الوقت- از زمان حمله رژیم صهیونیستی به غزه در اکتبر 2023 تاکنون، در مراحل مختلف این جنگ تحلیلگران و رسانهها از تلاشهای پشت پرده کابینه تلآویو برای اجرایی کردن طرح کوچاندن فلسطینیان از غزه به عنوان یک هدف راهبردی و تصرف این منطقه برای شهرکسازی و تضمین امنیت شهرکهای غلاف غزه و پایان دادن همیشگی به مسئله فلسطین سخن گفتهاند.
حال در تحولی جدید وبسایت آمریکایی اکسیوس روز جمعه فاش کرد که رژیم صهیونی در حال هماهنگی با ایالات متحده است تا زمینه کوچ اجباری فلسطینیهای نوار غزه را به سه کشور فراهم کند.
این وبسایت به نقل از منابع آگاه گزارش داد که در جریان سفر دیوید بارنیا، رئیس موساد به واشنگتن در این هفته، او به استیو ویتکوف ، فرستاده رئیس جمهور آمریکا، اطلاع داده که اسرائیل در این مورد با اتیوپی، اندونزی و لیبی در تماس است.
به گفته این منابع، بارنیا در دیدار اوایل این هفته خود با ویتکوف به او اطلاع داد که برخی کشورها آمادگی خود را برای پذیرش تعداد زیادی از فلسطینیان غزه اعلام کردهاند.
رئیس موساد پیشنهاد کرده که ایالات متحده به این کشورها مشوقهایی ارائه دهد و به اسرائیل در راضی کردن آنها کمک کند.
در ادامه این رسانه به نقل از یک منبع اعلام کرد که ویتکوف موضعی مردد اتخاذ کرده و مشخص نیست که آیا ایالات متحده به طور مؤثر در این موضوع مداخله خواهد کرد یا خیر.
اما این در حالی است که ترامپ پیش از این صراحتاً چندین بار درباره نقشآفرینی در اجرای طرح غیرقانونی کوچ اجباری ساکنان غزه سخن گفته بود.
در اکتبر 2024، زمانی که ترامپ نامزد ریاست جمهوری بود، در یک مصاحبه رادیویی گفت که نوار غزه میتواند «یکی از بهترین مکانهای جهان باشد، اما فلسطینیها نتوانستهاند از موقعیت ساحلی آن در دریای مدیترانه «بهره ببرند». او افزود که غزه «ممکن است از موناکو بهتر باشد» زیرا «بهترین موقعیت» را در خاورمیانه دارد . او اندکی پس از ورود به کاخ سفید نیز مجدداً به این ایده بازگشت و نوار غزه را «مکانی عالی در کنار دریا، با آب و هوای زیبا [...] توصیف کرد و افزود که «ممکن است» مایل به کمک به بازسازی آن باشد . با این حال، اولین نشانه آشکار حمایت او از آوارگی فلسطینیها در 25 ژانویه رخ داد، زمانی که گفت با ملک عبدالله دوم، پادشاه اردن، در مورد جابجایی بیش از «یک و نیم میلیون فلسطینی»، به اردن و مصر تا زمانی که «این مکان پاکسازی شود»، صحبت کرده است. او همین کار را در تماس تلفنی با عبدالفتاح السیسی، رئیس جمهور مصر، نیز انجام داد.
با این حال کاخ سفید،پس از مخالفتهای گسترده فلسطینیان و کشورهای عربی از این ایده عقبنشینی کرد و هیچ پیشرفتی در این زمینه حاصل نشد.
اکنون اما واضح است که این عقبنشینی تاکتیکی و موقتی بوده و در پشت پرده همکاری واشنگتن با کابینه صهیونیستی برای پیشبرد این طرح ادامه دارد. شایان ذکر است وقتی در جریان سفر هفته گذشته نتانیاهو به واشنگتن، از ترامپ در مورد این موضوع سوال شد و او این موضوع را به نخست وزیر اسرائیل ارجاع داد، نتانیاهو گفت که اسرائیل با ایالات متحده همکاری «بسیار نزدیک» دارد تا کشورهایی را پیدا کند که با پذیرش فلسطینیان از غزه موافقت کنند و مدعی شد که «ما به یافتن چندین کشور نزدیک شدهایم».
