سایت تحلیلی خبری الوقت | Alwaght Website

انتخاب سردبیر

خبر

بیشترین بازدید

روز هفته ماه

پرونده ها

اختلافات ترکیه و آمریکا

اختلافات ترکیه و آمریکا

undefined
معامله قرن

معامله قرن

undefined
سازمان القاعده

سازمان القاعده

سازمان القاعده القاعده پس از 2001 دچار دگرگوني‌هاي چشم¬گيري شد. ساختار هرمي آن جاي خود را به ساختاري داد كه زيرمجموعه‌ها در آن با استقلال عمل فعاليت مي‌كردند. اين تحول اگرچه تسلط مركز بر پيرامون را تقليل داد اما بر گستره و توالي عمليات القاعده در كشورهاي مختلف خاورميانه افزود. با اين حال توان عملياتي كلان القاعده در اثر اين دگرگوني تا حدود زيادي تحليل رفت. القاعده پس از بمب‌گذاري‌هاي لندن در 2005، تاكنون نتوانسته است عمليات موفقيت آميزي در كشورهاي غربي انجام دهد. افزون بر اين، گسترش دامنۀ منطقه اي فعاليت هاي القاعده به كشته و دستگير شدن بسياري از رهبران و كادرهاي اصلي آن انجاميد. با اين حال تمامي اين چالش‌ها مانع تداوم فعاليت القاعده نشد. زيرمجموعه هاي آن در عراق، يمن، افغانستان، پاكستان، سومالي و ديگر كشورها و مناطق فعال باقي ماندند. تشكيلات القاعده تشكيلات القاعده در سال 1988 توسط اسامه بن لادن جهت مبارزه با "اتحاد جماهير شوروي" در افغانستان تأسيس شد. القاعده از سازمان "مكتب الخدمة" كه هدف آن مسلح‌ كردن و آموزش مجاهدين اسلامي براي جنگ با شوروي بود گسترش و پيشرفت يافت. اين سازمان از حمايت و پشتيباني دولت‌هاي اسلامي به ‌ويژه عربستان سعودي و پاكستان و همچنين ايالات متحده آمريكا برخوردار بود. در سال 2000 ايمن ظواهري سازمان "جهاد اسلامي مصر" را با سازمان القاعده ادغام كرد و به شخص دوم اين تشكيلات تبديل شد. خاستگاه اصلي القاعده را بايد "وهابيت" برشمرد كه خود ريشه در جنبش سلفي، مذهب حنبلي و پيروان اهل حديث دارد. رهبران، نظريه پردازان و بسياري از اعضاي القاعده يا وهابي‌اند يا از پيروان مذاهب حنبلي و حنفي كه به وهابيت تمايل زيادي دارند. القاعده را جنبشي سلفي نيز دانسته‌اند، زيرا پيشوايان آن، يعني "احمد بن حنبل" و "ابن تيميه" از نخستين مدعيان سلفي‌گري بوده‌اند. اين تفكر با دريافت خاص خود از توحيد و تكيه بر استدلال‌هاي ظاهرگرايانه بسياري از مسلمانان را كافر مي‌داند و نوك اين ويژگي تكفيري خود را به طور خاص متوجه شيعيان كرده است. ايدئولوژي القاعده بر چهار ركن سلفي‌گري، راديكاليسم، شيعه ستيزي و غرب ستيزي استوار است. از آنجا كه دو ركن آخر بر آمده از ويژگي سلفي‌گري است، به اختصار مي‌توان آن را ايدئولوژي "سلفي راديكال" ناميد. از نگاه آنان، دين يك نظام ساده حقوقي است كه از جانب خداوند براي رهايي بشر از عذاب دنيوي و اخروي نازل شده و تكاليفي را بر او واجب كرده است. به همين دليل بشر براي سعادت دنيا و آخرت بايد به عبادت و اطاعت خدا بپردازد. به رغم تداوم فعاليت، القاعده از نيمۀ دهۀ گذشته دچار چالش‌هاي بزرگي شد كه آيندۀ آن را در هاله‌اي از ابهام فرو برد. چهار چالش عمدۀ القاعده در اين سال ها به ترتيب اهميت عبارتند از: - تنزل جايگاه در جهان اسلام: در نظرسنجي هاي پس از يازده سپتامبر، القاعده از مقبوليت و محبوبيت قابل توجهي در كشورهاي اسلامي برخوردار بود. اين جنبش در ذهن بسياري از مسلمانان متشكل از جهادگراني بود كه پس از آزادسازيِ افغانستان از اشغال ملحدان، مبارزه با ظلم و ستم در ابعاد داخلي (در برابر رژيم‌هاي فاسد منطقه) و خارجي (در برابر امريكا و غرب) و دفاع از منافع جهان اسلام را سرلوحۀ فعاليت هاي خود قرار داده‌اند. اين نوع نگاه در ابتدا با توجه به گفتمان ظلم‌ستيز و جهادگرايانۀ القاعده چندان غيرمنتظره نمي‌نمود. اما با روشن شدن پيامدهاي عملكرد القاعده بر جهان اسلام، به ويژه اشغال افغانستان و عراق و نيز گسترش فعاليت‌هايي كه بيش از هر چيز جان و مال مسلمانان و بي‌گناهان را هدف مي‌گرفت، طرفداري از گفتمان القاعده به تدريج رو به كاهش نهاد. به طور مشخص از سال‌هاي 2005 و 2006 محبوبيت القاعده و پشتيباني از آن در ميان مسلمانان رو به تنزل نهاد، به نحوي كه در 2010 طرفداري از القاعده نسبت به 2001 به نيم كاهش يافت. تنزل هواداري از القاعده به معناي كاهش حمايت پرسنلي و مالي به ويژه از زيرمجموعه‌هاي اين سازمان مي‌باشد. پيامدهاي اين واقعيت را در عراق، يمن و مغرب شاهد بوديم؛ - بهار عربي: دومين چالش، خيزش‌هاي فراگير و مردميِ 2011 در خاورميانه مي‌باشد. اين تحركات در سه جهت براي القاعده پيامدهاي منفي در بر داشت: نخست آنكه تبليغات عليه رژيم‌هاي حاكم كه پيشتر يكي از ابزارهاي اساسي القاعده براي جلب حمايت و توجيه عملكردش نزد مسلمانان بود، با توجه به حضور گستردۀ مردم در اعتراضات ضدرژيم، كارآيي خود را در جذب نيروهاي جوان و پشتيباني مالي از القاعده در ميان شهروندان عرب از دست داد. دوم آنكه تقريباً تمامي نيروهاي فعال در زندگي سياسيِ منطقه – به جز القاعده – در اين تحولات حضور داشتند. تصويري كه دوري القاعده از جوامع عربي را به خوبي به نمايش گذاشت. سوم آنكه، مردمي بودن تحولات و حاشيه‌اي بودن نقش آمريكا و در واقع غافلگيريِ اين كشور از سرعت و گسترۀ تحولات و نيز تضاد آمريكا با برخي از رژيم‌هاي عرب، امكان بهره‌گيري تبليغاتي القاعده از حضور امريكا را از بين برد؛ - حذف رهبر كاريزماتيك: مرگ بن لادن بزرگترين چالش القاعده در طول سال‌هاي فعاليت آن بود. جنبش‌هاي اسلام‌گرا اغلب بر محور شخصيتي كاريزماتيك و نيرومند به فعاليت مي‌پردازند. نگاهي به جنبش‌هاي اسلام‌گراي قرن بيستم در خاورميانۀ عربي نشان مي‌دهد كه حذف رهبريِ كاريزماتيك از صحنه، اغلب به معناي زمين‌گير شدن و آغاز زوال چنين جنبش‌هايي بوده است. افزون بر اين، شخصيت جذاب و محبوبيت بن لادن در ميان اعضاي القاعده و توان سخنوريِ وي نقشي اساسي در تحكيم وحدت سازمانيِ القاعده داشته است. مرگ بن لادن علاوه بر حذف چهرۀ كاريزماتيك و وحدت‌بخشِ القاعده، اين جنبش را با چالش جانشيني روبه رو كرد؛ - بحران جانشيني: هشت هفته پس از مرگ بن لادن اعلام شد كه أيمن الظواهري به جانشيني وي انتخاب شده است. اين فاصلۀ زماني به خوبي گوياي اختلافات دروني القاعده بر سر انتخاب جانشين است. حتي اگر اين تأخير را، بنا بر تحليلي، ناشي از دشواري برگزاري سريع نشست اعضاي عالي‌رتبۀ القاعده براي انتخاب رهبر بدانيم، عدم بيعت زودهنگام زيرمجموعه هاي القاعده اين تحليل را زير سوال برد. تأخير در بيعت ساير زيرمجموعه هاي القاعده، نشان از تأثير چالش جانشيني بن لادن بر وحدت سازماني القاعده مي باشد. افزون بر فقدان اجماع بر سر الظواهري، وي چهره‌اي كاريزماتيك به حساب نمي‌آيد و از شخصيت و قدرت سخنوري بن لادن و اثرگذاري وي در رهبران و كادرهاي القاعده برخوردار نيست. از ديد برخي وي بيشتر براي مديريت يك اداره يا شركت مناسب است تا رهبري يك جنبش جهاني. مجموعۀ چهار چالش فوق، القاعده را در بستر اصلي و در حال دگرگوني فعاليتش، خاورميانه، به حاشيه رانده است. مرگ بن لادن بزرگترين ضربه‌اي بود كه به القاعده وارد شد. اگرچه الظواهري به عنوان ايدئولوگ القاعده معروف است اما وي به وضوح از صفات لازم براي رهبري جنبشي گسترده همچون القاعده برخوردار نيست. وضعيت فعلي القاعده در حالي كه كمتر از سه سال از كشته شدن اسامه بن لادن، بنيان گذار القاعده نگذشته است كه طيف هاي جوان‌تر و نوظهور القاعده پاگرفته و اقدامات انتحاري را در برخي از كشورهاي منطقه انجام مي دهند. اين در حالي مي باشد كه در سال هاي گذشته، القاعده به لحاظ سازماني و ايدئولوژي در مسير تنزل و عقب نشيني بود. روند ظهور مجدد اين سازمان تروريستي در برخي از كشورهاي منطقه را مي توان به شرايط بحراني و بعضاً هرج و مرج داخلي اين كشورها بي ارتباط ندانست. چرا كه خلأ ايدئولوژي در جهان عرب به واسطه شكست حكومت‌هاي اصلاح طلب، بازار سازمان القاعده و ايدئولوژي القاعده گرايي را در جهان عرب رونق بخشيده است. به بيان ديگر، بسياري از مخالفان انقلاب هاي عربي، كه خواهان حفظ ديكتاتورهاي سابق در قدرت بودند و يا خواهان قدرت‌يابي ديكتاتورهاي ديگر و بعضاً بازگشت آن‌ها بودند، نسل جديدي از القاعده نوين را پايه گذاري كرده‌اند. سازماني كه بسياري از اعضاي قديمي و كليدي آن در سال‌هاي گذشته كشته شدند، با گفتمان جديد و با هدف تغيير در جهان اسلام، تنها از طريق جهاد خشونت‌آميز و تروريسم، سعي در پياده نمودن پارادايم خود دارند. در اين بين جماعت اخوان المسلمين به عنوان دشمن محوري القاعده، كه چند سالي در مسير تسلط بر سياست‌هاي جهان عرب، تغييراتي را به وجود آورد، نقش مهمي در تقويت اين گروه نوين بازي كرد. هر چند كه اخوان در ادامه حركت خود، دچار چالش هاي جدي شده است، اما توانست اثبات كند كه تغيير واقعي در جهان عرب بدون تروريسم و اقدامات خشن هم امكان دارد. بر همين اساس، بسياري از تحليلگران، ظهور نسل جديد از گروه القاعده را پيش بيني كردند. نكته قابل تأمل اينكه، نوظهوران و وابستگان به القاعده نوين خيز بلندي از دمشق تا بغداد و بيروت برداشته اند و در سال گذشته خشونت و افراطي‌گرايي هاي فراواني را انجام داده اند. القاعده اي كه در عراق صحبت از شكست و محو جدي آن بود، مجدداً احيا شده و اقداماتي مرگبارتر از گذشته انجام مي‌دهد. امروز گروه دولت اسلامي عراق و شام، داعش بار ديگر براي به دست گرفتن مناطق غربي عراق در حال جنگيدن است. حتي اين گروه با ائتلاف با جبهه النصره در سوريه شكوفاتر شده است و به همراه يكديگر براي نابودي منطقه تلاش مي كنند. بر همين اساس، خشونت فرقه اي بين شيعه و سني چندين برابر شده است. بسياري از جهادي‌هايي كه از اروپا روانه سوريه شده‌اند در آتش القاعده نوين در حال سوختن مي باشند. تلاش گردان‌هاي تروريستي چون (گردان‌هاي عبدا… عزام) براي كشاندن جنگ فرقه‌اي از سوريه به لبنان و عراق است. حتي حمله به سفارت ايران در بيروت و ساير اقدامات انتحاري چون بمب گذاري را در مناطق شيعه نشين در دستوركار خود دارند
گروه داعش

