الوقت- بحران سوریه در حال سپری کردن مرحله آرامش قبل از طوفان است؛ آرامشی چند ماهه و کوتاه اما مغتنم برای اثبات چرخه شکست توافقات و گریزناپذیر بودن اقدام نظامی دولت مرکزی برای بیرون راندن کامل تروریست‌ها از خاک سوریه و یکپارچه کردن مجدد کشور زیر سیطره حکومت قانونی برای گذار به دوران پسابحران بازسازی و بازگشت آوارگان.
مسأله ادلب که به صورت حل نشده باقی مانده است به طور حتم مهمترین عرصه نبرد در ماه‌های پیش رو خواهد بود. در این میان تحرکات نظامی طرف‌های ذینفع در مسأله ادلب طی روزهای اخیر نشان از آمادگی برای مواجهه با چنین پیشامدی می دهد.
روز گذشته برای اولین بار پس از توافق میان روسیه و ترکیه در مورد آتش بس در ادلب که در ماه مارس (اسفند) به دست آمد، هواپیماهای روسیه حملاتی را به آخرین دژ تروریست‌ها در شمال غربی سوریه انجام دادند. این حمله پس از آن صورت گرفت که به گفته دیده بان حقوق بشر سوریه ائتلاف تروریستی به رهبری حراس الدین به دو روستای «الفطاطرة» و «المنارة» واقع در منطقه «سهل الغاب» در شمال غرب حماه حمله کردند. در این حملات و پاسخ ارتش سوریه بر اساس اعلام رامی عبد الرحمان ، رئیس دیده بان حقوق بشر سوریه 19 سرباز سوریه و 22 تروریست کشته شدند. در هفته های اخیر تخلفات مکرر در مورد آتش بس رخ داده است.
از طرف دیگر فعالان مخالف گفته‌اند که در روزهای اخیر ، هم ترکیه و هم دولت دمشق در حال ارسال تجهیزات و ادوات نظامی به شمال غربی سوریه بوده‌اند.
این هفته برخی رسانه ها اعلام کردند که یک کشتی نیروی دریایی روسی حامل تانک و سایر وسایل زرهی برای مسلح کردن نیروهای مسلح سوریه در حال حرکت از طریق تنگه بسفر به سمت شرق مدیترانه و به مقصد بندر طرطوس در غرب سوریه مشاهده شده است. گفته می شود این ارسال تجهیزات به احتمال زیاد با حمله نظامی ترکیه در اوایل ماه مارس به ارتش سوریه که در نتیجه آن چندین واحد وسایل زرهی ارتش سوریه منهدم شد ارتباط دارد. در حال حاضر ، نه طرف های روسی و نه سوریه اطلاعات مربوط به انتقال تانک ها را تأیید نکرده اند.
همچنین روسیه دو اسکادران جنگنده پیشرفته میگ 29 را برای تقویت نیروهای هوایی سوریه به ارتش سوریه تحویل داده است و نیروهای تازه نفس ارتش و دفاع ملی سوریه نیز به همراه رزمندگان جبهه مقاومت به نزدیکی خطوط تماس با مناطق اشغالی گروهک های تروریستی در محورهای جنوبی استان ادلب اعزام شده اند و در آماده باش کامل هستند.
در سوی دیگر ماجرا انتشار ویدئوهایی در شبکه های اجتماعی طی روزهای اخیر نشان می دهد ترکیه در حال انتقال پدافند ضدهوایی ارولیش آتلیگان (Atilgan) به ادلب است. موشکهایی که می توانند نه تنها هواپیماهای بدون سرنشین ، بلكه هواپیماهای جنگی روسی را نیز ساقط کنند. پیش از آن نیز در هفته نخست خردادماه رسانه ها از استقرار موشک‌های زمین به هوای «هاوک ام آی ام.۲۳» در فرودگاه «تفتناز» در شمال غرب استان ادلب خبررسانی کرده بودند.
همچنین روز گذشته یک کاروان نظامی ترکیه با بیش از 30 اتومبیل، وسایل نقلیه زره پوش ها و کامیون به همراه نظامیان به سوی پایگاه های ارتش ترکیه در استان ادلب گسیل شده است. ترکیه پست های نظارتی را در قیمت های مختلف ادلب برای حمایت از تروریست های مسلح در برابر حملات ارتش سوریه ایجاد کرده است. با این حال در ماه فوریه حملات ارتش سوریه موجب تضعیف توان لجستیکی ارتش ترکیه در این منطقه گردید به صورتی که دست کم 62 سرباز کشته ، نزدیک به 100 نظامی زخمی، ده ها وسیله نقلیه زرهی منهدم و بیش از ده هواپیمای بدون سرنشین این کشور ساقط شد.
به طور حتم ترکیه قصد دارد نفوذ خود را در شمال غربی سوریه افزایش دهد تا از طریق طولانی کردن روند بحران ادلب بتواند زمان لازم برای پیشبرد برنامه‌های خود در مناطق اشغال شده شمال و شمال شرق سوریه بویژه در راستای تغییر دموگرافی و یا نگاه توسعه طلبانه ارضی به بخش‌هایی از خاک سوریه در مناطق عمدتاً کردنشین فراهم کند.
در واقع ترکیه هم به صورت تعمدی و هم از بُعد ناتوانی در اجرای تعهدات خود، نسبت به بیرون راندن گروه‌های تروریستی مورد پذیرش جامعه بین المللی از ادلب ناکام بوده است.
خلف وعده های مکرر اردوغان در اجرای توافقات چندباره ادلب همراه با تقابل شدید مسکو و آنکارا در بحران لیبی، جایی که اردوغان با حمایت نظامی از دولت سراج در حال عقب راندن نیروهای موسوم به ارتش ملی شرق لیبی که از سوی مسکو حمایت می شود، می تواند موجب آمادگی مسکو برای قبول همراهی با نیروهای محور مقاومت به منظور یکسره کردن قضیه ادلب باشد.
درگیر بودن ارتش ترکیه در بحران لیبی به طور حتم از توان عملیاتی این کشور برای حمایت از تروریست‌ها در ادلب خواهد کاست و مسکو نیز می تواند بی توجهی اردوغان به درخواست‌های آتش بس در لیبی را با لغو آتش بس ادلب که گروه‌های مورد حمایت آنکارا ناقض آن بوده اند تلافی کند.