برپایی اردوگاه چادرهای غولآسا؛ فراری دادن به اسم کوچ داوطلبانه
در حالی که افکار عمومی جهانی و اکثر کشورهای عربی و اسلامی در برابر طرح اشغالگرانه و جنایتآمیز کوچاندن فلسطینیان قد علم کردهاند، اما کاملاً مشخص است که کابینه تندرو صهیونیستی در این زمینه مصمم است تا با استفاده از فرصت حضور ترامپ در کاخ سفید یوم النکبه جدیدی را بر فلسطینیان تحمیل کند.
در این راستا دکتر ایمن الرقب، استاد علوم سیاسی دانشگاه القدس معتقد است که کوچاندن همچنان ذهن نتانیاهو را به خود مشغول کرده است، اما این بار او به دنبال یافتن سازوکارهای مؤثر برای دستیابی به این هدف است، هدفی که در دورههای قبلی در دستیابی به آن شکست خورده است. از دیدگاه نتانیاهو، هدف اصلی این جنگ، آواره کردن جمعیت نوار غزه به بهانه نابودی حماس و بازگرداندن کنترل اسرائیل بر نوار غزه است.
با این حال، الرقب خاطرنشان میکند که این رویکرد نظامی نمیتواند به تنهایی مورد اتکا باشد، زیرا یک راهحل سیاسی همچنان یک ضرورت فوری است.
در این خصوص به نظر میرسد نقشه صهیونیستها افزایش فشارها بر ساکنان غزه است تا خود داوطلبانه خواستار خروج از غزه و رفتن به جایی امن برای حفظ جانشان شوند. نتانیاهو در اینباره گفت: «من فکر میکنم رئیسجمهور ترامپ دیدگاه فوقالعادهای داشت. به آن آزادی انتخاب میگویند. میدانید، اگر مردم بخواهند بمانند، میتوانند، اما اگر بخواهند بروند، باید بتوانند بروند. نباید وضعیت زندان باشد».
یک مقام ارشد صهیونی نیز ادعا کرده که انتقال فلسطینیها «داوطلبانه و نه اجباری» خواهد بود و اسرائیل متعهد میشود که به هر فلسطینی که غزه را ترک میکند، اجازه بازگشت به آنجا را در هر زمانی بدهد.
این سخنان در حالی مطرح میشود که تقریباً تمام فلسطینیهای غزه در طول جنگ، اغلب چندین بار، آواره شدند و بیشتر ساختمانها در غزه آسیب دیده یا ویران شدهاند. در این میان کابینه صهیونیستی با دلگرمی به حمایت متحدان غربی خود اجازه ورود کمکهای بشردوستانه را به غزه نمیدهد و برای اطمینان از بیبهره ماندن مردم از کمکهای ناچیزی که اجازه ورود مییابند، صفهای دریافت کمک را بمباران میکند.
در جدیدترین اقدام برای تشدید فشارها بر ساکنان غزه و واداشتن آنها به ترک این باریکه نیز، در روزهای اخیر رسانههای صهیونی از در پیش گرفتن اجرای طرحی تحت عنوان «شهر بشردوستانه» خبر دادهاند.
بر این اساس گفته میشود تلآویو تحت اجرای این طرح به دنبال انتقال کل دو میلیون نفر از ساکنان نوار غزه به یک منطقه کوچک در نزدیکی مرز با مصر است.
یسرائیل کاتز، وزیر دفاع رژیم، در یک کنفرانس مطبوعاتی جزئیات این طرح را فاش کرد و گفت که این طرح برای ایجاد یک منطقه بسته در جنوب نوار غزه در طول یک آتشبس احتمالی ۶۰ روزه است.