گروه داعش

دولت اسلامي عراق و شام يا داعش به عنوان گروهي منشعب از القاعده محسوب مي شود كه از منظر گرايشات عقيدتي و فكري و همچنين جنبه رفتاري رويكرد يكساني با القاعده دارد. با اين حال رفتارهاي اين گروه تروريستي در طول يك دهه گذشته و به خصوص چند سال اخير نشانگر راديكال تر و خشن تر بودن اين گروه در مقايسه با القاعده است و داعش با توجه به جدايي از القاعده و پيدايش اختلافاتي بين آن دو به عنوان مخوف‌ترين و قدرتمندترين گروه تروريستي در عرصه خاورميانه ظهور كرده است. هر چند كه داعش در شكل كنوني آن محصول بحران سوريه و گسترش اختلافات و منازعات منطقه اي بعد از 2011 است، اما ريشه ها و روند قدرت گرفتن آن به دوره پس از صدام در عراق يعني از سال 2003 به بعد مربوط است. حمله آمريكا به عراق در سال 2003 فرصت و فضاي مناسبي را براي حضور و نقش آفريني گروههاي مسلح و تروريستي مختلف از جمله گروههاي مرتبط با القاعده در اين كشور بوجود آورد. بر اين اساس گروههاي مسلح مختلفي به خصوص در سالهاي پس از 2004 در عراق ظهور كرد كه با جذب نيرو و منابع مالي در تلاش بودند كه با نيروهاي نظامي آمريكايي و همچنين نيروهاي عراقي مقابله كنند. يكي از مهمترين اين گروهها جماعه التوحيد و الجهاد بود كه به رهبري ابومصعب زرقاوي در سال 2004 تشكيل شد. پس از آنكه زرقاوي بيعت خود با اسامه بن لادن رهبر القاعده را اعلام كرد به تنظيم القاعده في بلاد الرافدين تبديل شد و همچنين به اين گروه القاعده عراق نيز اطلاق مي شد. زرقاوي بعد از آزادي از زندان در اردن در سال 1999 رهبري بخشي از داوطلبان جهادي در افغانستان را برعهده داشت، اما در سال 2001 از اين كشور به شمال عراق فرار كرد و در آنجا به گروه انصارالاسلام پيوست و سپس با ايجاد القاعده عراق، وفاداري خود به رهبري شبكه جهاني القاعده را بيان داشت. القاعده عراق به تدريج به اصلي ترين گروه تروريستي در عراق تبديل شد و بيشترين انفجارها و اقدامات تروريستي از سوي اين گروه صورت گرفت. از جمله مهمترين اقدامات القاعده عراق كه در پي ايجاد فتنه مذهبي و جنگ داخلي در عراق بود، انفجار حرم شريف امامين عسگرين در سامرا در سال 2006 بود. اين تشكل عمليات تروريستي خود را به اندازه اي افزايش داد كه به يكي از قوي ترين گروههاي مسلح در صحنه عراق تبديل شد و شروع به گسترش نفوذ خود در مناطق گسترده اي از عراق كرد تا اينكه در سال 2006،‌ زرقاوي علنا در يك نوار ويدئويي تشكيل آنچه را " شوراي مجاهدين" خواند به سركردگي عبدالله رشيد البغدادي اعلام كرد. پس از كشته شدن زرقاوي توسط نيروهاي آمريكايي در سال 2006، ابوحمزه المهاجر به سركردگي اين گروه تعيين شد و در پايان همان سال دولت اسلامي عراق به سركردگي ابوعمر البغدادي تشكيل شد. دولت اسلامي عراق به عنوان گروهي تروريستي و شاخه القاعده در عراق در شكل جديد خود تحت رهبري ابوعمر البغدادي تلاشهاي خود براي ايجاد ناامني در عراق را ادامه داد، با اين حال اين گروه از سال 2008 با افول و كاهش قدرت و تاثيرگذاري در عراق مواجه شد. شكل گيري نيروهاي الصحوه يا بيداري از ميان عشاير سني عراق براي مقابله با القاعده عراق و اقدامات نظامي و امنيتي در مقابل آن باعث تضعيف جدي اين گروه شد. در 19 آوريل 2010، نظاميان آمريكايي و عراقي طي يك عمليات نظامي در منطقه الثرثار، منزلي را هدف قرار دادند كه ابوعمر البغدادي و ابوحمزه المهاجر در آن حضور داشتند و پس از درگيريهاي شديد ميان دو طرف، اين منزل هدف حملات هوايي قرار گرفت و در نتيجه آن دو سركرده تروريستها به هلاكت رسيدند. يك هفته بعد، اين گروه تروريستي در بيانيه اي هلاكت البغدادي و المهاجر را رسما اعلام كرد و پس از حدود ده روز، مجلس شوراي دولت اسلامي عراق تشكيل جلسه داد و ابوبكر البغدادي را به عنوان جانشين ابوعمر البغدادي انتخاب كرد. هر چند در اين دوره دولت اسلامي عراق در مرحله ضعف بود، اما بحران سوريه فرصتهاي نويني را براي اين گروه ايجاد كرد و البغدادي با بهره گيري از آن توانست به جايگاه و نقش آفريني عمده اي در معادلات عراق و سوريه بپردازد. بحران سوريه از چند منظر باعث ايجاد فرصت براي گروه تروريستي دولت اسلامي عراق شد. اول اينكه سوريه با توجه به مجاورت جغرافيايي و پيوستگي سرزميني با عراق فضاي عملياتي مناسبي را براي افزايش قدرت و نقش آفريني اين گروه بوجود آورد. دوم اينكه گسترش بحران و رقابتهاي منطقه اي و افزايش تنشهاي مذهبي و فضاي افراط گرايانه در منطقه منابع انساني و مالي گسترده اي را براي گروه دولت اسلامي عراق فراهم ساخت. با توجه به شرايط جديد سوريه ابوبكر بغدادي يكي از معاونان خود به نام ابومحمد الجولاني را به سوريه فرستاد كه منجر به شكل گيري گروه جبهه النصره در سوريه در 2011 شد. جبهه النصره تا سال 2013 به عنوان گروهي وابسته به القاعده در سوريه معروف بود و توانست با جذب نيرو و منابع مالي به يكي از بازيگران مهم معارض در اين كشور تبديل شود. در حالي كه گزارشهاي اطلاعاتي از رابطه فكري و تشكيلاتي اين گروه با شاخه دولت عراق اسلامي پرده برداشت، در نهم آوريل 2013، ابوبكر البغدادي در يك پيام صوتي اعلام كرد كه جبهه النصره امتداد دولت اسلامي عراق است و تشكيل آنچه دولت اسلامي عراق و شام خواند با ادغام جبهه النصره و دولت اسلامي عراق اعلام كرد. اما طولي نكشيد كه يك نوار صوتي منتسب به ابومحمد الجولاني پخش شد كه در اين نوار از رابطه خود با دولت اسلامي عراق سخن گفت، اما وي ايده ادغام با اين گروه را نپذيرفت و بيعت خود را با شبكه القاعده تحت رهبري ايمن الظواهري اعلام كرد. بر اين اساس به رغم تاكيد ايمن الظواهري بر انحلال داعش و فعاليت جداگانه دولت اسلامي در عراق و جبهه النصره در سوريه، البغدادي بر ادامه حيات داعش تاكيد كرد. بر اين اساس بود كه اختلافات مهمي بين البغدادي و ايمن الظواهري و درگيريهاي بين جبهه النصره و داعش رخ داد. با اين حال داعش توانست به نقش آفريني گسترده تري در سوريه بپردازد و جايگاه خود را در اين كشور با تصرف برخي مناطق تثبيت كند. داعش پس از تقويت خود در سوريه بتدريج حضور و نقش آفريني خود در عراق را نيز گسترش داد. داعشي‌ها كه در طول سال 2013 حضور پراكنده اي در عراق داشتند، از ابتداي 2014 نقش خود در اين كشور را بسيار توسعه دادند. بر اين اساس بود كه آنها توانستند بر مناطق گسترده اي از عراق در استان الانبار مسلط شوند و شهرهاي مهم رمادي و فلوجه را به تصرف خود درآورند. هر چند نيروهاي عراقي توانستند مناطق مهمي از جمله رمادي را از كنترل داعش خارج سازند، اما شهرهايي مانند فلوجه همچنان در دست داعش باقي ماند. در حالي كه ارتش عراق در حال تشديد اقدامات اطلاعاتي و نظامي خود براي خارج ساختن داعش از فلوجه بود، مرحله جديدي از عمليات نظامي و پيشرويهاي اين گروه در استانهاي صلاح الدين، نينوا، ديالي و كركوك آغاز شد. داعش بعد از ناكامي در تصرف سامرا به موصل حمله كرد و توانست بر اين شهر مسلط شود. سپس پيشرويهاي داعش به سوي ساير مناطق عراق ادامه يافت و از جمله باعث تسلط بر تكريت شد. در حال حاضر داعش بر مناطق قابل توجهي از سوريه به خصوص قسمتهاي شرقي مانند الرقه و همچنين بخش‌هاي مهمي از مركز و غرب عراق مسلط است. در چنين شرايطي كه با گسترش توان مالي و انساني داعش و همكاري برخي گروههاي محلي با آن همراه است، تهديدات مختلف ناشي از آن در منطقه در حال گسترش است.
جنبش گولن

