و در حد 75 سال است در حالی که برخی کشورها آرزوی زندگی دارند.
در فناوری نانو که معدود هستند کشورهایش، ایران در مرکز پنجم در علم نانو و ششمین کشوری است که عمل آن را دارد و تولیدات نانو خود را به چندین کشور صادر می‌کند.
اسرائیل از تخصص‌های مهندسی ایران شگفت‌زده است. در حوزه های مختلف مهندسی. ایران در منطقه در ریاضی و فیزیک اول است. در علوم فضا و اعزام موجود زنده فعال است. یکی از شش کشوری که توانسته موجود زنده اعزام کند و زنده بازگرداند.
ایران دومین کشور در تولید انرژی است. در انرژی هسته‌ای اول و دوازدهم در دنیاست. طبیعتا مقایسه‌ای نمی‌توانم در این حوزه‌ها با زمان شاه کنم چون هیچ کدام آن موقع وجود نداشته اصلا.
درحوزه صنعت نظامی، در زمان شاه پنج درصد نیازش را تولید میکرد و با همه دلال‌بازی‌ها با قیمت‌های گران از آمریکا خرید میکرد. اما امروز در حکومت ولایت فقیه، ایران 90 درصد نیاز نظامی خود را تولید می‌کند و پنج میلیارد دلار صادرات دارد. همه چیز ایران می‌سازد، از سلاح سبک تا پدافند هوایی و تجهیزات دریایی و کشتی و زیردریایی و تانک و جنگ‌افزار جنگال، سیستم‌های دریایی، رایانه‌های شلیک موشک و... . آمریکا امروز دیده این کشور مشکل است. ایران با دانشمندان و امکانات داخلی و اذهان و اندیشه‌های فرزندان خود، این دستاوردها را به دست آورده است. می‌توانست همه اینها را از خارج بخرد اما آن وقت فقط پولش ملی بود و باقی آن خارجی بود.
صنعت کشتی‌سازی. ایران امروز موتورهای دریای و کشتی می‌سازد. صنعت خودروسازی که در دنیا دوازدهم است و شانزدهم در وسایل نقلیه مختلف است. در صنعت فولاد دهم در دنیاست. در برق تولید دارد و صادر می‌کند، در حالی که خودش سرزمین وسیعی است. هشتاد میلیون جمعیت و 24 ساعته برق در اختیار است [لبنان و حتی بیروت دچار قطعی برق است به صورت روزانه].
در گازرسانی در حکومت ولایت فقیه، بیست میلیون خانوار با لوله‌کشی گاز دارند نه با کپسول گاز. ایران هفتم در دنیاست از نظر آب شرب ارزان.
ببینید این دستاوردها در حوزه های مختلف، در زمان شاه و ملک نبوده بلکه در حکومت ولایت فقیه، اسلام، دین، قانون و ارزش‌های اخلاقی و حاکمیت مردم و حکومت امام خمینی و امام خامنه ای است.
در عرصه سیاسی دو حزب سه حزب بود. اما حدود دویست و پنجاه حزب فعال است. این ایران است. البته نمی‌خواهیم بگوییم که در ایران مشکلی نیست. بیکاری هست مشکلات هست. خواسته‌ها و آرزوهای به حقی هست و مشکلات هم وجود دارد. کسی هم اینها را انکار نمی‌کند. امام خامنه ای، مسئولان و نمایندگان میگویند اما باید منصف بود. این کشور کجاست برادران؟ در غرب آسیا. این کشور در خاورمیانه است. در کنار جهان عربی و اسلامی که اکثریت قریب‌به‌اتفاق نیازهایش در همه حوزه‌ها را از صنعت و فناوری گرفته تا امور دیگر، وارد می‌کند. این ایران است. این دستاوردها نبود اگر فداکاری، ایستادگی، انسجام، وحدت ملی، حضور رهبری، فداکاری مسئولان و مردم، صبر و شکیبایی و امید نبود. صرفا به دعا نیست بلکه به تلاش و تحمل و تفکر و اندیشه و علم و فداکاری است.
