الوقت- اعتصاب سراسری در بخش حمل و نقل فرانسه از روز دوشنبه سیزدهم فروردین شروع شده و بنابر تصمیم اتحادیه سراسری، کارکنان شبکه ریلی فرانسه، تا پایان ماه ژوئن (حدود سه ماه دیگر)، هر پنج روز یک بار، دو روز اعتصاب می‌کنند.
اعتصاب بر سر چیست؟
اعتصاب و اعتراضات در فرانسه به مخالفت‌ها علیه سیاست‌های دولت مکرون باز می‌گردد. اعتصاب کنندگان به پیشنهادات رئیس جمهور، برای تغییر شرایط کاری، اعتراض دارند.
گفته شده بعضی از خلبان‌ها، کارکنان شاغل در حوزه انرژی و دانشجویان هم در اعتراض به سیاست‌های اقتصادی دولت این کشور از کار کردن خودداری کرده‌اند.
حدود دو هفته پیش (۲۲ مارس/ دوم فروردین) دهها هزار معلم، پرستار و کارمندان بخش‌های دیگر این کشور نیز در مخالفت با سیاست آزاد سازی بخش دولتی که رئیس جمهور فرانسه آن را پیشنهاد کرده، به اعتصاب کنندگان پیوستند.
رانندگان شبکه ریلی دولتی فرانسه که در این کشور به "مجمع ملی راه‌آهن فرانسه" موسوم است تا به امروز از شرایط کاری ممتازی برخوردار بوده‌اند؛ افزایش خودکار حقوق سالانه، بازنشستگی زودهنگام و ۲۸ روز مرخصی با حقوق. بستگان درجه یک این افراد هم از مزایایی نظیر بلیط رایگان قطار برخوردارند.
دولت فرانسه تصمیم گرفته با تغییر قراردادهای کارمندان شبکه ریلی دولتی این کشور از سال ۲۰۲۳ میلادی این شبکه را بر اساس قوانین اتحادیه اروپا "رقابتی" کند.
در واقع مرکز اعتراض ها و اعتصاب‌های فعلی، شرکت ملی قطار فرانسه می باشد که یک شرکت دولتی است و به میزان ۴۵ میلیارد یورو مقروض بوده و باید برای بقا خود در رقابت‌های بین المللی خودکفا از دولت شود. به این ترتیب دولت قصد دارد که با انجام اصلاحات، کارمندان جدید قطار در آینده از امتیازات وسیع شان صرف نظر کنند.
اما اتحادیه های کارگری، چنین اصلاحاتی را رویارویی مستقیم خود با خود می بینند و به همین دلیل اعتصابات سراسری 3 آوریل را برنامه ریزی کردند که قرار است بیش از سه ماه ادامه یابد. اتحادیه های بزرگ این کشور مانند کنفدراسیون اتحادیه فرانسوی (CGT)، کنفدراسیون عمومی کار فرانسه (CFDT) و دیگر اتحادیه ها می خواهند که اعضای شان تا ۲۸ ماه ژوئن به نوبت در هفته دو روز اعتصاب و سه روز کار کنند.
کارکنان شرکت هواپیمایی ایر فرانس هم که خواهان شش درصد اضافه حقوق سالانه هستند، از قبل اعتصاب خود را آغاز کرده‌اند؛ البته بیشتر پروازهای این شرکت هواپیمایی تا امروز بدون اختلال انجام شده است.
حدود هفت ماه پیش هم دهها هزار نفر از مردم فرانسه در اعتراض به سیاست‌های امانوئل مکرون دست از کار کشیدند ودر خیابان‌های پاریس تظاهرات کردند.
این تظاهرات پس از آن بود که رئیس جمهور لیبرال فرانسه با امضای قانونی جدید به کارفرمایان اختیارات بیشتری برای استخدام و اخراج کارگران داد.
در این قانون همچنین سقف مشخصی برای پرداخت‌ها به افرادی که شغل خود را از دست می‌دهند، در نظر گرفته شده بود.
اما اعتصابات گسترده هفت ماه پیش هم مانع از آن نشد که امانوئل مکرون اصلاح قانون کار را متوقف کند.