جنبش گولن

جنبش گولن طی سال‌های اخیر، جریانی در ترکیه رشد کرده که اگر چه خود را وامدار اندیشه‌های سعید نورسی عالم برجسته ترک می‌داند، اما از جهات گوناگون به ارائه الگویی نوین پرداخته است. این جریان که عموماً با نام رهبر آن فتح‌الله گولن آمیخته است، تحت عناوینی هم‌چون جماعت خدمت، جریان نورچی و جماعت گولن نیز شناخته می‌شود. این جریان نه تنها در ترکیه نوین به عنوان یکی از جریان های مهم شناخته شده، بلکه در سطح منطقه نیز جریانی تاثیرگذار محسوب می شود و طی سال های گذشته، رشدی فزاینده در مناطقی همچون بالکان، آسیای مرکزی و قفقاز، افریقا و حتی امریکا داشته است. شخصیت ودیدگاه های گولن درباره گولن و شخصیت او دیدگاه های متفاوتی وجود دارد. برخی از شاگردان گولن به او لقب خواجه افندی داده اند؛ زیرا وی هم تحصیلات سنتی دینی داشته و هم به فلسفه غرب و به ویژه فلسفه کانت تعلقی ویژه دارد. برخی دیگر از افراد جماعت، او را به چشم حضرت مهدی (عج) نگاه می کنند. برخی دیگر او را یک واعظ ساده مذهبی می دانند که بواسطه نوع سخنرانی هایش در میان مردم مشهور شده است. برخی نیز او را یک مصلح بزرگ دینی و پیام آور صلح و آشتی اسلام با دموکراسی تلقی می کنند. مخالفان وی نیز او را فردی دروغگو و فریبکار توصیف می کنند که حتی جرات بازگشت به ترکیه را نیز ندارد. عده ای نیز اعتقاد دارند گولن با شخصیت بت گونه ای که به هوادارانش داده، تصویری نژادپرست، ناسیونالیست و بیگانه از دیگران، از جماعت خود ترسیم کرده است. تکبر و خوار شمردن کسانی که خارج از جماعت هستند، به رویه ای معمولی تبدیل شده است. به نحوی که نزد پیروان این جماعت، غیر از گولن، سایر علمای جهان اسلام بی اطلاع هستند و درک درستی از مسایل ندارند. (DAĞ, 2014) به هر حال فارغ از آنکه قضاوتی درباره تعارف فوق از گولن و شخصیت وی داشته باشیم، واقعیت آن است که امروز نام فتح الله گولن با اصطلاح اسلام روشنگر یا معتدل ترک که بسیاری از پژوهندگان از آموزه هاو جهان بینی آن با عنوان «پارادایم اسلام اجتماعی» یاد می کنند، گره خورده است.( فلاح، 207:1389-205) در حقیقت فتح الله گولن در ترکیه به عنوان پدر اسلام اجتماعی معروف است و وی را بنیانگذار و رهبر جنبش گولن می‌خوانند. همچنین برخی از کتاب های گولن از پرفروش ترین کتاب ها در ترکیه و حتی سایر کشورهای اسلامی بوده اند. مدارس او در بیش از 160 کشور جهان فعالیت می کنند و آراء و افکار وی را به شاگران خود منتقل می کنند. جماعت خدمت(جریان گولن) آنچه امروز به نام جریان گولن یا جماعت خدمت معروف است، حاصل اندیشه ها و تلاش های محمد فتح الله گولن است. وی به عنوان یکی از شاگردان مکتب نورسی، تلاش زیادی جهت مدرن کردن جنبش نور انجام داد. وی که مشهورترین واعظ، نویسنده و تدریس کننده علوم اخلاقی و الهیات ترکیه محسوب می شود، در صدر جریانی قرار گرفته که طی سال های گذشته از تاثیر به سزایی در فضای سیاسی ـ اجتماعی ترکیه و برخی دیگر از کشورهای اسلامی برخوردار بوده است. اگر چه گولن صراحتا نورجی بودن خود را به زبان نیاورده و در سخنرانی ها کمتر از سعید نورسی یاد می کند، باید این حال جریان وی عمدتا جریانی منشعب از جماعت نور تلقی می شود. گولن که هم اکنون در پنسیلوانیای آمریکا زندگی می کند، خطیبی توانا است که از سن 14 سالگی خطابه می کرده است. وی بیشتر آموزش های دینی خود را نزد پدر و در تکیه محله خود نزد علما و متصوفه فرا گرفته است. پدرش علاوه بر زبان عربی و ترکی، زبان فارسی را هم به او آموخت. وی که هیچگاه ازدواج نکرده و مجرد زندگی می کند، بحث های دینی خود را با احساسات، عواطف و بیانی رسا همراه می کند و عیبی نمی بیند که هنگام موعظه، اشکش بر گونه جاری شود. او از طریق فن خطابت و همچنین با شیوه های خاص خود مانند گریه کردن در حال سخنرانی، توجه مخاطبان را به خود معطوف کرده و نورجی ها و دیگر افراد گروه های دینی را تحت تأثیر قرار داده است. از جلسات وعظ او فیلمبرداری می‌شود و این فیلم ها میان هوادارانش دست به دست می چرخد و تکثیر می شود. همچنین مجموعه سخنرانی های فتح الله گولن در قالب کاست و سی دی در مناطق مختلف توزیع می شود. این اقدام که هم پول و هم طرفداران او را افزایش داده است، با مخالفت سایر زعمای حرکت نورجی مواجه شده و اعتراض آنها را برانگیخته است. با این حال فتح الله گولن همچنان به این شیوه تشکیلاتی خود ادامه می دهد و موفق به ایجاد شبکه ای گسترده شده است. ماهیت جریان گولن درباره این جریان، دیدگاه‌های کلان مختلفی وجود دارد. به نحوی که برخی جریان گولن را جریان بومی می دانند که از بطن جامعه و اعتقادات مذهبی مردم ترکیه برخاسته است و برخی دیگر نیز آن را جریانی وارداتی تلقی می‌کنند که توسط امریکا و سایر کشورهای غربی مورد حمایت قرار گرفته است. باید توجه داشت که فتح الله گولن در ترکیه به شخصیت افسانه ای تبدیل شده که حضور، نفوذ و سایه وی و جماعتش در محیط و فضای کلیه اماکن سیاسی، نظامی و امنیتی ترکیه سایه افکنده و وابستگی این جماعت و التزام آن به احکام اسلامی و سیاست های آن بطور واضح و شفاف مشخص نیست. در واقع این جریان به رغم تعدد و تنوع حوزه های فعالیتش، همچنان ناشناخته و مبهم به نظر می رسد و بسیاری از صاحب نظران چه در داخل و چه خارج از ترکیه، نسبت به مقاصد و نیات دراز مدت این جریان اظهار بی اطلاعی می کنند. به نحوی که هیچ کس از میزان قدرت مالی و تعداد طرفداران این جریان اطلاع درستی ندارد و معلوم نیست نفوذ گولن در دستگاه های کلیدی دولتی تا چه حد است و در صورت احراز قدرت بیشتر، چه خط مشی را پیش خواهد گرفت.
جماعت اخوان المسلمين

