به گزراش الوقت به نقل ازیدیعوت آحرونوت در مناطق اشغالی یک زن فلسطینی بر اثر پرتاب سنگ از سوی شهرک نشینان صهیونیست جان خود را از دست داد.
طبق گزارش رسانه‌های فلسطینی، عایشه محمد طلال رب، زن فلسطینی 47 ساله و ساکن روستای بدیا در کرانه باختری روز شنبه بر اثر پرتاب سنگ از سوی شهرک‌نشینان به سمت خودروی او در نزدیکی ایست بازرسی تاپواخ و اصابت سنگ به سر وی، کشته شد.
اگرچه پلیس اسرائیل ادعا کرده که تحقیقات در این زمینه را آغاز می‌کند، اما همزمان ساکنان روستای فلسطینی بدیا در واکنش به کشته شدن این زن فلسطینی، اعلام اعتصاب عمومی کردند.
این مسئله و حوادث مشابه دیگری در مناطق اشغالی، نشان می‌دهد که صرف نظر از اشغالگری و بدرفتاری عمومی رژیم صهیونیستی با فلسطینیان در نوار غزه و کرانه باختری رود اردن، اما بدرفتاری با فلسطینان حتی در مناطق اشغالی که در حال حاضر در کنترل نیروهای صهیونیستی می‌باشد موضوعی رایج و پرتکرار است و در واقع فلسطینی‌ها هم در کرانه باختری و نوار غزه و هم در سایر مناطق اشغالی تحت بدرفتاری و خشونت از سوی صهیونیستها می‌باشند. خشونت‌هایی که تکرار همیشگی آن بیش از هرچیز نشان دهنده ساختاری بودن آن در جامعه صهیونیستی است.
منطق خشونت برخواسته از جدایی طلبی تاریخی صهیونیسم
خشونت طلبی در میان صهیونیستها موضوع جدید و تازه‌ای نیست و همواره این جنبش برآمده از یهودیت تلاش خود را بر جدایی طلبی با غیر خود و خشونت با غیریهود قرار داده است.
نمونه‌های تاریخی این جدایی طلبی و خشونت در برابر غیرخودی متعدد هستند. در جریان تحولات روسیه تزاری و قتل تزار روسیه در سال 1891 با وجود آن که دستگاه تزار جنبشی یهودی کشی را در روسیه به راه انداخت، اما یهودیان حاضر نشدند با سوسیالیست‌ها ائتلاف کنند و در مقابل خواسته رهبران چپ برای اتحاد در برابر تزار اعلام کردند که صهیونیسم فقط با صهیونیسم همکاری می‌کند و در مقابل صهیونیستها در آن زمان هم علیه تزار و هم سوسیال‌ها توطئه و اقدام خشونت آمیز کردند.
در سال ۱۹۴۸ نیز که اسراییل موجودیت خود را اعلام کرد، این اعلام تاسیس در پی یک کارزار تروریستی و به شدت خشونت آمیز صورت گرفت که منجر به بیرون راندن صدها هزار فلسطینی از خانه و کاشانه خود شد و با کشتار ۲۴۰ فلسطینی در "دهکده دیر یاسین" بود که دولت اسراییل متولد شد و همزمان مردان، زنان و کودکان بسیاری زنده زنده در چاه آب روستا انداخته شدند.
صهیونیستها پس از اعلام تاسیس خود بر خون فلسطینی‌ها، تجاوز و خشونت‌گرایی خود را در نظام بین‌المللی نیز ادامه دادند و از جمله موشه دایان وزیر دفاع اسرائیل، در سال ۱۹۶۶ به مدت دو ماه در ویتنام جنوبی مشاور نظامی حکومت دست نشانده امریکا علیه مردم ویتنام بود. اسرائیل همچنین تأمین کننده تسلیحات جنگی برای دیکتاتوری نظامی پنوشه در شیلی، دولت نژادپرست یان اسمیت در افریقای جنوبی و همه کشورهایی بود که به دلیل عدم رعایت حقوق بشر مورد تحریم تسلیحاتی قرار گرفته بودند. موارد از این دست بسیار زیاد هستند که در تاریخ پر از تباهی و جنایت این رژیم موج می زند.
براین اساس منطق خشونت گرایی و خشونت پروری ویژگی ساختاری نظام صهیونیستی است و در این شرایط چندان عجیب و غیرمنتظره نیست اگر زنی فلسطینی بدست شهرک نشینان صهیونیستی کشته شود.
ترویج ساختاری خشونت
ترویج خشونت در مناطق اشغالی تا به امروز بصورت سازماندهی شده‌ای ادامه دارد و از جمله سال گذشته وزارت جنگ رژيم صهيونيستي کتابي را به هزاران خانواده ساکن در سرزمين هاي اشغالي اهدا کرده که در آن مستقيماً از صهيونيست ها خواسته شده تا ” کرانه باختري را به قسمتي از کشور يهودي تبديل کرده و خشونت عليه فلسطينان را افزايش دهند”.
