الوقت- دو ماه پس از توافق آتشبس غزه، امیدهای مردم در این باریکه ویران شده برای بازگشت آرامش و گذار از سختی روز به روز کمرنگتر میشود.
در اولین ساعات پس از اعلام توقف جنگ، صحنههای بازگشت گسترده آوارگان به مناطق مسکونی جلوههای باشکوه صبر و مقاومت مردم در برابر فشار اشغالگران برای کوچ اجباری را به نمایش گذاشت. اما اکنون چند هفته پس از جنگ مشاهده عملکرد صهیونیستها در سایه کاهش فشارهای جهانی برای اجرای کامل توافق آتشبس نشان میدهد که این رژیم برنامه کوچاندن غزهایها را از دستور کار خارج نکرده و همچنان بر اجرای این پروژه جنایتکارانه ادامه میدهد.
کابینه بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر صهیونیستی که نتوانست از طریق دیپلماتیک مصر را به اسکان مردم غزه در شبه جزیره سینا متقاعد کند، این روزها به طور مخفیانه برنامه کوچاندن ساکنان غزه را به پیش میبرد.
کوچاندن در پوشش سازمانهای مردم نهاد
رژیم صهیونیستی برای پیشبرد هدف دیرینه خود در زمینه کوچاندن فلسطینیان ابتکارات تازهای را بکار گرفته و تلاش میکند با بهرهگیری از نهادهای به ظاهر حقوق بشری، مسیر تحقق این هدف را هموار سازد. در همین چارچوب، یک گزارش تحقیقاتی که شبکه الجزیره با استناد به منابع میدانی، دادهها و گزارشهای رسانهای منتشر کرده، از وجود شبکهای پیچیده و سازمانیافته پرده برمیدارد که در پشت انتقال صدها فلسطینی از غزه به سه کشور در آفریقا و آسیا قرار دارد.
بر اساس این گزارش، نهادهایی از جمله انجمن موسوم به «مجد» و آنچه «دفتر مهاجرت داوطلبانه» اسرائیل خوانده میشود، نقش محوری در این روند ایفا میکنند. طبق اطلاعات منتشرشده، «انجمن مجد اروپا» به عنوان طرف اصلی اجرای این عملیات، فعالیتهای خود را در پوشش کمکهای بشردوستانه و حمایت از آسیبدیدگان جنگ معرفی میکند. این انجمن در معرفی رسمی خود مدعی است که هدفش حمایت از جوامع مسلمان و قربانیان درگیریهاست.
با این حال، بررسیهای فنی و تحلیل دادههای مربوط به وبسایت و حسابهای دیجیتال این نهاد، نشانههای نگرانکنندهای را آشکار میکند، از هویت دیجیتالی به دقت طراحی شده گرفته تا نبود ثبت قانونی شفاف، فقدان آدرس فیزیکی مشخص و استفاده از شمارههای واتساپی برای جمعآوری اطلاعات حساس. این موارد، تردیدهای جدی درباره ماهیت واقعی این مجموعه ایجاد کرده و این فرضیه را تقویت میکند که با یک پوشش دیجیتال گمراهکننده مواجه هستیم، نه یک سازمان خیریه واقعی.
تحقیقات روزنامه هاآرتص نیز نشان میدهد که فردی اسرائیلی-استونیایی به نام «تامر لیند» در پشت پرده انجمن مجد قرار دارد. او شرکتهایی را تأسیس کرده که اغلب فاقد کارمندان ثبت شدهاند و خدمات نامشخصی ارائه میدهند و حجم فعالیت مالی آنها با سرمایه اعلام شده همخوانی ندارد، مسائلی که تردیدها درباره اهداف واقعی این شبکه را بیش از پیش افزایش میدهد.
جلوگیری از ورود کمکهای بشردوستانه
ممانعت از ورود کمکهای بشردوستانه به غزه، یکی از مهمترین بخش از سیاستهای رژیم صهیونیستی برای اعمال فشار همهجانبه بر مردم این باریکه به شمار میرود.
