الوقت- کابینه رژیم صهیونیستی تحت فرمان وزرای تندرو نشان داده که هدفی جز نابودی فلسطینیان ندارند و در این راه از تمامی ابزارها برای تحقق این هدف بی‌رحمانه بهره می‌برد.
درحالی که نیروهای نظامی این رژیم به نسل‌کشی در غزه و بازداشت‌های گسترده در کرانه باختری ادامه می‌دهند، احزاب افراطی از طریق سازوکارهای سیاسی نیز در پی تصویب قوانین سختگیرانه علیه فلسطینیان هستند تا نشان دهند برخلاف خواست جامعه جهانی، با فلسطینیان همزیستی مسالمت‌آمیز نخواهند داشت.
در این چارچوب، روز دوشنبه پارلمان رژیم صهیونیستی (کنست) در نخستین مرحله بررسی، پیش‌نویس قانونی را که اعدام اسرای فلسطینی را مجاز می‌دانست و توسط یکی از نمایندگان ارائه شده بود، تصویب کرد.
بر اساس مفاد این قانون، هر فردی که عمداً یا به سبب بی‌توجهی موجب مرگ یک شهروند صهیونیستی شود و این عمل با انگیزهٔ نژادپرستانه، نفرت یا با هدف آسیب رساندن به اسرائیل صورت گرفته باشد، باید با حکم اعدام روبه‌رو شود. همچنین در این قانون آمده است که حکم اعدام پس از قطعی شدن قابل تخفیف نیست.
ایتامار بن‌گویر، وزیر امنیت داخلی رژیم صهیونیستی که دشمن اصلی فلسطینیان به شمار می‌رود از تمامی احزاب ائتلاف حاکم و احزاب صهیونیستی در اپوزیسیون خواسته بود که به طور یکپارچه به این طرح رأی مثبت دهند و آنرا «گامی تاریخی» توصیف کرد.
جالب آنکه بعد از تصویب اولیه آن، بن گویر به شدت ذوق زده شده و اقدام به پخش شیرینی در پارلمان کرد. بن‌گویر پیشتر تهدید کرده بود که اگر این طرح ظرف سه هفته برای رأی‌گیری در صحن علنی مطرح نشود، حزبش دیگر خود را ملزم به حمایت از ائتلاف حاکم نخواهد دانست.
نشانه خشم از شکست در غزه
در وهله اول باید توجه داشت که تصویب قانون اعدام فلسطینیان توسط احزاب افراطی را نمی‌توان از تحولات جنگ غزه جدا دانست.
کابینه بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر صهیونیستی در دو سال گذشته با وجود حملات گسترده و ویران کردن غزه نتوانسته به اهداف اعلام‌شده خود یعنی نابودی حماس و اشغال کامل این منطقه دست یابد. از اینرو، تصویب چنین قوانینی تلاشی است تا فضای یأس و ناامیدی و سرخوردگی حاکم بر جامعه صهیونیستی پس از جنگ غزه را مدیریت و بی‌اعتمادی ساکنان فلسطین اشغالی به قدرت امنیتی و نظامی رژیم را بازگرداند.
در ابتدای جنگ، کابینه نتانیاهو سعی داشت به شهرک‌نشینان صهیونیست القا کند که این رژیم در برابر ضربه مهلک طوفان الاقصی می‌تواند کمر راست کند و با حملات دیوانه‌وار به غزه و سپس سراسر منطقه مقاومت را در هم کوبیده و فضا را به نفع رژیم بازگرداند. با این حال اگرچه کشتار وحشیانه فلسطینیان در اوایل جنگ حس انتقام جویی صهیونیستها را راضی می‌کرد اما با گذشت زمان و رصد دقیق تحولات میدانی و آشکار شدن ناتوانی عملیات نظامی در بازگرداندن اسرا و نابودی حماس پوچ بودن این سراب برای همه آشکار شد.
اکنون بسیاری از شهرک‌نشینان دیگر اعتماد چندانی به نتانیاهو و هم‌پیمانانش ندارند و موج اعتراضات گسترده مردمی و روند افزایش مهاجرت معکوس در دو سال اخیر نشان داد که وعده‌های افراطی‌ها تحقق نیافته و تهدیدها نه تنها از بین نرفته بلکه با گشوده جبهه‌های جدید دامنه جنگ گسترده‌تر شده است. بنابراین، احزاب افراطی با تصویب این قوانین تنش‌زا در تلاشند اعتماد از دست‌رفته صهیونیستها را بازگردانند و وانمود کنند که هنوز ماجرا تمام نشده و پس از این، فلسطینیان دیگر قادر به تهدید شهرک‌نشینان نخواهند بود.
زندانهای اسرائیل دانشگاه پرورش مقاومت
یکی از دلایل اصلی تصویب قانون اعدام اسرای فلسطینی، نگرانی مقامات صهیونیستی از ارتباط‌گیری و همبستگی ضدصهیونیستی میان آنان در زندان‌ها است.
تجربه نشان داده که اسیرانی که برای مدت طولانی در بند دشمن هستند نه تنها اراده مبارزاتی خود را از دست نمی‌دهند بلکه، روحیه مبارزاتی و مقاومت در آنان تقویت می‌شود و این افراد پس از آزادی به تهدیدی جدی علیه سرزمینهای اشغالی تبدیل می‌شوند. نمونه بارز آن یحیی سنوار بود که پس از سالها اسارت توانست بزرگتر‌ین جبهه ضدصهیونیستی را سازماندهی کند و پس از یک دهه از آزادی از بند اشغالگران در عملیات «طوفان الاقصی» سهمگین‌ترین ضربه را به دشمن وارد آورد.