جماعت اخوان المسلمين

جماعت اخوان¬المسلمين را مي¬توان مهم¬ترين جنبش اسلامي در جهان عرب طي قرن گذشته محسوب كرد. جنبشي كه حسن البنا در 1928 مصر پديد آورد، ايدئولوژي آن اسلام و در اصول سياسي و اجتماعي خواهان بازگشت به حكومت اسلامي در قرن هاي اوليه است. اين جماعت در زمان تأسيس و شكل‌گيري به عنوان جنبشي اسلام‌گرا در مقابل جريان‌هاي سكولار جهان عرب ظهور كرد. اساس و مبناي شكل‌گيري آن مبارزه با الغاي خلافت و جلوگيري از گسترش الگوي لائيك در جهان اسلام بود. در واقع، در شرايطي كه خلافت اسلامي در قالب امپراتوري عثماني در مركزيت جهان اسلام مضمحل شده بود و جريان‌هاي سكولار و ملي‌گراي عربي و تركي در حال رشد و عرض اندام بودند، حسن البنا با طرح دعوت اسلامي، جنبش جديدي را پايه‌گذاري كرد كه احياي مجدد خلافت در رأس امور و برنامه‌هاي سياسي آن قرار داشت و به همين دليل به كانوني براي جلب مسلمانان در داخل و خارج مصر تبديل شد. در حقيقت جنبش اخوان المسلمين را اصولاً بايد زائيده اوضاع سياسي و اجتماعي تاريخ معاصر مصر در پي رواج تفكر جدايي دين از سياست (سكولاريسم) در ميان روشنفكران و آهنگ احساسات ملي گرايانه براي اصلاح اين كشور در دوران اختناق بعد از انقلاب 1919 مصر بر ضد انگليس دانست. اهداف بنيان گذاران اين جنبش- به ويژه حسن البناء- از يك سو بر ايجاد تحول در اعتقادات اسلامي مسلمانان و بالاخص مصريان از حالتي ايستا و بي تحرك به سمت پويايي و حاكميت تعاليم شريعت بر زندگي اجتماعي و سياسي مصر و از سوي ديگر بر يگانگي مسلمانان در برابر استعمارگران غرب كه كشورهاي اسلامي را مورد تجاوز قرار داده بودند، دور مي زد. حسن البناء رهبر جنبش تلاش‌هاي خود را در سه مرحله «تبليغ»، «جذب و سازماندهي» و «مرحله عملي» آغاز نمود. اصولي كه حسن البناء بر آن اعتقاد داشت عبارت بودند از:1 ـ «اجتناب از جدال‌هاي مذهبي و فرقه‌اي» (از زماني كه جماعت تقريب بين مذاهب اسلامي تأسيس شد حسن البناء و ايت‌الله قمي در تأسيس آن سهيم بودند همكاري ميان اخوان‌المسلمين و شيعيان برقرار شد كه در نهايت به ديدار نوّاب صفوي در سال 1954م. از مصر منجر گرديد. حسن البناء در مراسم حج 1948 با ايت‌الله كاشاني ديدار كرد و ميان آنها تفاهم برقرار گرديد و برخي از دانشجويان شيعه كه در مصر تحصيل مي‌كردند به جنبش اخوان‌المسلمين پيوستند)؛ 2 ـ «سياست گام به گام»: در نگاه وي جنبش قبل از آن‌كه به هدف غايي خويش برسد، بايد اين مراحل را (تبليغ، بيان و تفسير؛ عمل و نتيجه‌گيري) را گام به گام طي نمايد؛ 3 ـ «استفاده از نيروهاي مختلف براي تحقق اهداف»؛ 4 ـ «برپايي حكومت اسلامي»: اخوان‌المسلمين حكومت را براي خود نمي‌خواهد، بلكه حامي كساني مي‌باشد كه بتوانند مسؤوليت حكومت را بر عهده بگيرند و قوانين قرآن را اجرا نمايند و اگر چنين فردي پيدا نشد، تشكيل حكومت يكي از برنامه‌هاي اخوان‌المسلمين خواهد بود؛ 5 ـ «مقاومت در برابر تجاوزگران». جنگ جهاني دوم و پيامدهاي مصر، روند تصاعدي نفوذ اخوان المسلمين را در مصر گسترش داد، تشكيلات اخوان المسلمين سازمان يافته‌تر و مواضع سياسي و ايدئولوژيك آنها منسجم‌تر گرديد. بعد از جنگ سازمان از وضع آشفتة حزب وفد استفاده نمود و خود را به عنوان سازمان انقلابي و مخالف نظام موجود معرفي كرد و پايگاه‌هاي توده‌اي حزب وفد را به سرعت تصرف كرد. بر اثر دسيسه‌ها و برخي اقدامات خودسرانه كه بعضي از افراد در سازمان عليه دولت انجام مي‌دادند، دولت در سال 1948م با سيزده مورد اتهام به سازمان در مورد فعاليت‌هاي تروريستي، توطئه عليه سرنگوني نظام سلطنتي مصر، جمع‌آوري مهمّات و... سازمان را منحل اعلام نمود و حسن البناء در توطئه‌اي سازمان يافته در فوريه 1949م ترور گرديد. اخوان‌المسلمين با توجه به رسالت فراكشوري خود كه به ويژه در مقابله با جهت گيري رو به گسترش ملي‌گرايي سكولار خلاصه مي شد؛ در مصر محدود نماند و به كشورهاي مختلف جهان عرب سرايت كرد و به تدريج در ساير كشورهاي عربي شكل گرفته و گسترش پيدا كرد. در اين زمينه دو مرحله را مي‌توان مشخص كرد. مرحله اول، رشد فزاينده توجه و تمايل به دنياي اسلام و به ويژه معضلات سياسي آن و درگيري مستمر با اين مشكلات؛ مرحله‌اي كه قبل از سال 1937 آغاز شده بود. مرحله دوم تاسيس شعب گوناگون اخوان‌المسلمين در خارج از مصر بود، به نحوي كه اين جنبش در حال حاضر در بسياري از كشورها بويژه در خاورميانه و شمال آفريقا، شاخه هاي اين جنبش فعال مي باشد.
گروه طالبان

