الوقت- اندیشکده صلح ایالات متحده در گزارشی به تشریح مواردی از اقدامات ضدایرانی در کنگره آمریکا پرداخت که در ادامه ترجمه آن را ملاحظه می کنید.
از اواخر سال 2015 به بعد، قانونگذاران آمریکا بیش از 10 حرکت ضدایرانی داشته اند که بیشتر آنها مربوط به مسایل غیرهسته ای و به شرح زیر است:
قانون شفافیت تأمین مالی تروریسم(H.R.3662)
این لایحه به حمایت استیو راسل و 20 نماینده جمهوریخواه دیگر در تاریخ اول اکتبر 2015 در کنگره مطرح شد. این لایحه در 13 ژانویه 2016 به تصویب رسید، اما سخنگوی اکثریت جمهوریخواه مجلس، کوین مک کارتی، رأی گیری را لغو کرد، زیرا 137 نماینده در رأی گیری شرکت نکرده بودند. دوم فوریه، بار دیگر رأی گیری شد و این لایحه به تصویب رسید. در مجموع 243 جمهوریخواه و سه دموکرات به این قانون رأی دادند. سوم فوریه این قانون به کمیته بانکی سنا ارجاع داده شد.
قانون بهبود برنامه لغو روادید و جلوگیری از سفر تروریستی (H.R.158)
لایحه این طرح را کانداس مایلر و مایکل مک کاول در ششم ژانویه 2015 به کنگره ارایه کردند. این لایحه بعدا اصلاح و در 8 دسامبر 2015 تصویب شد؛ این رأی گیری با نسبت آرای 407 به 19 به عنوان بخشی از «قانون تخصیص تلفیقی» تصویب شد.
قانون عدم تسامح در مقابل تروریسم (H.R.4333)، جلوگیری از موشک‌های بالستیک و قانون تحریم 2016 و دیگر اقدامات در خصوص موشک‌های بالستیک
این لایحه را جوزف کندی، تد داچ و پنج نماینده دیگر در ششم ژانویه در سنا مطرح کردند. یک روز بعد، قانون دیگری به نام «قانون منع و تحریم موشک های بالستیک ایران» با حمایت کندی و جان دیلانی تصویب شد.
قانون نظارت بر لغو تحریم های ایران (S.1682)
مارک کرک و رابرت منندز این لایحه را در بیست و پنجم ژوئن 2016 به مجلس سنا معرفی کردند و ابتدا قصد داشتند آن را در قالب اصلاحیه به قانون بودجه دفاعی کشور در سال 2016 اضافه کنند.
درخواست از رئیس جمهور آمریکا و آژانس بین المللی انرژی هسته ای برای ارایه متن پیوست ها و توافق های جانبی برجام به کنگره (H.R.553)
این لایحه را رایان زینک و 30 نماینده دیگر حمایت کردند و در تاریخ سوم دسامبر 2015 به مجلس نمایندگان معرفی شد و به تصویب رسید.
قانون نظارت بر سیاست ایران (S.2119)
این لایحه در روز اول اکتبر 2015 وارد سنا شد و بن کاردین و چاک شومر و هفت دموکرات دیگر حامی آن بودند.
قانون پایان دادن به برنامه تسلیحات هسته ای ایران قبل از لغو تحریم ها (S.2429 and H.R.4344)
این لایحه در 18 دسامبر 2015 وارد سنا شد و کلی آیوت و 12 جمهوریخواه دیگر از آن حمایت کردند؛ این لایحه در هفتم ژانویه 2016 توسط مایک پامپو، پیتر روسکام و دو جمهوریخواه دیگر به مجلس نمایندگان ارایه شد.
قانون اجرا و نظارت بر تحریم های سپاه پاسداران انقلاب ایران (H.R.4312)
این لایحه برای نخستین بار در هجدهم دسامبر 2015 توسط براد شرمن و پنج دموکرات دیگر معرفی شد و در واقع اصلاحیه ای بر قانون «کاهش تهدید ایران و حقوق بشر سوریه » بود.
قانون قرنطینه کردن تهاجم و جنگ طلبی (QASSAM) (H.R.4258)
این لایحه را پیتر روسکام و سه جمهوریخواه دیگر در 15 دسامبر 2015 به مجلس نمایندگان ارایه کردند. این قانون با هدف تحریم هر شرکت یا مؤسسه ای وضع شد که سپاه پاسداران مالک دستکم 20 درصد از سهام آن بود.
قانون تحریم های سپاه پاسداران انقلاب اسلامی (H.R.4257)
این لایحه در 15 دسامبر 2015 توسط دوین نانس و 19 جمهوریخواه دیگر مطرح شد. این قانون در واقع قصد داشت سه قانون موجود را در زمینه حذف کشورها از فهرست تحریم ها اصلاح کند و برای حذف یک کشور حامی تروریسم از فهرست تحریم ها به مجوز کنگره نیاز باشد.
قانون تروریست خواندن سپاه پاسداران انقلاب اسلامی (H.R.3646 and S.2094)
این لایحه را مایکل مک کاول و 13 نماینده دیگر در 29 سپتامبر 2015 در مجلس نمایندگان مطرح کردند؛ همچنین تد کروز این لایحه را در مجلس سنا طرح کرد. بر اساس این قانون، وزارت امور خارجه آمریکا باید سپاه پاسداران را سازمانی تروریستی بخواند.
قانون عدالت برای قربانیان تروریسم (H.R.3457 and S.2086)
این لایحه در 9 سپتامبر 2015 توسط پاتریک میهان و دو جمهوریخواه دیگر به مجلس نمایندگان معرفی و در 28 سپتامبر 2015 توسط پت تومی و دو جمهوریخواه دیگر در مجلس سنا طرح شد. بر اساس این قانون، تا زمانی که ایران در پرونده‌های قربانیان گروه های تروریستی که با اتهام حمایت این کشور صورت گرفته اند پاسخگو نباشد، نباید تحریم های آن لغو کرد.
قطعنامه بازتأیید حق آمریکا برای استفاده از گزینه های موجود، از جمله نیروی نظامی برای جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح هسته ای (H.Res.600)
این قطعنامه را ست مولتون، جوزف کندی، رید ریبل و دو نفر دیگر در مجلس نمایندگان در سوم فوریه 2016 مطرح کردند. در این قطعنامه بر حق آمریکا برای استفاده از نیروی نظامی علیه ایران تأکید شده است. در این قطعنامه همچنین آمده است که توافق هسته ای ایران مانع تحریم های بیشتر علیه این کشور به خاطر مسایل تروریسم، موشک های بالستیک و نقض حقوق بشر نمی شود.