اين کتاب همچنين يهودي ها را تشويق به کوچ کردن به سوي کرانه باختري و سرزمين هاي اشغالي مي کند. کتاب که در قالب راهنماي گردشگري ارائه شده است، به گردشگران توصيه کرده تا در مناطق نزديک به روستاهاي فلسطيني با خود سلاح حمل کنند.
کارشناسان فلسطيني توزيع اين کتاب را با هدف ترويج خشونت عليه فلسطينيان دانسته و مي گويند که کتاب بر مبناي فلسفه وجودي صهيونيسم طراحي شده است و همچنين به روستاها و مناطق فلسطيني نام هاي عبري داده شده است.
از سوی دیگر منابع عبری تا کنون تصاویر زیادی را منتشر کرده اند که در آن تلاش برای نهادینه کردن فرهنگ قتل، ترور و خشونت در میان کودکان اسرائیلی به وضوح دیده می شود و در آن صهیونیستها آموزش فرهنگ قتل و ترور به طور برنامه ریزی شده و هدفمند به نسل جدید را دنبال می‌کنند.
تصاویر منتشر شده در منابع عبری نشان می دهد که صهیونیستها کودکان خود را به طور هدفمند با تجهیزات جنگی آشنا می کنند تا آنها در آینده به حضور در ارتش رژیم صهیونیستی و قتل فلسطینی ها ترغیب شوند، هرچند از جهت دیگر، این گونه اقدامات صهیونیستها بیانگر ترس شدید صهیونیستها از آینده پیش روی آنها است. در ماجرای حمله به غزه در سال 2014 از کودکان یهودی خواسته میشد بر روی بمب ها، گلوله های توپ و موشک هایی که قرار است به سمت مردم و از جمله کودکان لبنانی و فلسطینی شلیک می شود، یادگاری بنویسند.
تشدید فضای سرکوب و تبعیض برای تبعیدخودخواسته فلسطینیان
در عین حال در کنار خشونت علیه فلسطینیان ساکن در مناطق اشغالی، ما شاهد افزایش تبعیض و بدرفتاری از سوی مقامات صهیونیست نیز می‌باشیم که جملگی حاکی از تلاش برای ناامن کردن فضا علیه شهروندان فلسطینی در مناطق اشغالی است تا آنها را به ترک خانه‌های خود وادار کنند.
نظرسنجی سال گذشته توسط «جمعیت حقوق شهروندی در سرزمین های اشغالی 1948» حکایت از آن دارد که میزان تبعیض نژادی اسرائیل علیه فلسطینیان ساکن این منطقه به 85 درصد می رسد. به گزارش مرکز اطلاع رسانی فلسطین، این نظرسنجی نشان داد که دشمن صهیونیستی از ارائه خدمات درمانی و بهداشتی و آموزشی به فلسطینیان ساکن سرزمین های اشغالی 1948 خودداری می کند.
این نظرسنجی که به مناسبت روز جهانی حقوق بشر انجام گرفته است، نشان می دهد که تبعیض نژادی اسرائیل و ظلم و ستم آن علیه فلسطینیان در منطقه النقب کاملا محسوس است؛ به گونه ای که ارتش صهیونیستی خانه های فلسطینیان را ویران می کند و آنان را از خانه و کاشانه شان تبعید می کند.
همچنین میدل‌ایست مانیتور در ارتباط با تبعیض علیه فلسطینی‌ها به نقل از کمیته رفع تبعیض علیه زنان سازمان ملل متحد (CEDAW) گزارشی را منتشر کرد که در آن از تبعیض سیستماتیک اسرائیل علیه زنان فلسطینی خبر می‌داد. این کمیته خواستار انجام اقداماتی ویژه برای افزایش نرخ اشتغال زنان فلسطینی شد و نسبت به شهرنشینی اجباری، اخراج و جابجایی جوامع روستایی فلسطین از سوی اسرائیل، ابراز نگرانی کرد.
همه این شرایط حاکی از تبعیض و خشونت سیستماتیک رژیم صهیونیستی علیه فلسطینی‌ها بویژه ساکنان مناطق اشغال شده می‌باشد تا در این شرایط سخت آنان را وادار به تبعید و ترک خانه‌ها و اراضی خود کنند و در این وضعیت در واقع موقعیت برای شکل‌گیری جامعه یکدست یهود یا همان آپارتاید صهیونیستی فراهم شود. آپارتایدی که تا کنون غرب برای توقف آن نه تنها اقدامی دنبال نکرده، بلکه بیش از گذشته به سیاست سکوت و انفعال در برابر اقدامات نژادپرستانه تل‌آویو روی آورده است.