گروه طالبان

طالبان به عنوان يكي از پديده‌هاي تاريخ معاصر افغانستان، در پي رقابت قدرت‌هاي بزرگ و پس از اشغال افغانستان توسط شوروي، در سال 1373 حكومت را در افغانستان به دست گرفت و با آموزش و حمايت‌هاي بي‌دريغ كشورهاي منطقه نظير پاكستان و عربستان سعودي تا سال 1380 در قدرت باقي ماندند. پس از اشغال افغانستان توسط شوروي در 7 دي 1357، مبارزان افغان به مبارزه عليه اشغالگران شوروي پرداختند و سرانجام نيروهاي ارتش سرخ در بهمن 1367 خاك افغانستان را ترك كردند. با خروج ارتش سرخ از افغانستان، ايالات متحده به قرارداد ژنو وفادار نماند و از مجاهدان افغاني به دليل رقابت و خصومت با شوروي حمايت كرد. بدين ترتيب افغانستان به ميدان رقابت قدرت‌هاي بزرگ در جنگ سرد تبديل شد. با پايان جنگ سرد و خروج شوروي از افغانستان و در پي تغييرات داخلي در پاكستان، اين كشور اقدام به تأسيس هزاران مدرسه ديني با گرايش سلفي ديوبندي كرد كه با حمايت كشورهاي عربي حوزه خليج فارس به ويژه عربستان همراه بود. نقش پاكستان در ايجاد، پرورش و حمايت از گروه افراطي طالبان كاملاً آشكار است. منافع ملي پاكستان در افغانستان نيز توسط گروه‌هاي دست‌نشانده پشتون كه در مناطق شمال غربي پاكستان و در مرز با افغانستان زندگي مي‌كنند، تأمين مي‌شود. زماني كه احزابي مثل حزب اسلامي حكمتيار ديگر نتوانستند خواسته‌ها و منافع پاكستان را تأمين كنند، گروه‌هايي از جنگجويان مناطق قبايلي پاكستان به رهبري بيت‌الله محسود در وزيرستان جنوبي متحد شدند و جنبش طالبان پاكستان را در دسامبر 2006 پايه‌گذاري كردند . به نظر مي‌رسد در تحليل شكل‌گيري طالبان بايد مؤلفه‌هايي مانند شكنندگي اجتماعي، سنت‌هاي پايدار و انعطاف‌ناپذير مذهبي، فقر فرهنگي و اقتصادي، تعصب قبيله‌اي و سلحشوري عشيره‌اي، سخت‌گيري اخلاقي، ساخت كشمكش‌پرور قومي، ملي و مذهبي و نيز دخالت بازيگران خارجي كه مقاصد، منافع‌، ديدگاه‌ها، اولويت‌ها و نگراني‌هاي نامتقارن، متفاوت و متعارض دارند، مورد توجه قرار گيرد. ايدئولوژي طالبان عقايد افراطي مذهبي دارند و به ديوبنديه كه به آموزه‌هاي وهابي نزديك مي‌باشد، وابسته‌اند. اين جنبش افراطي تاكنون توضيحات مشخص و واضحي درباره آرمان‌هاي خود نداده است؛ هر چند كه اعتقاد خود در تشكيل امارت اسلامي را به صورت آشكار اعلام مي كند. احمد رشيد در اين باره مي‌گويد: «شناخت پديده طالبان به دليل تعدد گروه‌هاي وابسته به آنها در مناطق قبايلي و آزاد پاكستان، ساختار سياسي، رهبري‌ و فرايند تصميم‌گيري، دشوار به نظر مي‌رسد. با اينكه در دين اسلام آيات و احاديث محكمي وجود دارد كه كشتن انساني بي‌گناه را به مثابه قتل همۀ انسان‌ها دانسته‌اند، اما حاميان و رهبران طالبانيسم ادعا مي‌كنند در راستاي اجراي دقيق قوانين و سنت اسلام و تشكيل خلافت و حكومت اسلامي به اين اقدامات دست مي‌زنند و پيروان خود را مقيد و ملزم به اطاعت از دستورهاي دين اسلام مي‌كنند». بنابراين مهم‌ترين اصل در انديشه سياسي گروه‌هاي بنيادگراي افراطي از جمله طالبان، احياي امارت اسلامي است. در حال حاضر، طالبان پاكستان كه به نوعي از اعقاب فكري جمعيت علماي هند به شمار مي‌رود، طرح احياي امارت اسلامي را در پاكستان دنبال مي‌كند. در تئوري خلافت و امارتِ مطلوب طالبان، مردم و احزاب جايگاهي ندارند. تعدادي از سران قبايل و نخبگان ديني با عنوان اهل حل و عقد گرد هم مي‌آيند و فردي را براي اين پست نامزد مي‌كنند؛ آن‌گاه تمام اختيارات كشور به شخص خليفه يا اميرالمؤمنين منتقل مي‌شود. مخالفت با مفاسد فرهنگ و تمدن غربي يكي از شعارهاي اساسي تمام گروه‌هاي اسلامي است؛ اما آنچه بنيادگرايي افراطي از نوع طالبان را از ساير گروه‌هاي اسلامي جدا مي‌سازد، نفي مطلق مدنيت غربي است. گروه‌هاي اسلامي ديگر نظير اخواني‌ها نقادانه به تمدن غربي مي‌نگرند و ضمن رد جنبه‌هاي منفي، از جنبه‌هاي مثبت آن استقبال مي‌كنند؛ اما طالبان و مكتب‌هاي ديوبندي و وهابي با هر نوع دستاورد تمدن غربي مخالفت مي‌كنند. برخورد غيرنقادانه در پذيرش يا نفي ‌فرهنگ غربي، مشكلات بي‌شماري به همراه دارد. مخالفت تعصب‌آميز طالبان با تلويزيون، وسايل تصويربرداري، لباس فرنگي، سينما و امثال آن نشانۀ آشكار روحيه ستيزه‌جويي آنان با مظاهر تمدن غربي است. طالبان تلويزيون و سينما را ابزاري شيطاني مي‌داند. مولانا فضل‌الله، رهبر طالبان پاكستان، نيز تلويزيون را ابزار لهو و لعب كه مشروعيتي در دين ندارد، دانسته است. گروه اجراي مقررات اسلامي يا تنفيذ الشريعه كه بر دره سوات مسلط شده‌اند، تحصيل را براي دختران در اين منطقه ممنوع كرده‌اند. به دستور مولانا فضل‌الله، بيش از 170 مدرسه و ساختمان دولتي در اين منطقه تخريب شده‌اند. در اعلاميه‌اي كه در 2 بهمن 1387 در روزنامه محلي دي نيوز پاكستان منتشر شد، طالبان پاكستان به طور كامل حضور دختران را در مدارس منطقه دره سوات ممنوع اعلام كرد. به اين ترتيب، بيش از 400 مدرسه خصوصي دخترانه بسته شد. دست‌كم 10 مدرسه دخترانه كه پس از 26 دي 1387 هم‌زمان با اتمام ضرب‌العجل اعلام‌شدۀ طالبان فعال بودند، در شهر مينگورا منفجر شدند و بيش از 170 مدرسه و ساختمان‌ دولتي مورد حمله قرار گرفتند. از پيچيدگي‌هاي اساسي بينش طالبان، روح تعبدگرايي و قداست‌بخشي به دستاوردهاي كلامي و فقهي پيشينيان است. بنيادگرايي افراطي دوران صدر و ميانه اسلام را دوره طلايي و مصون از هر نوع خطا تلقي و درباره تفاسير و تأويل‌هاي ديني اين دوره اعتقادي جزم‌گرايانه دارد. اجتهاد و انبساط تازه در اين مكتب جايگاهي ندارد و مردم عموماً موظف به پيروي مقلدانه از كلمات و گفتار علماي سلف هستند. برداشت صرفاً تقليدگرايانه آنها از دين سبب بدبيني و حتي دشمني آنان با الگوهاي زندگي رايج در دنياي معاصر جهان اسلام شده است. تنها الگوي مطلوب نزد بنيادگرايان افراطي، الگوي زندگي جوامع روستايي قرون اوليه اسلامي است. رفتار خشك و متحجرانه آنان با زنان و نوع نگرش‌شان به نقش اجتماعي و تربيتي زن در جامعه، ريشه در همين روح سلفي‌گري آنها دارد كه با ضروريات زندگي كنوني كاملاً بيگانه است. هم‌چنين تفسير آنان از مفاهيمي مانند توحيد و شرك، كه اساس انديشه كلامي بنيادگرايي افراطي را تشكيل مي‌دهد، در مغايرت آشكار با تفاسير رايج آن مفاهيم نزد ساير مكاتب اسلامي است.
رژيم صهيونيستي

رژيم صهيونيستي

شاباك يا به صورت مخفف شين بت يا شين بث، سرويس ضد اطلاعات و امنيت داخلي اسراييل است. شين بت خلاصه كلمه ‹‹خدمت به امنيت›› است. ايسر هرئيل از زمان شكل‌گيري اين سازمان تا سال 1952م. رئيس آن بود. نامبرده بعدها به رياست موساد هم رسيد. اين سازمان مسئول جمع آوري اطلاعات درباره سازمانهاي اطلاعاتي خارجي مربوط به دول دوست و دشمن و فعاليتهاي آنها و تأمين امنيت مقامات و تأسيسات اسراييلي، تحقيق درباره خرابكاري عليه دشمنان داخلي و خارجي، از جمله خرابكاري و تروريسم در اسراييل و خارج است.
وهابیت

وهابیت

وهابیت مسلکی است که در سال ۱۱۴۳ هجری قمری در شبه جزیره ی عرب بوجود آمده است و در بسیاری از اصول عقاید و احکام شرعی با مذاهب دیگر تفاوت دارد. پیروان این مسلک را «وهابی» گویند.
اكراد

