الوقت- با وجود اینکه گروههای فلسطینی به خاطر جنایتهای کابینه تندرو صهیونیستی در کرانه باختری و غزه، بیش از هر زمان دیگری به اتحاد و انسجام نیاز دارند تا بتوانند با دشمن اشغالگر مقابله کنند اما رهبران تشکیلات خودگردان فلسطین مسیر جدا از مقاومت را در پیش گرفته‌اند. در همین رابطه، روز یکشنبه نشست امنیتی میان تشکیلات خودگردان فلسطین و رژیم صهیونیستی با مشارکت مصر و تحت نظارت آمریکا در چارچوب تلاش‌ها برای دستیابی به «دوران آرامش و اعتماد سازی» در «العقبه» اردن برگزار شد. نشستی که به نظر می‌رسد با هدف افزایش هماهنگی امنیتی بین تشکیلات خودگردان و رژیم صهیونیستی برای سرکوب بیشتر فلسطینی‌ها و ممانعت از عملیات مسلحانه مقاومت انجام می‌شود. نشستی که گروههای مقاومت آنرا محکوم کرده و گفته‌اند که حضور نماینده تشکیلات خیانت به آرمان قدس است.
برای اطلاع از جزئیات نشست اردن، الوقت؛ با جعفر قنادباشی، کارشناس مسائل غرب آسیا گفتگو کرده است.
با توجه به تشدید تنشها در کرانه باختری در ماههای اخیر، هدف از برگزاری این نشست در شرایط کنونی چیست؟
آمریکا و رژیم صهیونیستی چند هدف را در این نشست دنبال می‌کنند. اسرائیلی‌ها درصد هستند تا نگاه افکارعمومی در مورد اینکه آمریکا هم با دولت تندرو بنیامین نتانیاهو مخالف است را تغییر داده و این مسئله را تکذیب کنند و حضور آمریکاییها در این نشست بر این اساس انجام می‌شود. اما هدف اصلی این است که صهیونیستها و مقامات واشنگتن نگران قیام مردم فلسطین و تلاش گروههای مقاومت برای اقدام تلافی جویانه علیه جنایت اخیر در نابلس هستند. آنها نگران هستند که در ماه مبارک رمضان، مقاومت فلسطین اقدام مسلحانه گسترده‌ای را انجام دهد و کرانه باختری شرایط مستقلی مانند آنچه در غزه حاکم است، پیدا کند. لذا، تلاش می‌کنند نیروهای امنیتی تشکیلات خودگردان را به سمت خود جذب کرده و انها را برای سرکوب این قیام احتمالی در سراسر کرانه باختری بکار بگیرند تا مقاومت را خلع سلاح کرده و جنگ فلسطینی علیه فلسطینی به راه بیندازند. چون می‌دانند که اگر نظامیان صهیونیستی وارد الخلیل و نابلس شوند، درگیریهای شدیدی بین نیروهای مقاومت و نظامیان اسرائیلی شکل خواهد گرفت و این به نفع تل‌آویو و واشنگتن نیست.
گروههای مقاومت با این نشست مخالفت کرده‌اند و آنرا طرح صهیونیستها برای ایجاد تفرقه بین فلسطینی‌ها می‌دانند در حالی که اردن و تشکیلات خودگردان این نشست را برای برای کاهش تجاوزات رژيم عنوان می‌کنند. به نظر شما دلیل بدبینی گروههای مقاومت نسبت به نیات تشکیلات خودگردان چیست؟
گروههای مقاومت همیشه مخالفت خود را با هر نوع حرکت سازشکارانه اعلام کرده‌اند، اما در شرایط کنونی این مخالفت مصادیق و شرایط دیگری دارد. گروههای مقاومت احساس می‌کنند تشکیلات خودگردان درست در زمانی که باید با جنایات و طرحهای دولت افراطی اسرائیل مخالفت می‌کرد، سکوت اخیتار کرده است. فلسطینی‌ها از دو سال پیش وارد عرصه قیام عمومی شده‌اند و این مسئله در سراسر فلسطین گسترش پیدا کرده است و تاکنون بی‌سابقه بود. دولت افراطی تل‌آویو سعی دارد کرانه باختری را در سرزمینهای اشغالی ادغام کند و به صراحت آنرا اعلام می‌کنند، در چنین شرایطی نشستن نمایندگان تشکیلات خودگردان با صهیونیستها دور یک میز خیانت بزرگی به مردم فلسطین است و به همین خاطر گروههای فلسطینی تظاهراتی را علیه این نشست برگزار کردند.