به گزارش رسانههای اسرائیلی، این شهر پیشنهادی بین محورهای فیلادلفیا و موراگ در نزدیکی مرز مصر ساخته خواهد شد و بعداً به عنوان اولین مرحله از جابجایی ساکنان از نوار غزه تحت آنچه دولت «مهاجرت داوطلبانه» مینامد، عمل خواهد کرد.
او توضیح داد که این شهر «شامل مجموعهای عظیم از اردوگاهها و سازههای دائمی خواهد بود، زیرساختها در آنجا ساخته خواهند شد و اسرائیل با هدف سو دادن فلسطینیها به این منطقه یشتر کمکهای بشردوستانهای را که به نوار غزه ارسال میشود، بر روی این شهر متمرکز خواهد کرد»
هدف از مرحله اول این طرح، جابجایی تقریباً ۶۰۰۰۰۰ فلسطینی آواره به این منطقه، همراه با ایجاد چهار مرکز توزیع کمکهای بشردوستانه توسط سازمانهای بینالمللی است. طبق اظهارات کاتز، کل جمعیت غزه بعداً جابجا خواهند شد.
به گفته رسانههای صهیونی، ساکنان نوار غزه در «شهر بشردوستانه» تحت بازرسی امنیتی قرار خواهند گرفت تا از عدم وابستگی آنها به جنبش مقاومت اسلامی (حماس) اطمینان حاصل شود و به محض ورود به این منطقه، اجازه خروج به آنها داده نخواهد شد.
کانال ۱۲ اسرائیل، مقامات امنیتی این منطقه را «شهر چادرهای غولپیکر» توصیف کرده که میتواند منجر به بازگشت حکومت نظامی به غزه شود.
کارشناسان سراسر جهان اذعان دارند به بازداشتگاهی مشابه اردوگاههای کار اجباری نازیها که یهودیان در طول جنگ جهانی دوم در آن نگهداری میشدند، تبدیل خواهد شد.
این طرح نگرانیهایی را در مصر و بسیاری از کشورهای غربی برانگیخته است مبنی بر اینکه اسرائیل در حال آماده شدن برای اخراج گسترده فلسطینیها از غزه است، چیزی که متحدان ائتلاف افراطی نتانیاهو و بسیاری از اعضای حزب خودش سالهاست که آن را دنبال میکنند.
آژانس امداد و کار سازمان ملل متحد برای پناهندگان فلسطینی ( UNRWA ) نیز این پروژه را به عنوان یک «اردوگاه کار اجباری» توصیف کرده و عفو بینالملل نیز هشدار داد که این طرح معادل یک جنایت جنگی است.
هزینه پیشبینیشده این طرح بین ۱۰ تا ۲۰ میلیارد شِکِل (معادل ۳ تا ۶ میلیارد دلار) تخمین زده میشود که با توجه به خشم عمومی در اراضی اشغالی از هزینههای اقتصادی فزاینده جنگ دو ساله، کاملاً واضح است که تلآویو آن را در کوتاه مدت و برای مجبور کردن فلسطینیان به آوارگی طراحی کرده است.
مخالفت اتیوپی و اندونزی
با توجه به آگاهی از مخالفتهای گسترده بینالمللی با کوچاندن ساکنان غزه، از ماهها پیش نتانیاهو به موساد ماموریت داده بود تا کشورهایی را پیدا کند که مایل به پذیرش تعداد زیادی از فلسطینیهای آواره باشند.
در این رابطه از ماهها پیش نام کشورهای مختلفی مطرح شد بویژه ترامپ از مصر و اردن و در برههای رسانههای غربی- صهیونی از کشورهایی همچون سومالیلند و بوسنی و مالزی به عنوان کاندید اسم بردند.
