به گزارش الوقت، «ب- مایکل» نویسنده صهیونیستی در مقاله‌ای در روزنامه هاآرتص درباره تفاوت بین انفجار ۵۰۰۰ بمب در ۵۰۰۰ خانه در لبنان (انفجار اخیر پیجرها) و کار گذاشتن بمب در اتوبوس یا انداختن بمب‌های خوشه‌ای در محل زندگی «جنایتکاران» پرسید و نوشت اعضای حزب‌الله لبنان ۵۰۰۰ پیجر دریافت کردند، در حالی که بمب‌های داخل اتوبوس‌ها و بمب‌های خوشه‌ای به همه افراد حاضر در محل آسیب رساند که هر ۲ اقدام، تروریستی محسوب می‌شود.
مایکل در پاسخ به کسانی که او را به خاطر این مقایسه سرزنش کردند، گفت کسانی که پیجرهای انفجاری را فرستاده بودند، کوچکترین فکری نمی‌کردند که این پیجرها کجا منفجر می‌شوند، در دست چه کسانی خواهند بود، پیجرها کجا قرار می‌گیرند، چند نفر در نزدیکی آنها خواهند بود، آیا این پیجرها در یک خواربارفروشی خواهند بود یا در دستان یک کودک کنجکاو، یا در یک پمپ بنزین، یا در دستان یک شریک زندگی.
وی در ادامه پاسخ خود با طرح این سوال که چه کسی به این ایده هولناک مبنی بر کار گذاشتن مواد منفجره در دستگاه‌های ارتباطی که اجساد قربانیان را مثله می‌کند، فکر کرده است، آن را یک ایده از پیش اندیشیده شده توصیف کرد.
مایکل با بیان اینکه رژیم صهیونیستی گام بزرگ دیگری در جهت چراغ سبز دادن به تروریسم دولتی برداشته است، خاطرنشان کرد رژیم صهیونیستی تروریسم و رنج را با استفاده از ابزارهای خشونت آمیز و بی‌بند و بار بر کل مردم لبنان تحمیل کرده است و این همان کاری است که در غزه و کرانه باختری انجام داد و اکنون در لبنان انجام می‌دهد.
او در مورد مرحله بعدی آنچه «تروریسم دولتی مشروع» می‌نامد، صحبت کرد و گفت این مرحله شامل مسموم کردن چاه‌ها و محدود کردن زایمان‌ها می‌شود چرا که اکنون همه بیمارستان‌ها و بخش‌های زایمان ویران شده‌اند.
مایکل گفت مرحله بعدی، اجرای طرح «گیورا آیلند» برای حمله به لبنان است. این طرح - که توسط ژنرال آیلند، رئیس سابق شورای امنیت رژیم صهیونیستی پیشنهاد شد- این است که لبنانی‌های جنوب را مجبور کنند به ساحل فرار کنند. به طوری که تنها رزمندگان حزب الله در منطقه باقی می مانند و پس از فرار غیرنظامیانی که به طور رسمی به حزب‌الله وابسته نیستند، همه کسانی که در منطقه باقی می‌مانند نظامی هستند و به این ترتیب روند تبدیل آنها به زندانیانی در آستانه مرگ آغاز می‌شود.
در ادامه این طرح آمده است که این نظامیان از آب و غذا محروم می‌شوند و ارتش رژیم صهیونیستی تنها ۲ ماه طول می‌کشد تا «پیروزی نهایی سریع» دست یابد.