زندگی در فرانسه سخت‌تر می‌شود
با ادامه اعتصاب‌ها، زندگی فرانسوی ها ممکن است در هفته های بعدی، سخت‌تر شود. زباله ها در پیاده روها انباشته می شوند، زیرا کارگران انتقال زباله ها اعتصاب می کنند؛ جریان برق در کارخانه ها قطع می شود؛ زیرا اتحادیه های انرژی نیز دست به اعتصاب می زنند؛ شرکت ملی قطار فرانسه نیز کار خود را متوقف می کند، زیرا در آنجا مرکز مقاومت علیه دور بعدی اصلاحات رئیس جمهور مکرون قرار دارد.
حتی پرواز های خارجی نیز در روز های اعتصاب متوقف می شوند، زیرا کارمندان شرکت هواپیمایی ایر فرانس نیز می خواهند به اعتراض های شان ادامه دهند.
به همین ترتیب قرار است کارمندان در بخش های برق و گاز، برای بهبود دستمزد و حفظ مزایای کاری دست به اعتراض بزنند.
در همین راستا روز یکشنبه از هر پنج قطار سریع السیر TGV یک قطار به فعالیتش ادامه داد و در شبکه منطقه‌ای نیز دو سوم قطارها کنسل شدند.
در دور قبلی این اعتصاب در روز چهارشنبه این اخلال‌ها گسترده‌تر بود و از هر هفت قطار سریع السیر TGV شش قطار و چهار پنجم قطارهای منطقه نیز خدماتشان متوقف شد.
این اعتصاب‌ها همچنین سبب شد که سفرهای با قطار از فرانسه به آلمان نیز تحت تاثیر قرار بگیرد و با اخلال مواجه شود.
یک سخنگوی راه آهن آلمان گفت: روز یکشنبه تنها هشت قطار دوربرد میان دو کشور سفر داشته‌اند.
شرکت ملی راه‌آهن فرانسه پیش بینی کرده که حداقل ۴۳ درصد از کارمندانی که برای عملیات عادی شبکه قطار ضروری هستند اعتصاب کنند و به این ترتیب سیستم حمل و نقل و راه آهن فرانسه به شدت در این مدت اعتصاب فلج خواهد شد.
کار سخت دولت ماکرون در مواجه با اعتصابات پیش رو
گرچه اتحادیه های کارگری فرانسه تلاش می کنند که در این اعتراض ها حکومت را از طرق مختلفی تحت فشار قرار دهند، اما اعتصاب در شرکت ملی قطار ممکن است به خصوص برای مکرون و نخست وزیر او ادوار فلیپ، گران تمام شود.
باوجود آنکه در نظرسنجی ها، اکثریت فرانسوی ها خواهان کاهش امتیازات در این بخش هستند، اما کارشناسان هشدار می دهند: اگر زندگی عادی در فرانسه، طولانی تر از دو هفته فلج شود، در این صورت فرانسوی ها نا آرام خواهند شد و به این ترتیب فشار بر حکومت نیز افزایش خواهد یافت.
از سوی دیگر در واکنش به این اعتصاب‌ها و اعتراضات، بنجامین گریفو، سخنگوی دولت، در جلسه شورای وزیران اعلام کرد: «با وجود ادامه اعتصاب، دولت با آرامش و قاطعیت سیستم حمل و نقل ریلی را متحول خواهد کرد.» این به این معناست که دولت ماکرون تصمیم ندارد که حداقل در کوتاه مدت و در واکنش به گسترش اعتراضات و اعتصابات عقب نشینی کند.
در این صورت با سماجت اتحادیه‌ها کارگری و معترضان بر پیگیری خواسته‌های خود و از طرف دیگر اصرار دولت بر سیاست‌های اقتصادی و کارگری خود، می‌توان انتظار داشت رئیس جمهور روزهای دشواری را پیش روی خود داشته باشد و شاید او نیز با از دست دادن بخش قابل توجهی از محبوبیت خود در میان شهروندان فرانسوی قرار است، به مانند دو رئیس جمهور پیشین فرانسه، تنها برای یک دوره میهمان کاخ الیزه باشد.