با این حال تا پیش از این نامی از اتیوپی و اندونزی و لیبی برده نشده بود. در حالی که رئیس موساد مدعی همراهی این کشورها شده اما تحلیلها خلاف این مدعا را نشان میدهد.
ابوحیص، روزنامهنگار اتیوپیایی در گفتگو با روزنامه تلگراف مصر میگوید که اتیوپی نمیتواند پناهندگان فلسطینی از نوار غزه را بپذیرد و این احتمال را که آبی احمد، نخست وزیر اتیوپی، پیشنهادات مطرح شده در رسانههای غربی را بپذیرد، رد کرد. به گفته این روزنامهنگار هیچ قبیلهای اسکان پناهندگان را نمیپذیرد.
ابوحیص دلایل ناتوانی اتیوپی در پذیرش این پناهندگان را اینگونه برمیشمرد که اولین آنها ماهیت قبیلهای و قومی اتیوپی است، زیرا هیچ قبیله یا قومیتی اسکان این پناهندگان را در سرزمینهای خود نمیپذیرد، به ویژه با توجه به جنگ و درگیریهای قبیلهای بر سر زمین.
این روزنامهنگار اتیوپیایی که از قومیت عفار است، افزود که یک بُعد امنیتی وجود دارد که مانع از پذیرش پناهندگان فلسطینی در مناطق مختلف اتیوپی میشود و خاطرنشان کرد که پذیرش این مهاجران علاوه بر تشدید بحران اقتصادی که اقتصاد اتیوپی با آن مواجه است، بحرانهای امنیتی را نیز افزایش میدهد و میزبانی از صدها هزار پناهنده را به صورت دائمی غیرممکن میسازد.
به گفته وی اتیوپی کشوری است که به دلیل مشکلات اقتصادی و امنیتی خود مهاجرت جمعیتی زیادی دارد و مردم از آن به کشورهای دیگر منطقه و جهان، مهاجرت میکنند و کشوری نیست که پناهندگان را بپذیرد.
درباره اندونزی، به عنوان پرجمعیتترین کشور اسلامی نیز انگیزهای برای مشارکت در طرح اشغالگرانه صهیونیستی -آمریکایی علیه فلسطینیان وجود ندارد. مردم و دولت این کشور از مخالفان اشغالگری و حامی مبارزات آزادیخواهانه ملت فلسطین هستند و پیشتر نیز در ژانویه 2025 دولت جاکارتا شایعه پذیرش پیشنهاد آمریکا برای اسکان پناهندگان فلسطینی را تکذیب کرد.»
ایده پر کردن جزایر خالی از سکنه اندونزی با پناهندگان پیش از این توسط جاکارتا رد شده بود و حتی زمانی که بحران روهینگیا در میانمار تشدید شد، پیشنهادات مشابه با مخالفت شدید داخلی روبرو شد. این مخالفت به حدی بود که گارد ساحلی اندونزی حتی زمانی که با اتهام غرق شدن یا آتش گرفتن قایقهای پناهندگان روهینگیا روبه شد، این اتهامات را نادیده گرفت.
صهیونیستها حتی پیش از اندونزی، برای همراه کردن مالزی با طرح پذیرش فلسطینیان آواره در قالب مشارکت انساندوستانه و تحت عنوان توانبخشی زخمیها و بازماندگان جنگ اقدام کرده بود، که آن نیز به نتیجه نرسید.
اما باید گفت ،حتی اگر آمریکا و اسرائیل موفق شوند برخی کشورها را نیز باخود همراه کنند اما اشغالگران این واقعیت را نادیده گرفتهاند که اراده پولادین مردم غزه، همانگونه که تاکنون تمام پروژههای دو ساله اخیر ارتش اشغالگر برای کوچاندن آنها از سرزمین مادریشان را با ناکام گذاشته، از این به بعد نیز محکم و استوار در برابر سختیها مقاومت کرده و داغ رویای تخلیه غزه را بر دل اشغالگرانه خواهند نهاد.