اكراد

قوم كرد نژادي با سابقه اند ، اما خاستگاه اين قوم دقيقا روشن نيست و صاحبنظران در باره ي منشاء و خاستگاه آنان اختلاف جدي دارند . در مورد نژاد آنان نيز بحث و گفتگو وجود دارد ، عده اي نژاد آنان را توراني و سامي مي خوانند ، گروهي آنان را از نژاد آريايي و ايراني اصيل مي دانند . شماري از عوامل سياسي و تاريخي اين قوم را متفرقه و پراكنده ساخته كه هم اكنون در چند كشور كه مهمترين آن ايران ، تركيه و عراق است زندگي مي كنند .
شیعیان علوی

شیعیان علوی

علویان از اقلیت های مهم و موثر در جامعه ترکیه محسوب می شوند که حدود 20 درصد از جمعیت 78 میلیونی ترکیه را تشکیل می دهند. آنها در دوره امپراتوری عثمانی مورد سوظن شدید بودند و امنیت هویتشان به خطر افتاد و آسیب جدی دیدند اما دوره جمهوریت و آتاتورک را که حاکمیت بر مبنای سکولاریسم شکل گرفت؛ فرصتی برای بازنمایی هویتی یافته و با همراهی با حاکمیت از فضای تنش خارج شدند. هر چند که این اقلیت هیچ وقت نتوانست با هویت مکتبی خویش سهم سیاسی و فرهنگی در ترکیه کسب نماید. هویت سیاسی آنها بر مبنای مقتضات زمان، مکان و عوامل موثر بر آن، جلوه های متفاوتی داشته و از ملی گرایی تا چپگرایی سیالیت یافته است تا اینکه در یک دهه اخیر به شدت در تکاپوی هویت طلبی سیاسی خود هستند
New node

New node

انقلاب بحرین

انقلاب بحرین

تاریخ بحرین در چند دهه گذشته همواره مواجه با اعتراضات مداوم مردم علیه رفتار تبعیض آمیز و تمامیت خواه رژیم سلطنتی آل خلیفه بوده است؛ به نحوی که این کشور کمتر روی آرامش و ثبات سیاسی به خود دیده است. انقلاب 14 فوریه 2011 میلادی مردم بحرین هر چند سه روز پس از سقوط حسنی مبارک در مصر و همراه با موج خیزش‌های مسلمانان علیه رژیم‌های دیکتاتوری آغاز شد اما با نگاهی دقیق‌تر ریشه های این انقلاب مردمی را حداقل باید از دهه 1970 میلادی و نوع رفتار خاندان حاکم بر این کشور با مردم مورد مطالعه قرار داد.
New node

New node

روز جهانی قدس

روز جهانی قدس

undefined
تحولات ترکیه

تحولات ترکیه

undefined
آزادسازی موصل

آزادسازی موصل

آزادسازی موصل یا نبرد بازپس گیری موصل از اشغال گروه تروریستی داعش، عملیات نظامی منظم و کلاسیکی است که از روز دوشنبه ۱۷ اکتبر ۲۰۱۶ به فرمان حیدر العبادی نخست وزیر عراق برای پس گرفتن موصل از سیطره داعش آغاز شد. موصل مرکز استان نینوا و دومین شهر بزرگ عراق در تابستان ۲۰۱۴ به اشغال گروه داعش درآمد و از آن زمان ابوبکر بغدادی، خلافت خودخوانده خود را در این هشر استقرار نمود. عملیات آزادسازی موصل از نوع جنگ‌های شهری منظم به شمار می‌رود.
آزادسازی حلب

آزادسازی حلب

پس از آن که دیدبان حقوق بشر سوریه مستقر در لندن؛ اوایل هفته جاری اعلام کرد که 60 درصد از مناطق شرقی حلب توسط ارتش سوریه از اشغال گروه‌های تروریستی آزاد شده است، حال منابع خبری امروز اعلام کرده‌اند؛ با پیشروی سریع و برق‌ آسای ارتش سوریه طی چند روز گذشته، مناطق تحت کنترل دولت سوریه در شرق حلب، به میزان 80 درصد رسیده است.
New node

New node

نقض حقوق بشر در یمن

نقض حقوق بشر در یمن

پرونده ای در مورد نقض حقوق بشر در یمن
alwaght.net
گزارش
در تهران صورت گرفت؛

بررسی ابعاد سفر اخیر نخست وزیر عراق به ایران در نشست کارشناسی اندیشه سازان نور

يکشنبه 5 مرداد 1399
بررسی ابعاد سفر اخیر نخست وزیر عراق به ایران در نشست کارشناسی اندیشه سازان نور

پایگاه تحلیلی الوقت- نشست تخصصی سیاسی «کم و کیف سفر نخست وزیر عراق به ایران و توافقات انجام شده» در موسسه مطالعاتی «اندیشه سازان نور» برگزار شد.

در این نشست کارشناسان مسائل منطقه با تمرکز بر سفر اخیر «مصطفی الکاظمی»، نخست وزیر عراق به ایران، ابعاد این سفر را مورد بحث و بررسی قرار دادند.

سفیر سابق ایران در عراق: دولت الکاظمی به دنبال توسعه روابط با ایران است

در ابتدای این نشست «حسن دانایی فر»، کارشناس مسائل منطقه و سفیر سابق ایران در عراق ابعاد روابط ایران و عراق را مورد بررسی و تحلیل قرار داد.

به گفته دانایی فر، روابط اقتصادی و سیاسی ایران و عراق بسیار گسترده است و کالاهای نهایی ایران نه به صورت خام بلکه به صورت محصولات نهایی به عراق صادر می‌شود.

دانایی فر، روابط ایران و عراق را نیز در بخش گردشگری بسیار گسترده توصیف کرد و گفت: حدود 70 درصد گردشگران ورودی به ایران را که بیش از 3 میلیون نفر می‌شود، از اتباع عراق بوده است، که البته این آمار مربوط به پیش از بحران جهانی کرونا است.

کارشناس مسائل منطقه در ادامه گفت: در بخش انرژی گازی نیز دو خط 25 میلیون متر مکعبی صادرات به عراق وجود دارد و بخش قابل توجهی از انرژی عراق در بخش برق که حدود 40 درصد است از طریق خطوط چهارگانه با تزریق گاز ایران به نیروگاه‎های گاز عراق صورت می‌گیرد.

به گفته دانایی فر، یکی از ویژگی‌های روابط ایران با عراق ارتباط با همه بخش‌ها از نظر قومی و مذهبی است که به طور مثال رابطه اکراد ایرانی و عراق قابل توجه است.

روابط دانشگاهی از دیگر بخش های مورد اشاره سفیر سابق ایران در عراق بود و وی به بخش‌های فرهنگی و هنری روابط دو کشور نیز اشاره و آن را قابل توجه عنوان کرد.

«دانایی فر» اما به وجود برخی مخالفت‌ها در نزدیکی دو کشور هم از داخل و هم خارج عراق نیز اشاره کرد، که این مخالفت‌ها بویژه پس از تقویت جایگاه ایران در مبارزه علیه داعش بیشتر شده و این مخالفت‌ها از سوی جریان‌های نزدیک به غرب، بعث و سکولار عنوان شد.

سفیر سابق ایران در عراق همچنین گفت؛ همه نخست وزیرانی که در عراق روی کار آمدند در تلاش برای تقویت رابطه خود با ایران بودند، چون جمهوری اسلامی ایران به عنوان یک واقعیت در مرزهای مشترک با عراق وجود دارد و ایران را به عنوان یک واقعیت نمی توانند نادیده بگیرند.

سفیر سابق ایران در عراق در ارتباط با سفر اخیر «مصطفی الکاظمی»، نخست وزیر عراق به تهران نیز، این سفر را دارای ابعاد مختلف سیاسی و اقتصادی عنوان کرد که به بسیاری از شایعات پایان داد.

به  گفته این دیپلمات ایرانی، در جریان سفر الکاظمی به تهران توافقات اقتصادی قابل توجهی منعقد شد و مرزهای مشترک دو طرف بازگشایی گردید و بازگشایی مرزهای دیگر نیز مورد تاکید قرار گرفت و قرار شد حجم مبادلات تجاری و اقتصادی به قبل از شیوع کرونا بازگردد.

به گفته دانایی فر، در زمینه حمل و نقل نیز راه آهن شلمچه بصره مورد بحث قرار گرفت و درباره کرونا نیز با حضور وزیر بهداشت عراق مباحث خوبی در زمینه انتقال تجارب صورت پذیرفت.

توافقات در زمینه بانکی، اقتصادی و مبادلات مالی از دیگر موارد مورد اشاره از سوی دانایی فر در ارتباط با سفر اخیر نخست وزیر عراق به تهران بود.

مسئله خروج آمریکا از منطقه و عراق با توجه به موضوع شهادت سردار سلیمانی در این کشور از دیگر مسائل مورد توجه در سفر نخست وزیر عراق به تهران بود که به گفته دانایی فر، طرف عراقی قول‌هایی را در این ارتباط عنوان کرده و خروج آمریکا از عراق را به صورت تلویحی مورد توجه قرار داد.