این روزها همه نگاه‌ها به کرانه باختری متمرکز شده است و این منطقه پرتنش چند ویژگی دارد. اول اینکه، تشکیلات خودگردان نفوذ بیشتری در آن دارد، دوم آتش مبارزاتی ضد صهیونیستی در این بخش شعله‌ور است. سوم، صهیونیستها تلاش می‌کنند تا کرانه باختری را تحت کنترل خود بگیرند ولی چون گروههای فلسطینی به صحنه آمده‌اند رژیم صهیونیستی از این مسئله نگران است که در ماه رمضان، فلسطینی‌ها قیام مسلحانه کرده و صهیونیستها را از این منطقه بیرون کنند. در این شرایط، حضور نمایندگان تشکیلات خودگردان در نشست العقبه خدمت به صهیونیستها و خیانت به آرمان قدس است.
چرا تشکیلات خودگردان برخلاف نشست الجزایر که در آن به اتحاد با گروههای فلسطینی در غزه متعهد شده بود، اکنون در نشست العقبه شرکت می‌کند؟ از طرفی، برخی منابع ادعا کرده‌اند که آمریکا در این نشست تلاش می‌کند تا با کمک مصر اداره نوار غزه را به تشکیلات خودگردان بدهد. این مسئله چقدر صحت دارد و آیا امکان عملی شدن دارد؟
این نشست کاملا اضطراری به درخواست صهیونیستها انجام شده است، چرا که احساس می‌کنند در شرایط بسیار خطرناکی قرار گرفته‌اند که احتمال انتفاضه سوم وجود دارد و برگزاری این اجلاس اقدامی در برابر نشست الجزایر نیست. مقامات اسرائیل از تحولات احتمالی در ماه رمضان بسیار نگران هستند و از طرفی از اتحاد بین گروههای فلسطینی در غزه و کرانه باختری هم وحشت دارند و از اینکه کرانه باختری هم به جبهه مشابه غزه علیه اشغالگران تبدیل شود احساس خطر می‌کنند. به ویژه اینکه گزارشهایی منتشر شده که سربازان اسرائیلی از خدمت در ارتش فرار می‌کنند و از اجرای طرحهای افراطی کابینه که به تشدید تنش با فلسطینی‌ها منجر می‌شود، فرار می‌کنند و این برای مقامات تل‌آویو تهدید جدی است. بنابراین، علاوه بر تهدیدات مقاومت در خارج، در داخل سرزمینهای اشغالی هم نیروهای امنیتی صهیونیست که وظیفه سرکوب قیام فلسطینی‌ها را برعهده دارند حاضر به تبعیت از رهبران خود نیستند.
این مسئله آشکار است که از سال 2006 اقتدار تشکیلات خودگردان در غزه از بین رفته است و در این سالها این سازمان هیچ گاه نتوانست در این منطقه نفوذ پیدا کند، زیرا افرادی که در این غزه ساکن هستند خط مشی و تفکراتشان با تشکیلات خودگردان که دنبال سازش است، فرق می‌کند. تشکیلات خودگردان زمانی با رژیم صهیونیستی مبارزه می‌کرد اما به مرور اعضای آن به افرادی فاسد و سازشکار تبدیل شدند که نسبت به مردم فلسطین مظنون هستند. این که برخی می‌گویند اداره غزه به تشکیلات خودگردان داده می‌شود، بلوف سیاسی است و اصلا امکان عملی ندارد.
الآن نگرانی اصلی اسرائیل این است که ساکنان کرانه باختری به جای تشکیلات خودگردان از گروههای مقاومت غزه تبعیت می‌کنند و اتحاد خود را با این گروهها اعلام کرده‌اند و مسیر مبارزه مسلحانه را برای مقابله با اشغالگران انتخاب کرده‌اند. به همین دلیل، کنترل غزه توسط تشکیلات یک اقدام انحرافی و نوعی تبلیغات است تا بر واقعیتهای موجود سرپوش بگذارند. این درحالی است که در حال حاضر عکس این قضیه وجود دارد و حتی اداره امور کرانه باختری هم از دایره نفوذ تشکیلات خودگردان خارج شده است و نفوذ مقاومت غزه در این منطقه روز به روز بیشتر می شود. چرا که سابقه همکاری‌های امنیتی و اطلاعاتی تشکیلات خودگردان با رژیم صهیونیستی در سرکوب فلسطینی‌ها، سبب دور شدن ساکنان کرانه باختری از این سازمان شده است. لذا، کشورهای حاضر در نشست العقبه سعی دارند تا ماموریت سرکوب فلسطینی‌ها را به تشکیلات خودگردان بدهند تا مبارزات مسلحانه فلسطینی‌ها را متوقف کنند.