این سیاست نه تنها ابزاری برای مجازات جمعی فلسطینیان است بلکه در چارچوب راهبردی گستردهتر با هدف وادار کردن ساکنان غزه به ترک سرزمین خود دنبال میشود.
بر اساس مفاد آتشبس قرار بود روزانه ۶۰۰ کامیون حامل مواد غذایی، دارویی و سوخت وارد غزه شود تا حداقل بخشی از نیازهای اساسی مردم تأمین گردد اما گزارشهای سازمان ملل و نهادهای حقوق بشری نشان میدهد که تلآویو با ایجاد موانع مختلف عملاً مانع اجرای این تعهد شده است، به گونهای که در عمل تنها حدود ۱۰۰ کامیون در روز وارد غزه میشود.
این میزان از کمکها به هیچوجه پاسخگوی نیازهای بیش از دو میلیون فلسطینی نیست. سازمان ملل اعلام کرده که حدود ۱.۵ میلیون نفر در غزه در بدترین شرایط انسانی به سر میبرند و با سوءتغذیه شدید مواجهند. کمبود غذا، آب آشامیدنی، دارو و سوخت، زندگی روزمره را به بحرانی دائمی تبدیل کرده و نظام سلامت را در آستانه فروپاشی قرار داده است.
گزارشگر ویژه سازمان ملل نیز با انتقاد شدید از رژیم صهیونیستی، تاکید کرد که عملاً آتشبسی در غزه وجود ندارد و تلآویو همزمان با تداوم بمبارانها، از ورود کمکهای حیاتی جلوگیری میکند.
در چنین شرایطی، محرومسازی سیستماتیک مردم از نیازهای اولیه، ابزاری برای شکستن مقاومت اجتماعی و واداشتن فلسطینیان به کوچ اجباری است. رژیم اشغالگر میکوشد با غیرقابلزیست کردن غزه، فلسطینیان را به این نتیجه برساند که تنها راه نجات، ترک سرزمین مادریشان است، سیاستی که مصداق آشکار نقض حقوق بشر و تلاش برای تغییر بافت جمعیتی از طریق فشار و گرسنگی است.
حملات مستمر روزانه
اگرچه توقف حملات به غزه مهمترین بند توافق آتشبس بود اما در دو ماه گذشته حملات روزانه صهیونیستها به مناطق مختلف غزه بهویژه جنوب این باریکه ادامه یافته و موجب کشته شدن بیش از ۴۰۰ نفر شده است.
این حملات که با پشتیبانی مستقیم آمریکا انجام میشود بخشی از کارزار گسترده رژیم صهیونیستی برای ناامن کردن غزه و فشار روانی بر ساکنان فلسطینی است. زیرا، صدای ممتد بمبارانها و فشار روزانه میتواند در بلندمدت سبب شود برخی از ساکنان غزه به ترک اجباری به امید رهایی از وضعیت ناگوار تن دهند.
از آنجا که وضعیت آتشبس نامشخص باقی مانده و افق روشنی برای ورود به مرحله دوم توافق وجود ندارد، صهیونیستها تلاش میکنند با حملات محدود ولی مستمر، برنامههای خود را به تدریج عملی کنند. رهبران حماس اخیراً اعلام کردهاند که دولت نتانیاهو تمایلی برای آغاز مرحله دوم آتشبس ندارد و این مسئله از سوی میانجیگران نیز مورد تایید قرار گرفته است.
بدر عبدالعاطی، وزیر خارجه مصر با بیان اینکه کشورش با همکاری دیگر کشورهای دوست برای ورود فوری به مرحله دوم تلاش میکند، تحقق این هدف را دشوار توصیف کرد.
با اینکه تلاش میانجیها ادامه دارد اما وزرای افراطی تلآویو سعی دارند آتش جنگ در غزه را داغ نگه دارند. ایال زامیر، رئیس ستاد ارتش رژیم صهیونیستی اخیراً اعلام کرده که ارتش برای عملیات گسترده علیه غزه آماده میشود.
تداوم جنگ برای جلوگیری از فروپاشی کابینه نتانیاهو مهم است و این رژیم تلاش میکند به بهانههای مختلف از جمله عدم تمایل حماس به خلع سلاح، دور جدید جنگ را آغاز کند.