دانایی فر در ادامه گفتگوی خود در پاسخ به سوال الوقت در ارتباط با لغو سفر نخست وزیر عراق به عربستان نیز گفت:

به نظر می رسد که لغو این سفر واقعا به دلیل مشکل فنی بوده و مشکل سیاسی در کار نبوده است و این مسئله بیشتر مرتبط با مریضی پادشاه عربستان بوده است، چون هر دو کشور نیازمند توسعه روابط هستند و به زودی مرز مشترک عربستان و عراق نیز بازگشایی خواهد شد و بغداد و ریاض اصرار دارند که بتوانند روابط دو طرف را عادی سازی کنند.

در ارتباط با وضعیت مذاکرات خروج آمریکا از عراق نیز، دانایی فر گفت: با توجه به تصویب خروج آمریکا از عراق از سوی نمایندگان پارلمان عراق باید توجه داشت که همان مجلسی که خروج آمریکا را تصویب کرد، همین مجلس دولت فعلی الکاظمی را مورد تائید قرار داده است. لذا دولت الکاظمی تلاش می کند که حد وسط را در این ارتباط به دست آورد، اما خروج آمریکا از عراق چالش مهمی پیش روی دولت الکاظمی است و باید دید که الکاظمی تا چه اندازه می تواند از این چالش عبور کند و باید بتواند میان درخواست مجلس و برخی درخواست‌های خارج از مجلس درباره خروج آمریکا از عراق یک توازن ایجاد کند.

سفیر سابق ایران در عراق در ارتباط با روابط دولت فعلی بغداد با تهران نیز گفت: به نظر می رسد که دولت الکاظمی به دنبال حفظ روابط فعلی و توسعه روابط با ایران است و توسعه این روابط با ایران مورد نظر الکاظمی است.

در ارتباط با جایگاه تجاری ایران در عراق نیز، دانایی فر گفت: ایران طی سال‌های گذشته در مقام نخست شریک تجاری با عراق قرار داشته و گاه در با اختلاف در جایگاه دوم قرار داشته است. ادر واقع ایران، ترکیه و چین سه شریک اصلی تجاری بزرگ عراق هستند، اگرچه در شرایط فعلی بحران کرونا حجم مبادلات کاهش یافته است که هم به دلیل مسائل مرزی و هم کاهش قدرت خرید از سوی عراقی ها این کاهش حجم مبادلات تجاری را شاهد بوده‌ایم.

در ارتباط با جایگاه حشدالشعبی در دولت فعلی مصطفی الکاظمی نیز، سفیر سابق ایران در عراق گفت: حشدالشعبی نیروی رسمی مسلح عراق است، اگرچه نیروی مقاومت به درستی اصرار برخروج آمریکا از عراق دارد و نیروهای مقاومت، پلیس و حشدالشعبی نقطه اتکا و امید مردم عراق برای خروج نظامیان خارجی و آمریکایی از کشورشان هستند.

سید افقهی، کارشناس مسائل خاورمیانه: پاسخ متقابل ایران به آمریکا حق مشروع و قانونی تهران است

«سیدهادی سید افقهی» از دیگر کارشناسان و سخنرانان در نشست تخصصی اندیشه سازان نور در ارتباط با سفر اخیر نخست وزیر عراق به تهران بود.

در این نشست، افقهی به فرصت‌ها  و اعداد و آمار در روابط ایران و عراق اشاره کرد و گفت: همان گونه که رئیس جمهور ایران نیز عنوان کرده است، علاقه ایران به افزایش مبادلات تجاری دو طرف 20 میلیارد دلار است.

افقهی در ادامه گفت: سفر الکاظمی به ایران با علم و درایت و به دلیل روابط ویژه ای که با آمریکایی ها دارد، حامل پیام‌هایی برای ایران بود که برخی از این پیام‌ها در اظهارات علنی و یا در جلسات خصوصی گفته شد. به عنوان مثال نخست وزیر عراق در نشست مطبوعاتی بر عدم دخالت در روابط دو کشور تاکید کرد  که این اظهارنظر معنای خاص خود را دارد که هم آمریکا و هم برخی کشورهای منطقه قبلا ایران را متهم به مداخله در امور عراق کرده بودند.

به گفته افقهی، مصطفی الکاظمی در همان کنفرانس مطبوعاتی بر نقش ایران در مبارزه با داعش تاکید کرد ولی بلافاصله تاکید کرد که عراق در جریان مشکلات اقتصادی ایران، لطف تهران را جبران کرد، اما این اظهار نظر نخست وزیر عراق در حالی است که بیشترین کمک‌ها به مردم عراق از سوی ایران صورت می گیرد.

کارشناس مسائل منطقه در ادامه گفت: با این حال انعکاس سفر نخست وزیر عراق به ایران بیشتر بازتابی سیاسی داشت و این سفر دارای نکات مهمی است که از جمله از سوی مقام معظم رهبری در دیدار با نخست وزیر عراق مطرح شد. مقام معظم رهبری در این دیدار اظهار داشتند که برای آمریکا مهم نیست که چه کسی نخست وزیر است و احتمالا مقام معظم رهبری این پیام را به نخست وزیر عراق رساندند که آمریکا اگر بخواهد شما را هم قربانی خواهد کرد و لازم است تا نخست وزیر جایگاه خود را در میان مردم داشته باشد.

به گفته «سید افهقی»، اوج بحث رهبری در دیدار با نخست وزیر عراق در جریان موضوع شهادت سردار حاج قاسم سلیمانی بود که در آن جا ایشان این معنا رساندند که ایران با هرکسی که مردم عراق انتخاب کنند مشکلی ندارد، بلکه عملکرد افراد مهم است و در جریان اشاره به موضوع شهادت سردار سلیمانی، مقام معظم رهبری بر پاسخ متقابل به آمریکا تاکید کردند.

کارشناس مسائل منطقه تاکید کرد: ما باید توجه داشته باشیم که حمله عین الاسد بهای خون سردار سلیمانی نبود، اگرچه الکاظمی نیز گفت: اجازه نخواهیم داد از خاک ما به ایران تهدیدی واقع شود، اما این سوال باقی است که آیا در عمل فرماندهان عراقی میتوانند جلو تجاوز آمریکا را بگیرند، آیا فرماندهان عراقی میتوانند وارد پایگاه‌های نظامی آمریکا در عراق شوند، لذا ایران تاکید بر پاسخ به آمریکا دارد که این پاسخ حق حقوقی و اخلاقی ایران است.

سید هادی سید افقهی همچنین با طرح سوالاتی مطلب خود را این گونه ادامه داد: حال این سوال است که اگر ما بخواهیم انتقام اصلی از عراق بگیریم، موضع دولت عراق و شخص نخست وزیر، آقای الکاظمی چه خواهد بود؟ پرونده مسئله نقش الکاظمی در حادثه شهادت سردار سلیمانی که در آن زمان، نخست وزیر فعلی، مسئولیت امنیتی داشت، هنوز باز است و جمهوری اسلامی ایران برای منافع دو کشور از این خط قرمز عبور کرد، اگرچه هنوز این پرونده باز و قابل بررسی است. در واقع ما باید بدانیم که مقام معظم رهبری در دیدار با نخست وزیر عراق خط را مشخص کردند که فراتر از رابطه ایران و عراق است و آن موضوع پاسخ متقابل ایران به آمریکاست که حق شرعی، حقوقی و اخلاقی ایران برای پاسخ به آمریکاست.

رئیس موسسه مطالعاتی اندیشه سازان نور: نقش ایران در عراق، سیادت بخش و تقویت کننده استقلال سیاسی عراق است

سخنران بعدی نشست تخصصی در ارتباط با سفر نخست وزیر عراق به ایران، «سعدالله زارعی»، کارشناس مسائل خاورمیانه و رئیس موسسه مطالعاتی اندیشه سازان نور بود.

دکتر زارعی در ارتباط با ابعاد سفر نخست وزیر عراق به ایران مسئله ثبات سیاسی عراق را مورد نظر قرار داد و در این ارتباط گفت: اگرچه ما از عراق اخباری را در ارتباط با بی ثباتی و دولت ورشکسته می شنویم، اما عراق در مقایسه با مصر، لیبی، سودان و یا بسیاری از کشورهایی که طی یک دهه گذشته در معرض تغییراتی قرار گرفته‌اند، اما از ثبات بیشتری برخوردار است، هرچند عراق با تهدیدات امنیتی بیشتری روبرو بوده است و حتی در سال 2003 تا 2011 تحت اشغال خارجی قرار داشت و پس از آن در سال 2014 نزدیک به 60درصد از خاک خود را تحت تاثیر تهاجم تروریست از دست داد، اگرچه آن را دوباره با حمایت نیروهای مقاومت و جمهوری اسلامی ایران به دست آورد.

زارعی در ادامه گفت: بسیاری از کشورهای منطقه که طی یک دهه گذشته دچار تغییر بوده‌اند، مانند مصر و لیبی هنوز نتوانسته‌اند به ثبات لازم دست یابند. مثلا الجزایر و سودان دچار تهدیدات امنیتی بسیاری هستند، این در حالی است که عراق به دلیل موزائیک قومی زمینه بیشتری برای بی ثباتی دارد، اما امروزه به یک دولت قانونی با اجماع داخلی دست یافته، لذا ما با عراقی با ثبات بیشتر مواجه هستیم که فعالان تجاری و اقتصادی ایران می توانند این شرایط با ثبات را در نظر بگیرند.