برخلاف تصور صهیونیستها، اسرای فلسطینی در زندان‌ها نه تنها ضعیف نمی‌شوند بلکه با آموختن زبان عبری، شناسایی نقاط ضعف دشمن و همچنین بالا بردن تاب‌آوری خود در برابر شرایط سخت از طریق اعتصاب غذایی، پس از آزادی، از این دستاوردها بهره‌برداری می‌کنند. موفقیت عملیات ۷ اکتبر نیز تا حد زیادی نتیجه همین آگاهی و تجربه اسرای فلسطینی مانند سنوار بود.
مقامات تل‌آویو همواره نسبت به نفوذ مقاومت در کرانه باختری بسیار نگران هستند و تغییر وضعیت امنیتی کرانه و استقرار ارتش و حملات گسترده دو سال اخیر به شهر جنین و اردوگاه جنین نمایانگر این نگرانی بوده است. با این حال بازداشت‌های گسترده در کرانه باختری خود یکی از راه‌های رشد دیدگاه‌های مقاومتی در میان مبارزان فلسطینی بوده است. اسرای کرانه باختری در زندان‌ها با رزمندگان و رهبران مقاومت آشنا می شوند و این امر موجب تقویت روحیه مبارزاتی در بین جوانان ساکن کرانه باختری شده است . رشد سریع گروه‌های مقاومت در سالهای اخیر نمونه‌ای از همین روند است.
از اینرو، مخالفت شدید تل‌آویو با آزادی افرادی مانند مروان البرغوثی، از رهبران جنبش فتح به دلیل ترس از تبدیل شدن او به فرماندهی شبیه سنوار است. تصویب قانون اعدام از منظر مقامات اسرائیل ابزاری برای جلوگیری از تقویت روحیه مقاومت در بین اسرا و پیشگیری از تکرار تجربه موفقیت‌آمیز ۷ اکتبر است.
ایجاد رعب و وحشت در بین فلسطینیان
صهیونیستها با تصویب قانون اعدام تلاش دارند در میان فلسطینیان رعب و وحشت ایجاد کنند، به گونه‌ای که هر فردی که بخواهد بار دیگر تهدیدی علیه شهرک‌نشینان یا امنیت اراضی اشغالی ایجاد کند با شدیدترین مجازات‌ها مواجه شود.
از طرفی، افزایش فعالیت جاسوسان در سرزمینهای اشغالی در ماه‌های اخیر سران تل‌آویو را به شدت نگران کرده است و برخی از این افراد از بین اعراب ساکن اراضی ۱۹۴۸ هستند که جمعیتی بالغ بر دو میلیون نفر را شامل می‌شود. این جمعیت که 25 درصد از ساکنان سرزمینهای اشغالی را تشکیل می‌دهند در سالهای اخیر از نسل‌کشی در غزه و ماجراجویی‌های نظامی در کرانه باختری خسته و آزرده شده‌اند و لذا ممکن است در آینده خیزشی علیه رژیم صهیونیستی راه بیندازند.
به همین دلیل، چهره‌های افراطی مانند بن‌گویر و هم‌پیمانانش تلاش دارند با تصویب قوانین اعدام، روند رو به رشد جاسوسی و تشکیل هسته‌های مقاومت در داخل را مهار کنند و از تهدید بالقوه علیه امنیت و ثبات اراضی اشغالی جلوگیری کنند. این اقدام در واقع تلاشی برای حفظ سلطه و ایجاد ارعاب در دل جمعیت فلسطینیان و عرب‌های داخل سرزمینهای اشغالی است.
مقابله با فشارهای جامعه بین‌المللی
با توجه به واکنش‌های گسترده جامعه بین‌المللی نسبت به نسل‌کشی در غزه و اقدام برخی کشورهای غربی در به رسمیت شناختن فلسطین، وزرای تندرو تل‌آویو تلاش می‌کنند با تصویب قوانین محدودکننده و تنش‌زا پیام روشنی به جهان بفرستند که اجازه تأسیس کشور فلسطین را نخواهند داد.
این احزاب در ماه‌های گذشته با تصویب قوانینی چون ممنوعیت تأسیس کشور فلسطین، توسعه و ساخت شهرک‌ها در کرانه باختری و لایحه الحاق کرانه باختری به اراضی اشغالی، نشان داده‌اند که تصمیمات بین‌المللی و فشارهای جهانی تاثیری بر سیاستهای خصمانه آنان ندارد.
بنابراین، تصویب قانون اعدام فلسطینیان در واقع ادامه همان روند است، اقدامی که هدفش بی‌اثر کردن تلاشهای بین‌المللی برای مشروعیت‌بخشی به دولت فلسطین و حفظ سلطه رژیم صهیونیستی بر اراضی اشغالی است. این قوانین همچنین سیگنالی روشن به فلسطینیان و جهان است که تل‌آویو به دنبال تثبیت کنترل کامل خود بوده و هیچ امتیازی در مسیر حق تعیین سرنوشت فلسطینیان نخواهد داد.