از سوی دیگر، با وجود توافق آتشبس که مقرر بود نیروهای اشغالگر به مرور از غزه خارج شوند، شواهد نشان میدهد که نظامیان صهیونیستی نه تنها عقبنشینی نکردهاند بلکه به صورت گام به گام، روزبهروز مناطق بیشتری را اشغال میکنند.
ساکنان غزه اخیرا اعلام کردند که نظامیان صهیونیست بلوکهای بتنی که محدوده «خط زرد» در غزه را تعیین میکرد جابجا کرده و مناطق تحت اشغال خود را در بنیسهیلا واقع در شرق خان یونس گسترش دادند. این روند، عمق بحران و تهدیدات علیه زندگی روزمره مردم غزه را بیش از پیش نشان میدهد و بیانگر نقض آشکار توافق آتشبس است.
اسرائیل با این اقدامات تلاش میکند حلقه محاصره بر فلسطینیان را تنگتر کند و ساکنان غزه را که الآن در مناطق جنوبی و نزدیک مرز با مصر سکونت دارند را به تدریج وادار به ترک این باریکه نماید.
پروژه معتاد کردن فلسطینیان
علاوهبر تمامی اقدامات جنایتکارانه قبلی، اخیراً ارتش صهیونیستی گزینه جدیدی را برای نابودی و کوچاندن فلسطینیان در غزه در دستورکار خود قرار داده است. منابع محلی روز یکشنبه به «عربی ۲۱» اعلام کردند که ارتش اشغالگر طی ماههای اخیر، عملیات قاچاق گسترده انواع مواد مخدر به غزه را به طور محسوسی تشدید کرده است.
این عملیات از طریق شبکهای سازمان یافته متشکل از عوامل، همکاران و شبهنظامیان مسلح در داخل و خارج از مناطق تحت کنترل اشغالگر انجام میشود و هدف اصلی آن تضعیف روحیه مقاومت فلسطینیان است.
بر اساس این گزارش، قاچاق مواد مخدر با استفاده از پوششهای متنوع انجام میشود که مهمترین آنها، کاروانهای کمکرسانی ورودی به غزه و کامیونهای بخش تجاری هستند که از گذرگاههای تحت کنترل ارتش اشغالگر عبور میکنند. منابع امنیتی تاکید کردهاند که مواد مخدر به صورت عمدی در میان کالاهای غیرنظامی بهویژه محصولات غذایی، کنسروها و بستههایی که در جعبههای فلزی یا کارتنهای ضخیم قرار دارند، جاسازی میشود تا ردگیری آنها دشوار باشد.
هدف اسرائیل از این اقدام، معتاد کردن جوانان فلسطینی و تضعیف روحیه مقاومت و مبارزهطلبی در میان آنهاست. به این ترتیب، با کاهش اراده و توان دفاعی جوانان، مسیر کوچ اجباری و فرار از غزه برای ساکنان تسهیل میشود. ارتش اشغالگر امیدوار است با ایجاد این وضعیت روانی و اجتماعی بتواند بدون مواجهه مستقیم و گسترده، نقشههای خود برای تغییر جمعیت و کنترل غزه در بلندمدت را پیش ببرد. این سیاست نمونهای دیگر از فشار سیستماتیک و جنگ روانی علیه مردم فلسطین است که در کنار محاصره، بمباران و محدودسازی کمکهای بشردوستانه، تلاشی آشکار برای خلع سلاح و وادار کردن مردم به ترک سرزمین مادریشان محسوب میشود.
درکل، با وجود همه تلاشهای رژیم صهیونیستی برای کوچاندن اجباری ساکنان غزه، فلسطینیان نشان دادهاند که هرگز تسلیم فشارها نمیشوند و هرچه جنایتهای اشغالگران افزایش مییابد، اراده و روحیه مقاومت در میان فلسطینیها نیز قویتر شده و سد محکمی در برابر سیاستهای اشغالگرانه تلآویو ایجاد میکند.
