موج جدید حملات نیروهای مقاومت به تروریستها و اشغالگران آمریکایی که گستره وسیعی از کشورهای مختلف غرب آسیا، اعم از عراق و سوریه را شامل میشود، یک قاعده مهم را در منطق معادلات سیاسی ارائه میکند که آنهم عبارت است از: «تبدیل شدن حمله به پایگاههای نظامی آمریکایی از استثنا به قاعده.»
الوقت – بنا بر اعلام رسانههای خبری در شامگاه چهارشنبه (20 اکتبر/ 28 مهر) پایگاه التنف، محل استقرار نیروهای آمریکایی در جنوب شرق سوریه مورد حمله پهپادی قرار گرفته است. شنیده شدن انفجار در این پایگاه موجب وقوع تلفاتی قابل تامل شده که البته از سوی فرماندهی نیروهای تروریست آمریکایی (سنتکام) اظهار بی اطلاعی شده است. البته در سوی مقابل نیز تا کنون هیچ گروه یا جریان خاصی مسئولیت مستقیم انجام این حملات را بر عهده نگرفته اما به طور حتم نیروهای مقاومت سوری که مخالف اشغالگری آمریکاییها هستند، عامل چنین اقدامی بودهاند.
حمله پهپادی به التنف در شرایطی است که پایگاههای آمریکا در میدان نفتی «العمر» و میدان گازی کنیکوی استان دیرالزور در ماههای گذشته چند بار هدف حملات راکتی قرار گرفتهاند. در این میان، نکته مهم این است که این نخستین حمله پهپادی به پایگاه استقرار نیروهای آمریکا در سوریه بوده و همین امر اهمیت این عملیات را بیش از بیش افزایش میدهد. با ابن اوصاف، استدلال نوشتار حاضر این است که از دورن حمله پهپادی اخیر به پایگاه نظامی التنف در جنوب شرق سوریه، در ارتباط با تعاملات نظامی و امنیتی میان آمریکا و محور مقاومت میتوان از سه قاعده مهم سخن به میان آورد.
تبدیل شدن حمله به پایگاههای نظامی آمریکایی از استثنا به قاعده
موج جدید حملات نیروهای مقاومت به تروریستها و اشغالگران آمریکایی که گستره وسیعی از کشورهای مختلف غرب آسیا، اعم از عراق و سوریه را شامل میشود، یک قاعده مهم را در منطق معادلات سیاسی ارائه میکند که آنهم عبارت است از: «تبدیل شدن حمله به پایگاههای نظامی آمریکایی از استثنا به قاعده.» زمانی این قاعده پر اهمیت به نظر میرسد که این مساله مورد توجه قرار بگیرد که در دهههای گذشته حمله به نظامیان آمریکا در غرب آسیا، شمال آفریقا یا هر منطقه دیگری یک استثنا و امر غیرممکن تلقی میشد که همچون خط قرمزی برای تمامی بازیگران دولتی و غیردولتی در نظر گرفته میشد که با واکنش شدید واشنگتن همراه بود. اما اکنون نیروهای مقاومت همچون یک نیروی برهم زننده تمامی قواد سنتی امنیتی، قدرت و هیبت نظامی آمریکا را کاملا درهم شکسته اند. این امر در نهایت ابهت و پرستیژ شکستناپذیری و قهرمانسازی هالیودی آمریکایی از سربازان خود را در سطحی گسترده مخدوش کرده و دیگر در سطح جهانی تهدیدات نظامی واشنگتن همچون گذشته کارآمدی لازم را نخواهد داشت.
تغییر معادلات موازنه تهدید در منطقه
دیگر قاعده مهم که پیرامون حمله پهپادی به پایگاه التنف قابل طرح طرح است، در ارتباط با شکلگیری موازنه تهدید در منطقه غرب آسیا میان نظامیان آمریکایی و نیروهای مقاومت میباشد. موازنه تهدید بر مبنای توانایی و امکان دادن پاسخ متقابل و هم سطح به تجاوزات نظامیان آمریکایی شکل گرفته است و حمله اخیر اثبات کرد که نیروهای مقاومت قدرت اجرای انتقام در سریعترین زمان ممکن را یافته است.
از طرف دیگر حمله به پایگاه التنف به موازات حملات نیروهای مقاومت در عراق به نیروهای آمریکاییها نشانگر آن است که ابتکار عمل و قدرت مانور عملیاتی برای تغییر صحنه تحولات میدانی از دست واشنگتن خارج شده و اکنون این نیروهای مقاومت هستند که در هر زمان و مکانی که بخواهند میتوانند تروریستها سنتکام را مورد حمله قرار دهند. این موضوع به نوبه خود قدرت بازدارندگی در آینده را افزایش داده و بدون تردید دست مقامات استراتژیستهای کاخ سفید برای عملیاتی کردن طرحهای نظامی علیه جبهه مقاومت در سوریه و عراق را به شدت محدود خواهد کرد چرا که به وضوح به این واقعیت پی بردهاند که دیگر بر خلاف سابق، تنها آنها نیستند که میتوانند طرف مقابل را مورد تهاجم قرار دعند.
عملگرایی در دستور کار نیروهای مقاومت
سومین قاعده مهم که از درون حمله نیروهای مقاومت سوری به پایگاه التنف قابل خوانش است، در ارتباط عملگرایی این نیروها و گذار از مرحله شعارگرایی است. نیروهای مقاومت در عراق و سوریه بر خلاف آمریکاییها که بیشتر بر قدرت رسانهای و تبلیغاتی خود برای تهدید طرف مقابله و جنگطلبی متوسل میشوند، نشان دادهاند که بدون توجه به پروپاگاندای گسترده دشمن در سانههای غربی و عربی، از هر گونه اقدام عملی برای دفاع از منافع و تحقق بخشیدن به خواستههای خود ابایی ندارند. به عبارت دقیقتر، آنها عملگرایی را در دستور کار قرار داده و نشان دادهاند که از هر گونه اقدامی که موجب تضعیف دشمن شود و خروج اشغالگران آمریکایی از منطقه را تسریع کند، امتناع نمیورزند. همین امر در چند سال اخیر نشان داده که نظامیان آمریکایی محکوم به شکست بوده و هیج مسیری فارغ از خروج آنها از منطقه وجود ندارد.