رژیم صهیونیستی در روزهای اخیر از ترس عملیات مقاومت در آستانه ماه رمضان تدابیر امنیتی را افزایش داده است، فرارسیدن ماه رمضان چقدر در ورود صهیونیستها به مذاکرات اردن تاثیرگذار بوده است. از طرفی، برخی منابع عربی مدعی شده‌اند که قرار است در نشست العقبه، بر روی دستگیری اعضای مقاومت در کرانه باختری موافقت کنند و برای این منظور، تشکیلات خودگردان قصد دارد 10 هزار نیروی جدید را استخدام کند. به نظرتان این مسئله چقدر عملی خواهد شد؟
اینکه مقامات افراطی صهیونیست مدعی هستند هیچ ترسی از فلسطینی‌ها ندارند، بیانگر این است که به شدت نگران هستند. راست‌های افراطی قبل از تشکیل دولت شعار می‌دادند که به محض قدرت گیری طرحهای جنجالی خود را اجرا خواهند کرد اما با تشکیل کابینه، با هجمه بسیار وسیعی روبرو شدند و اکنون شرایط جهانی هم به نفع صهیونیستها نیست و حتی خود آمریکا هم ناگزیر شد تا طرح شهرک سازی در کرانه باختری را محکوم کند، چرا که اجرای این طرح ادامه اشغالگری است. از طرفی، افکارعمومی جهان عرب هم سرکوب فلسطینی‌ها را برنمی‌تابد و رهبران تندرو از این مسئله نگران هستند. آریل شارون، نخست وزیر سابق صهیونیستی که فردی افراطی بود ادعا می‌کرد که باید نوار غزه حائل باشد اما فلسطینی‌ها در سال 2006 صهیونیستها را از این منطقه بیرون کردند و الان هم چنین سناریویی توسط افراد تندرو صهیونیستی درحال اجراست. شارون روی غزه متمرکز بود اما افرادی مانند ایتامار بن گویر، وزیر امنیت داخلی اسرائیل بر کرانه باختری متمرکز شده‌اند تا آنرا به سرزمینهای اشغالی ملحق کنند اما وقتی حجم گسترده قیام فلسطینی‌ها را مشاهده می‌کنند نگران هستند که آنچه در غزه رخ داد در کرانه باختری هم تکرار شود و این کابوسی برای مقامات تل‌آویو است.
رژیم صهیونیستی هدفش این است که گروههای مقاومت فلسطین را از مسیر مبارزه بازدارد و به همین خاطر با وعده دادن زمین و پول به تشکیلات خودگردان سعی دارد آنرا محقق کنند. اما گروههای مقاومت در مقابل تشکیلات خودگردان ایستاده‌اند و حضور این سازمان در العقبه را محکوم می‌کنند و آنرا خیانت به فلسطین می‌دانند. لذا، وحدت و انسجام بین گروههای فلسطینی در بهترین شرایط خود قرار دارد اما اینکه نیروهای تشکیلات خودگردان به پلیسی تبدیل شوند که فلسطینی‌ها را سرکوب و زندانی کند، این اقدام محکوم است و از سوی فلسطینی‌ها قابل پذیرش نیست.
آیا نتایج احتمالی نشست می‌تواند بحران امنیتی اسرائیل در کرانه باختری را کاهش دهد؟
نه. کشورهای عربی منطقه از جمله مصر و اردن با برگزاری نشستهای این چنینی می‌گویند که آمریکا همچنان حامی اعراب است اما نمایندگان آمریکا در نشست العقبه به عنوان میانجی حضور دارند و تلاش می‌کنند اینگونه وانمود کنند که پروسه سازش که در دوره جیمی کارتر، رئیس جمهور سابق آمریکا شروع شد، همچنان زنده است تا مقدمه‌ای برای سازش جدید بین تشکیلات خودگردان باشد و نوعی تلاش برای احیای روند سازش گذشته است. از اینرو، آمریکاییها سعی دارند چهره مبارزاتی فلسطینی‌ها را به جریان مذاکره و سازش تبدیل کنند و وانمود کنند که راه حل مناقشه فلسطین، سیاسی است تا راهکار دو دولتی را اجرایی کنند، اما گروههای مقاومت می‌گویند که تنها راه برای آزادی سرزمینهای اشغالی مبارزه مسلحانه است و دو دیدگاه متضاد وجود دارد.