به گفته رئیس موسسه مطالعاتی اندیشه سازان نور، پیام سفر الکاظمی به ایران نیز این بود که ایران همچنان از ثبات و دولت منتخب در بغداد حمایت می کند و این پیام منعکس شد و معلوم شد که الکاظمی در مواجه و ارتباط با ایران با محدودیت و عدم اقبال روبرو نیست.

دکتر زارعی در ادامه افزود: در ارتباط با مسئله استقلال که در عراق از آن با عنوان «سیادت» نامیده می‌شود، گاه این استقلال یا سیادت در تقابل با جبهه مقاومت تلقی می‌شود، اما این گونه نیست و همان گونه که مقام معظم رهبری تاکید کردند، ایران حامی سیادت و استقلال سیاسی عراق است و ایران نشان داده چه در تشکیل دولت و مناقشات قومی و مذهبی همواره از استقلال عراق حمایت کرده و سیادت عراق مرهون حمایت‌های جمهوری اسلامی ایران است و چه بسا اگر نقش سیادت بخش ایران نبود، هنوز همان حاکم آمریکایی در عراق حکومت می کرد.

رئیس موسسه اندیشه سازان نور همچنین تاکید کرد: نقش ایران در عراق سیادت بخش است نه سیادت ستیز، چون آمریکایی ها سیادت ستیز هستند، همان گونه که  مقام معظم رهبری اظهار داشتند، ارتباط ایران و عراق ارتباط دو برادر است و به نخست وزیر عراق گفتند که در ایران خود را در کنار برادران خود ببینید. لذا در داخل ایران باید توجه کنیم که تهران پایه گذار سیادت و استقلال سیاسی عراق است.

زارعی در ادامه افزود: مسئله دیگر این است که در مسئله سیادت بخشی ایران به عراق، نه فقط در حوزه تئوریک، بلکه به لحاظ روشی و تکنیکی این هدف دنبال می‌شود  و همه می دانند که آمریکایی ها عراق را برای قطع رابطه با ایران تحت فشار قرار می دهند و مقام معظم رهبری نیز همیشه تاکید بر شناخت آمریکایی ها دارند، اما ایران هیچگاه در تعیین مسیر عراق مانع نبوده است و عراق آزاد است که مسیر خود را انتخاب کند.

کارشناس مسائل منطقه در ادامه افزود: درباره عراق همچنین باید به گروه‍‌های قانونی و غیرقانونی فعال در عراق توجه داشت. گروه‌های قانونی تحت نظر دولت هستند، اما گروه‌‍ های غیرقانونی در حوزه‌های مختلف در ذیل دستگاه‌های دیوان سالاری عراق قرار نداشته اند و موضع ایران در برابر این گروه ها بسیار مهم است. ایران معتقد است که مسائل عراق تابع شرایط این کشور است، در مواقعی نیاز است تا برخی گروه‌ها برای تامین امنیت حضور داشته باشند، لذا فرمول واحدی نیست که همه گروه‌ها در ذیل دیوان سالاری رسمی حضور داشته باشند، چون اگر این گروه‌ها در ذیل دیوان سالاری قرار گیرند، این سوال مطرح خواهد شد که آیا این گروه‌ها قادر به تامین امنیت خواهند بود؟ به عنوان نمونه در لبنان، آیا قرارگیری حزب الله در ذیل سلسله مراتب ارتش ممکن است؟ پاسخ به این سوال منفی است چون حزب الله لبنان و ارتش لبنان در مقابل هم نیستند و در کنار هم امنیت لبنان را تامین می کنند. یا به عنوان نمونه در یمن گروه مقاومت انصارالله وجود دارد و اگر در جریان حمله و تجاوز عربستان علیه یمن، انصارالله حضور نداشت، در همان روزهای اول یمن به اشغال عربستان سعودی درآمده بود. لذا تصمیم گیری درباره ساختارهای امنیتی در هر کشوری به وضعیت و ترجیحات میدانی هر کشوری بر می گردد وجمهوری اسلامی در هر کشوری از وضعیت ملی و ترجیح ملی آن کشور حمایت می کند. در عین حال ترجیح ملی هرکشوری را شرایط و واقعیت ها تعیین می کند هرچند در تئوری ممکن است گفته شود که دولت این ترجیح را تعیین کند، اما در عمل دولت ها گذرا و موقتی هستند، بنابراین آن چه در نهایت مسئله را تعیین می کند وجدان عمومی و نوع ترجیح عمومی آن کشور است، هرچند که دولت اصرار دارد این گروه ها را تحت نظر قرار دهد، اما ترجیح عمومی و واقعیت ها چنین چیزی را نمی پذیرد. لذا دیدگاه ایران درباره گروه‌های مقاومت در عراق از وجدان عمومی این کشور حمایت می کند و ایران از روابط برادرانه از تمام طیف ها و گروه‌ها در عراق حمایت می کند و این که تا که تا چه زمانی گروه‌های مقاومت در این کشور حضور دارند، بستگی به نیاز و ترجیح داخلی این کشور است.

دکتر زارعی همچنین در ادامه تاکید کرد: در عین حال عراق یک بازار خوب است و برای ایران یک دولت با ثبات در عراق قابل توجه است و دو طرف نیازهای فوری و کوتاه مدت و اساسی و زیرساختی را در روابط خود دنبال می کنند. در حوزه اقتصادی نیز نه ایران مرهون عراق و نه عراق مرهون ایران است، بلکه این روابط دو طرف و دوجانبه است که از سوی دو طرف ادامه دارد و به نفع هر دو طرف است.

میرابیان، کارشناس مسائل خاورمیانه: ایران نمی‌تواند حضور آمریکا در عراق را تحمل کند

«رضا میرابیان» کارشناس مسائل منطقه از دیگر سخنرانان نشست تخصصی بررسی سفر نخست وزیر عراق به ایران بود.

این کارشناس مسائل منطقه در این نشست تخصصی اظهار داشت: ایران از سال 2003 تا کنون هیچگاه دولتی را به عراق تحمیل نکرده و همیشه اعلام کرده که هرکسی را که مردم عراق انتخاب کنند، مورد تائید جمهوری  اسلامی ایران نیز خواهد بود. چون ما تجربه تلخی از گذشته عراق داشتیم و بی ثباتی و به هم ریختگی اوضاع در عراق، بر ایران فشار وارد می کند و ناامنی در عراق و بی نظمی در این کشور و ایجاد خلا امنیتی و سیاسی بر روی ایران سرشکن می شود.

به گفته میرابیان، مقام معظم رهبری نیز در ملاقات خود با نخست وزیر عراق تاکید کردند که حضور آمریکا در عراق را نمی توانیم نادیده بگیریم و خواستار عراق قدرتمند، امن و با ثبات هستیم. تاکیدات اخیر مقام معظم رهبری به این دلیل است که عراق ناآرام و ناامن به ضرر ایران است و ایران نمی تواند کالا به عراق صادر کند و نمی تواند روابط اقتصادی خوبی با عراق داشته باشد. لذا عراق با ثبات و امن به نفع ایران است. لذا ایران همیشه از حق حاکمیت و سیادت عراق حمایت کرده و نمی تواند حضور بیگانه را در عراق نادیده بگیرد، اگرچه نخست وزیر عراق تاکید کرده که اجازه نخواهد داد که عراق محل حمله به ایران شود، اما تجربه شهادت سردار سلیمانی در عراق نشان داد که با حضور بیگانگان، عراق نمی تواند استقلال و امنیت کامل داشته باشد. لذا همه تاکید ایران در راستای امنیت و ثبات عراق است.

در ادامه کارشناس مسائل خاورمیانه همچنین افزود: لغو سفر نخست وزیر عراق به عربستان نمی تواند فاقد بار معنای سیاسی باشد، چون هیچ کدام از وعده‌های عربستان در برابر عراق حتی از زمان حیدرالعبادی تا کنون عملی نشده است. لذا رفتار ایران با عراق قابل مقایسه یا دیگر همسایگانی همچون عربستان نیست و جمهوری اسلامی ایران همچنان که بر حق سیادت و استقلال عراق تاکید می کند، اما نمی تواند حضور بی شرمانه آمریکا در عراق و تحرکات روزانه و شبانه نظامیان آمریکایی در جاده های بغداد و دیگر مناطق را نادیده بگیرد، چون حضور یک کشور متجاوز در مجاورت مرزهای ایران برای تهران برخلاف مصالح و منافع ملی ایران است.

تگ ها :

بررسی سفر نخست وزیر عراق ایران نشست کارشناسی اندیشه سازان نور

نظرات
نام :
پست الکترونیک :
* متن :
ارسال

گالری

تصویر

فیلم

پرچم‌های غول‌پیکر در مسیر پیاده تا کربلا

پرچم‌های غول‌پیکر در مسیر پیاده تا کربلا