الوقت- طبق پیش بینی مورگان استنلی ، در حالی که پکن به دنبال افزایش استفاده از یوان در سطح بین المللی است ، ممکن است واحد پول ملی چین به رتبه سومین ارز ذخیره در جهان طی 10 سال گذشته برسد.
تحلیلگران این موسسه در گزارشی به نقل از CNBC منتشر شد ، گفتند که سهم یوان از دارایی های ذخیره جهانی ارزهای خارجی می تواند بیش از دو برابر سطح فعلی خود یعنی 2٪ باشد و از سهم ین ژاپن و پوند انگلیس فراتر رود.
بر اساس این تخمین ها ، پول چین که به طور رسمی به عنوان رنمینبی یا یوان شناخته می شود ، می تواند تا سال 2030 به 5-10٪ دارایی ذخیره برسد.
پول چینی به دو نام می آید: یوان (CNY) و واحد پول مردم (RMB).
Renminbi واحد پول رسمی جمهوری خلق چین است و به زبان ماندارین به معنی "واحد پول مردم" است. دلیل این نامگذاری دوگانه حاصل تمایزی ظریف است؛ در حالی که رنمینبی واحد پول رسمی چین است که در آن به عنوان وسیله مبادله ای عمل می کند که میزان شناور است، یوان واحد حساب سیستم اقتصادی و مالی کشور است که مقدار پایه برای شاخص کل بازار می باشد.
برای درک کارکرد این تمایزگذاری می توان به نحوه ارزشگذاری ارزها بر اساس توافق برتون وودز که در اواسط قرن بیستم شکل گرفت و دلار را پایه سیستم اقتصاد بین المللی قرار داد اشاره کرد. در این توافق دلار آمریکا(USD) بر اساس هر اونس طلا معادل 35 دلار ثثبیت شد. از آن زمان تمام ارزهای دیگر به نسبت دلار ارزشگذاری شدند. در این شرایط ، دلار به عنوان معیار واقعی یا عددی عمل می کرد ، زیرا نسبت به قیمت طلا ثابت بود.
شروع جنگ ارزی دلار و یوان
مورگان استنلی علی رغم تأثیر همه گیر ویروس کرونا در اقتصاد چین ، چشم انداز مثبت خود را نسبت به یوان تغییر نداده است.
بانک های مرکزی در سراسر جهان به تدریج یوان را در کنار ارزهای دیگر خود ذخیره می کنند. سال گذشته حداقل 10 تنظیم کننده ارز، یوان را به ذخایر ارزی خود اضافه کردند. دولت ها دارای تعداد زیادی آژانس هستند که در کار نظارت و تنظیم بازارهای مالی هستند همانند شورای فدرال رزرو آمریکا که (FRB) یکی از معتبرترین نهادهای نظارتی است که خرید و فروش اوراق بهادار خزانه داری آمریکا و اوراق بهادار آژانس فدرال را کنترل می کند .
جیمز لرد ، متخصص استراتژیک بین المللی مورگان استنلی گفت معتقد است این اقدام با توجه به افتتاح بازارهای مالی در چین ، ادغام رو به رشد بازار سرمایه فرامرزی که از طریق سهام صورت می‌گیرد، غیر واقعی نیست و نسبت جدی به افزایش معاملات بین المللی با یوان دارد.
روند رو به رشد ثابت اقتصادی چین طی دهه های گذشته و پیشبینی تبدیل شدن این کشور به اقتصاد نخست جهان طی آینده نزدیک و از طرف دیگر افزایش استفاده سیاسی آمریکا از تسلط دلار بر بازارهای جهانی، موحب شده تا بسیاری از کشورها به سوی معاملات با یوان به جای دلار روی آوردند. برای مثال در خرداد ماه سال جاری بانک مرکزی ترکیه اعلام کرد که تحت توافق سوآپ ارزی بین دو کشور، از یوآن چین برای اولین بار در مبادلات بین دو کشور استفاده کرده است. همچنین سال ۲۰۱۹ میلادی روزنامه ساوث چاینا مورنینگ پست متعلق به شرکت "علی بابا" چین گزارش کرد که این کشور و روسیه به دنبال رها کردن دلار و استفاده از یوان در تبادلات تجاری خود هستند . پاکستان نیز دیگر کشوری است که در سال گذشته مجوز جایگزین شدن یوآن چین به جای دلار آمریکا در مبادلات تجاری خود با پکن را صادر کرد.
با این روند بدون تردید جهان در آینده به سوی یک جنگ ارزی میان چین و آمریکا پیش خواهد رفت. در این رابطه تحلیلگران دیدگاه های متفاوتی دارند برخی معتقدند که یوان به این زودی دلار را از موقعیت پیشرو کنار نخواهد زد ، با این حال ، برخی دیگر بر آن هستند که دلار قدرت خود را در بازارهای جهانی از دست خواهد داد.
استراتژیست های گلدمن ساکس در مورد "نگرانی های واقعی در مورد ماندگاری دلار آمریکا به عنوان ارز ذخیره بین المللی هشدار دادند. اطلاعات صندوق بین المللی پول نشان می دهد که سهم یوان از ذخایر جهانی ارز از زمانی که در سال 2016 در سبد ارزهای ذخیره اصلی صندوق بین المللی پول با امتیازات ویژه قرار گرفت ، دو برابر شده است.
در آن زمان سهم یوان 1٪ و در سال 2020، 2.02٪ از ذخایر جهانی بود. دو رقیب اصلی آن - ین و پوند استرلینگ - به ترتیب 5.7 و 4.43 درصد دارند. در همین حال ، دلار آمریکا تقریباً 62٪ از منابع ارزی جهانی و یورو بیش از 20٪ را نشان می دهد.
